สังคมไทยกำลังเสื่อมโทรมทุกภาคส่วน ตั้งแต่ วงการการเมือง วงการสงฆ์ วงการธุรกิจ โดยเฉพาะ กระบวนการยุติธรรม ที่นานเข้าจะได้รับความเชื่อถือน้อยลง ดูอย่าง คดีแตงโม นั่นปะไร จนวันนี้ เจ้าพนักงานสอบสวน อัยการ ยังปิดคดีไม่ได้ คดีน้องชมพู่ จบไปแบบดื้อๆ ที่น่ากังวลประชาชนเชื่อมั่นในการสืบสวนสอบสวนภาคเอกชนมากกว่า เจ้าหน้าที่รัฐ นอกจากนี้ การสำนึกในการให้อภัยของสังคมหรือความไม่เท่าเทียมในสังคมทั้งในการยอมรับและการบังคับใช้กฎหมายยังส่งผลให้สังคมไม่มีขื่อแป มีการใช้อำนาจที่เหนือกฎหมายของผู้บังคับใช้อำนาจตามกฎหมายเสียเอง ยิ่งทำให้กระบวนการยุติธรรมและสังคมของประเทศอ่อนแอมากขึ้น
ระบบอุปถัมภ์ ที่เชื่อมโยงระหว่าง ผู้มีอำนาจกับผู้แสวงหาผลประโยชน์ มีความผูกพันกันอย่างใกล้ชิด ทำให้ฝ่ายหนึ่งทำอะไรก็ผิดหมด แต่อีกฝ่ายทำอะไรไม่เคยผิด ทั้งๆที่เข้าข่ายการกระทำความผิดเดียวกัน ข้อหาเดียวกัน ในที่สุดก็จะนำไปสู่ความผิดพลาดและล้มเหลวของนโยบายและการบริหารประเทศ
ยกตัวอย่าง โครงการขนาดใหญ่ ที่มีความอื้อฉาวและมีการฟ้องร้อง จนรัฐต้องจ่ายค่าชดเชย หรือที่เรียกว่า ค่าโง่ ไปแล้วจำนวนมหาศาล โดยที่บางโครงการไม่ได้ใช้ประโยชน์ใดๆเลยด้วยซ่้ำไป ส่วนมากเกิดปัญหาจากภาครัฐ
เช่นกรณี โครงการความร่วมมือโครงการรถไฟไทย-จีน เอาเฉพาะ เส้นทางกรุงเทพฯ-นครราชสีมา ที่มีระยะทาง 250 กิโลเมตร มูลค่าการลงทุน 1.79 แสนล้าน โครงการนี้ลงนามกันใน สมัยรัฐบาล พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เมื่อปี 2557 ถึงตอนนี้ 8 ปีแล้ว มีความคืบหน้าในการก่อสร้างยังไม่ถึง 5% ไม่ต่างจากโครงการก่อสร้างถนนพระราม 2 ที่ต้องเรียกว่าเป็นโครงการ 7 ชั่วโคตร ดูจากบริษัทที่รับงานโครงการมีชื่อซ้ำๆ มีปัญหาซ้ำๆ งานเก่ายังไม่เรียบร้อย แต่ก็ได้รับโอกาสในงานโครงการบิ๊กโปรเจกต์ใหม่ๆเข้ามาเรื่อยๆ
...
ความรับผิดชอบของ การรถไฟแห่งประเทศไทย กับเอกชนที่รับเหมาโครงการ จะเจรจาจะมีความรับผิดชอบอะไรกันอย่างไร จะมีปัญหาในการก่อสร้าง ที่ไม่มีการวางแผนโครงการให้เรียบร้อยต้องเจอกับปัญหาการเวนคืนที่ดิน การก่อสร้างเข้าไปในเขตป่าสงวน เขตอุทยานแห่งชาติ กรมธนารักษ์ กรมชลประทาน ไปทับซ้อนกับโครงการรถไฟความเร็วสูงเชื่อม 3 สนามบิน ความล่าช้าที่เกิดจากการส่งมอบพื้นที่ก่อสร้าง ไม่ใช่ข้ออ้างที่จะนำมาใช้แก้ตัวในกรณีที่การก่อสร้างล่าช้าจากข้อตกลง
เอาแค่การก่อสร้างรถไฟไทย-จีน ระยะที่ 1 ปัญหายังบานตะไทขนาดนี้ ระยะที่ 2 จากนครราชสีมาไปถึงหนองคาย จะใช้เวลาอีกกี่ ชั่วโคตร ถึงจะเปิดให้ใช้งานได้ตามกำหนด
แม้แต่โครงการมอเตอร์เวย์บางปะอินโคราช ยังไม่รู้ว่าจะแล้วเสร็จเมื่อไหร่ ทั้งที่ตามสัญญาจะครบกำหนดแล้วมีปัญหาเรื่องการส่งมอบพื้นที่เช่นกัน เรื่องทำนองนี้ไม่ใช่แค่ค่าโง่ หรือค่าแกล้งโง่ธรรมดา แต่กระทบไปถึงการใช้จ่ายงบประมาณของประเทศ ที่บานปลายและรั่วไหลตลอดเวลา การรถไฟ กรมทางหลวง หน่วยงานรัฐก็ยังทำหน้าที่เสมอต้นเสมอปลาย เช้าชามเย็นชาม ไม่รู้ร้อนรู้หนาว.
หมัดเหล็ก
mudlek@thairath.co.th