ศูนย์ความรู้นโยบายสาธารณะเพื่อการเปลี่ยนแปลง จัดเวทีเสวนา การจัดทำรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ ภายใต้หลักการ อำนาจสูงสุดเป็นของประชาชน ระบุในรอบ 18 ปี การรัฐประหารตั้งแต่ปี 2549 วาระประเทศไทยอยู่กับการชิงอำนาจของ 2 ฝ่าย กับดักเก่ากับความเป็นไปได้ใหม่ ออกแบบรัฐธรรมนูญอย่างไรให้ประชาธิปไตยกินได้ ความชัดเจนของความเป็นประชาธิปไตยของไทยที่สุดแล้วอำนาจอยู่ที่ใครกันแน่ ทำให้ประเทศไทยถูก ปกครองด้วยความกลัว มีนักการเมืองไปร่วมเสวนาหลายคน อาทิ ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ, ชูศักดิ์ ศิรินิล หรือภาควิชาการ เช่น ผศ.ดร. อรอร ภู่เจริญ ผอ.สถาบันนโยบายสาธารณะ ม.เชียงใหม่
ธนาธร เล่าย้อนอดีตไปตั้งแต่การยึดอำนาจเมื่อวันที่ 19 ก.ย. 2549 การยึดอำนาจของ รัฐบาลทักษิณ ชินวัตร ในขณะนั้นมีสถานะเป็นนักธุรกิจคนหนึ่งและอยู่ระหว่างการประชุมด้านธุรกิจอยู่ในต่างประเทศ จนกระทั่งลาออกจากภาคธุรกิจเพื่อก่อตั้งพรรคการเมือง ก่อนที่จะถูกศาลรัฐธรรมนูญ ยุบพรรค เจ้าตัวยอมรับว่า ธุรกิจหนีไม่พ้นจากการเมืองและการเมืองอยู่ในทุกมิติของชีวิต
มีการตั้งคำถามในวงเสวนาว่า ทำไมคนไทยส่วนใหญ่ยังเข้าไม่ถึงประชาธิปไตยที่กินได้ การจะจัดสรรทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัดได้ ต้องมีอำนาจ ในช่วง 18 ปีที่ผ่านมา จึงเป็นปีแห่งการช่วงชิงอำนาจ เป็นอำนาจที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง อำนาจจารีต กับ อำนาจที่มาจากการเลือกตั้ง เมื่อผู้มีอำนาจไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง จึงไม่จำเป็นต้องตอบสนองความต้องการของประชาชน
ในขณะที่ ผอ.สถาบันนโยบายสาธารณะ มองว่า ในอีก 8 ปีข้างหน้า จะเป็นวาระ 100 ปีประชาธิปไตยไทย รัฐธรรมนูญฉบับใหม่จึงมีหมุดหมายใหม่ที่สำคัญสำหรับประเทศไทย รัฐธรรมนูญคือจินตนาการของมนุษย์ ที่ออกมาเป็นเอกสารไม่ใช่ความจริง ไม่ใช่สัจจะ วัฒนธรรมที่ประเทศไทยไปไม่ถึงจุดพลิกผัน ต้องการเปลี่ยนจริงๆมาจากวัฒนธรรมความรุนแรงทุกรูปแบบ การใช้อาวุธ ใช้อำนาจ ข่มขู่ รัฐประหารคือความรุนแรงสูงสุดที่พบเห็นได้ในสังคมไทย เป็นการปกครองโดยใช้ความกลัว
...
ชูศักดิ์ มองถึง กับดักของรัฐธรรมนูญไทย ใครเป็นคนยกร่าง ต้องเป็นตัวแทนประชาชน ก่อนที่จะนำไปให้ประชาชนรับรองความชอบธรรมผ่านการออกเสียงประชามติ ที่จะต้องมีความสัมพันธ์กันระหว่างโครงสร้างอำนาจ ความสัมพันธ์ขององค์อำนาจ และสิทธิเสรีภาพของคนไทย
เป็นคำถามและคำตอบการปกครองระบอบประชาธิปไตยประเทศไทยของนักการเมือง นักวิชาการ แต่ประชาธิปไตยไม่ใช่จิตนาการ ประชาธิปไตยไทยยิ่งไม่ใช่เกิดจากการจิตนาการ ไม่ใช่ประชาธิปไตยของประชาชน โดยประชาชนและเพื่อประชาชน เพราะฉะนั้นประชาธิปไตยจึงกินไม่ได้ การปกครองในระบอบประชาธิปไตยเป็นเพียงกลไกของผู้ปกครองที่เขียนขึ้นมาเพื่ออ้างความชอบธรรมการปกครอง สิทธิ และเสรีภาพ ภายใต้การปกครองในระบอบประชาธิปไตยไทย จึงไม่มีอยู่จริง เช่นเดียวกับการดิ้นรนเรียกร้องประชาธิปไตยในประเทศไทยของอีกฝ่ายก็ไม่มีอยู่จริง
มีแต่ประชาธิปไตยอ่อนแอ ภายใต้อำนาจจากปลายกระบอกปืนของเผด็จการซ่อนรูป.
หมัดเหล็ก
mudlek@thairath.co.th
คลิกอ่านคอลัมน์ "คาบลูกคาบดอก" เพิ่มเติม