ออกมาแล้ว 3 เงื่อนไข “เพื่อไทย” จับมือกับพรรคการเมืองเพื่อจัดตั้งรัฐบาลด้วยการวางเกณฑ์ที่กำหนดเอาไว้แล้ว

1. ต้องเห็นด้วยนโยบายตรงกัน

2. นายกรัฐมนตรีมาจากพรรคเพื่อไทย

3. รัฐมนตรีกระทรวงสำคัญต้องมาจากเพื่อไทย

นี่เป็นมาตรฐานที่เพื่อไทยตั้งเอาไว้ ซึ่งก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่คำตอบนี้จะใช้ได้ก็ต่อเมื่อได้ ส.ส.เป็นอันดับ 1 หรือมากกว่าพรรคอื่นๆ

พูดง่ายๆก็คือแม้ยังไม่รู้ผลการเลือกตั้ง แต่ก็วางตัวเองอยู่ในสถานะนั้น คือกินหัวนํ้าหวานเอาไว้ในมือ

“เกิดขึ้นได้อยู่แล้ว ไม่ได้มีปัญหาอะไรกัน หากจะจับมือกับก้าวไกลตั้งรัฐบาล” “แพทองธาร” ยํ้าถึงการตั้งรัฐบาลร่วมกับพรรคก้าวไกล

คำตอบก็คือเพื่อไทยพร้อมจะจับมือกับก้าวไกล แต่ต้องยอมรับเงื่อนไขที่เพื่อไทยกำหนด ซึ่งถือเป็นเรื่องปกติ

แต่ปัญหาที่ยากไปกว่านั้นคือ หากจับมือกับเพื่อไทยแต่เสียงยังไม่ถึงเป้าคือ 376 เสียง อันหมายถึงการถืออำนาจรัฐในมือ โดยที่อีกฝ่ายไม่มีสิทธิต่อรองหรือบิดพริ้วได้

ไม่ต้องพูดถึงรัฐบาลเสียงข้างน้อย เพราะ 250 ส.ว.ก็ช่วยอะไรไม่ได้ เนื่องจากมีเสียงสนับสนุนเต็มพิกัดถือว่า “พีก” สุด

การเติมเสียงให้ได้ 376 ขึ้นไปจะทำอย่างไร?

เพราะพรรคการเมืองที่เคยอยู่ในซีกฝ่ายค้านด้วยกันมาก่อน ในสถานการณ์เลือกตั้งที่แข่งขันกันสูงอย่างที่เห็นๆ กันอยู่

ยังไม่เห็นมีพรรคการเมืองไหนที่โดดเด่นได้ ส.ส.มาเติมตรงนี้ได้ พูดตรงๆ จะได้ ส.ส.กี่คน หรือดีไม่ดีอาจสูญพันธุ์ได้

หันมาดูอีกซีกหนึ่งที่เป็นรัฐบาลในปัจจุบัน “เพื่อไทย-ก้าวไกล” ประกาศเจตนารมณ์ชัดเจนไปแล้วว่า “ไม่เอา 2 ลุง” พรรคอื่นๆอย่างชาติไทยพัฒนาก็คงไม่ได้ ส.ส.มากนัก

...

“ประชาธิปัตย์” แม้จะยังไม่แสดงท่าทีบอกให้รู้ผลเลือกตั้งก่อน แต่ด้วยแนวคิดและทิศทางของพรรค

ไม่มีข้อไหนตรงกับของเพื่อไทย-ก้าวไกลแม้แต่ข้อเดียว

พูดง่ายๆ ไปด้วยกันยาก

เหลืออยู่อีกพรรคคือภูมิใจไทย ที่มีโอกาสได้ ส.ส.มาก หากร่วมรัฐบาลด้วยจะทำให้ได้ ส.ส.เข้าเป้าแน่นอน

แน่นอนว่าหากจับมือเป็นรัฐบาล น่าจะไปด้วยกันได้ แต่เนื่องจากเกิดปัญหาที่ “เศรษฐา” แคนดิเดตนายกฯของเพื่อไทย แสดงท่าทีเป็นปฏิปักษ์กับ “อนุทิน ชาญวีรกูล” หัวหน้าพรรคภูมิใจไทย รวมถึงนโยบาย “กัญชา” ที่เล่นตามเกมจนเป็นเงื่อนไขอีกข้อหนึ่ง

ยิ่งหากภูมิใจไทยได้ ส.ส.มาก โอกาสร่วมงานกันก็ยิ่งยาก

เพราะในช่วงการหาเสียงที่ทำให้ “เสี่ยหนู” เกิดความรู้สึกว่าเขาถูกด้อยค่าจากเพื่อไทย-ก้าวไกล พูดง่ายๆคือไม่อยู่ในสายตา

ทำตัวหยิ่ง-ยโส เหนือชั้นกว่ากัน ยิ่งในภาวะที่ภูมิใจไทยถูกลูกหลงการเมืองรุมยำรอบด้าน ได้สร้างความรู้สึกคับแค้นใจเป็นยิ่งนัก

ถ้าจะให้เขาคงขออยู่กับพวกรัฐบาลเก่าดีกว่า...อย่างน้อยสบายใจ มีความผูกพันและเป็นมิตรมากกว่า

ที่สุดหากจำเป็นต้องร่วมก็จะต้องรับเงื่อนไขที่สูงลิ่ว!

“สายล่อฟ้า”