ศาลปกครองกลาง พิพากษายกฟ้องคดี ซิโน-ไทย ฟ้องสำนักงานเลขาธิการสภาฯ ส่งมอบพื้นที่ล่าช้าเป็นเหตุบริษัทเสียหาย ชี้สัญญาเขียนชัดให้ใช้การขยายระยะเวลา ไม่ต้องชดใช้เงิน ไม่มีสิทธิเรียกค่าเสียหาย

วันที่ 17 ก.ย. 2567 ศาลปกครองกลางมีคำพิพากษายกฟ้องคดีบริษัท ซิโน-ไทย เอ็นจิเนียริ่ง แอนด์ คอนสตรัคชั่น จำกัด (มหาชน) ยื่นฟ้อง สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร ว่า เป็นผู้ผิดสัญญาจ้างก่อสร้างอาคารรัฐสภาแห่งใหม่ จากการส่งมอบพื้นที่ล่าช้า จนราคาวัสดุก่อสร้างเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ทำให้บมจ.ซิโน-ไทย ได้รับความเสียหาย โดยศาลให้เหตุผลว่า ทั้ง บมจ.ซิโน-ไทย และสำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร ต่างรับรู้และตระหนักถึงปัญหาเรื่องการส่งมอบพื้นที่ก่อสร้างที่อาจไม่เป็นไปตามที่วางแผนไว้ในเบื้องต้น โดยเห็นได้จากในข้อ 1 วรรคสอง ของสัญญาพิพาท ตกลงกันว่า ในการดำเนินการตามสัญญานี้ ผู้ว่าจ้างจะส่งมอบพื้นที่ก่อสร้างต่อเมื่อได้รับอนุญาตจากส่วนราชการที่เกี่ยวข้องหรือตามความพร้อมของผู้ว่าจ้างและในกรณีที่มีการส่งมอบพื้นที่ล่าช้า ผู้รับจ้างไม่อาจเรียกร้องค่าเสียหายใด ๆ จากผู้ว่าจ้างได้ หรือหากผู้ว่าจ้างไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้พื้นที่จากส่วนราชการที่เกี่ยวข้อง ผู้ว่าจ้างมีสิทธิบอกเลิกสัญญาและผู้รับจ้างไม่อาจเรียกร้องค่าเสียหายใด ๆ จากผู้ว่าจ้างได้เช่นกัน อย่างไรก็ดี ในกรณีที่สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎรไม่สามารถส่งมอบพื้นที่ในส่วนที่เกี่ยวข้องแก่บมจ.ซิโน-ไทย ได้ตามที่กำหนดไว้ หรือในกรณีที่ผู้รับจ้างรายอื่น ๆ ไม่สามารถส่งมอบพื้นที่หรือผลงานที่เกี่ยวข้องสัมพันธ์กับงานของผู้รับจ้างได้ตามที่ตกลงกันไว้ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎรมีหน้าที่ต้องพิจารณาขยายระยะเวลาของงานส่วนที่ต้องล่าช้าออกไปอันมีผลกระทบมาจากกรณีดังกล่าวเหล่านั้นให้แก่บมจ.ซิโน-ไทยตามความเหมาะสม แต่สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร ไม่มีหน้าที่ชดเชยค่าใช้จ่ายใด ๆ ให้แก่ผู้ฟ้องคดีทั้งสิ้น

...

เมื่อข้อเท็จจริงปรากฏว่า การส่งมอบพื้นที่ก่อสร้างอาคารรัฐสภาแห่งใหม่ไม่เป็นไปตามแผนการส่งมอบพื้นที่ก่อสร้างกำหนดไว้เบื้องต้น และเมื่อบมจ.ซิโน-ไทย ได้มีหนังสือขอขยายเวลาก่อสร้างออกไปหลายครั้ง สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎรก็ได้ประชุมพิจารณาร่วมกับที่ปรึกษาบริหารโครงการ คณะกรรมการตรวจการจ้าง ผู้ควบคุมงาน บมจ.ซิโน-ไทย และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องแล้วได้ขยายเวลาทำการก่อสร้างตามสัญญาออกไป 4 ครั้ง รวมเป็นเวลา 1,864 วัน จึงเห็นว่า ฝ่ายสำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎรได้ทำหน้าที่พิจารณาขยายระยะเวลาของงานส่วนที่ต้องล่าช้าออกไปให้แก่ผู้ฟ้องคดีตามข้อตกลงในสัญญาแล้ว บมจ.ซิโน-ไทย จึงไม่มีสิทธิที่จะเรียกร้องค่าเสียหายหรือค่าใช้จ่ายใด ๆ จากสำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎรทั้งสิ้น ทั้งนี้ ตามข้อ 1 วรรคสอง และข้อ 24.2 ของสัญญาพิพาท พิพากษายกฟ้อง