ม.ล.ปนัดดา ดิศกุล
ม.ล.ปนัดดา ดิศกุล รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการ ในฐานะข้าราชการบำนาญ กระทรวงมหาดไทย ได้มีข้อเขียนถึงข้าราชการที่เกษียณอายุในปีนี้ มีประเด็นที่น่าคิดน่าติดตาม
37 ปี แห่งการรับราชการของกระผม จำได้ว่าบุพการีมีความภาคภูมิใจ เมื่อกระผมอายุยังไม่ถึง 30 ปี ท่านดีใจมากเมื่อกระผมได้รับรางวัลข้าราชการพลเรือนดีเด่นของกระทรวงมหาดไทย ประจำปี 2532 แต่พ่อและแม่ไม่ทันได้อยู่แลเห็นเมื่อลูกชายคนเดียวได้เป็นผู้ว่าราชการจังหวัดนครปฐม และจังหวัดเชียงใหม่
ในขณะที่ดำรงตำแหน่งหน้าที่ ณ นพบุรีศรีนครพิงค์เชียงใหม่นี้เอง ที่กระผมได้รับรางวัลครุฑทองคำผู้บริหารข้าราชการพลเรือนดีเด่นประจำปี 2554 จากสมาคมข้าราชการพลเรือนแห่งประเทศไทย ซึ่งภริยาและลูกชาย ทั้งเพื่อนพ้องร่วมยินดีกับกระผม และดีใจมากในการเข้ารับรางวัลเกียรติยศ ณ ตึกสันติไมตรี ทำเนียบรัฐบาล วันนั้นยังเหมือนวันวานเพิ่งผ่านพ้น
เวลาผ่านไปเนิ่นนานตามกาลเวลาและรวดเร็ว จนบางครั้งเราลืมไปว่าข้าราชการที่เราเคารพรักและผูกพันได้จากเราไปแล้วอย่างไม่มีวันกลับ กระผมคิดอยู่เสมอว่า ความดีงามของทุกท่านเหล่านั้น ความซื่อสัตย์สุจริต ความสุภาพเรียบร้อย ความจริงใจ แม้จะจากเราไปแล้ว หรือท่านยังดำรงชีวิตอยู่เป็นกำลังใจกับรุ่นน้องรุ่นหลานและเยาวชน ยังคงสถิตเสถียรไม่มีวันจากเราไปไหน ท่านอยู่กับเรา อยู่กับครอบครัวของเรา ความรักและความเมตตากรุณาอย่างไม่เคยเปลี่ยนแปลง
กระผมเคยได้ยินท่านผู้ใหญ่พูดคุยกันในอดีต อันถือเป็นคำสอนชีวิตแก่กระผมในครั้งหนึ่ง “เมื่อคนเรามีชีวิตอยู่ร่วมกัน ต่างก็แลเห็นเป็นธรรมชาติของชีวิต พูดคุยกัน ทักทายกัน มีความสุขในรูปแบบของความเป็นคนไทยที่มีความรักสมัครสมาน ไม่เคยลบหลู่ดูหมิ่นกัน แต่เมื่อต้องจากไปความโศกเศร้าอาลัยอย่างที่สุด และความคิดถึงได้เข้ามาแทนที่” ชีวิตหนอชีวิต สุขใดจะเทียบเท่ากับความดีงาม ความรัก และความคิดถึงที่เรามีมอบให้กับใครก็ตาม ซึ่งเป็นบุคคลที่เรามีความเคารพนับถือ เฉกเช่นกับท่านผู้รับราชการสนองพระเดช พระคุณถวายพระมหากษัตริย์ด้วยความจงรักภักดีตราบจนเกษียณอายุราชการ
...
นับเป็นเวลาอันยาวนานที่กระผมได้แลเห็นภาพอันสุดแสนจะประทับใจหลายภาพหลายความทรงจำ พระกรุณาธิคุณปกเกล้าปกกระหม่อมของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช และสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ ในรัชกาลที่ 9 อันเป็นสุดพรรณนา กระผมจะขอจารึกจดจำในพระมหากรุณาธิคุณปกเกล้าปกกระหม่อมตราบชีวิตนี้จะหาไม่
ท่านข้าราชการผู้เกษียณอายุราชการ คงคิดเช่นเดียวกับกระผมว่า เราทุกคนนั้นโชคดีเพียงใดที่ได้เกิดมาเป็นคนไทยใต้ร่มพระบารมี และได้มีโอกาสจารึกจดจำสิ่งที่งดงามที่สุดแห่งชีวิต ความอ่อนน้อมถ่อมพระองค์ ความเป็นแบบอย่างในพระราชจริยวัตรอันแสนงดงาม ความดีงามที่เป็นเลิศ ทรงไว้ซึ่งหลักทศพิธราชธรรมอย่างครบครัน และพระเมตตากรุณา พระราชทานแก่ปวงประชาราษฎร์ทุกหมู่เหล่า อันเป็นความทรงจำแก่ปวงชนชาวไทยมาโดยตลอดรัชสมัย
กระผมพร้อมเพื่อนๆข้าราชการ ขออัญเชิญพระบารมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายจงได้ปกปักรักษาท่านข้าราชการผู้เกษียณอายุราชการทุกท่านและครอบครัว ให้มีสุขภาพที่ดี อายุมั่นขวัญยืน มีความแข็งแรง มั่นคง และปลอดภัยในกาลทุกเมื่อ เพื่อดำรงชีวิตอยู่เป็นมิ่งเป็นขวัญ เป็นกำลังใจแก่กัน ให้กับประเทศชาติบ้านเมืองและคนไทยทั้งปวง ตลอดทั้งครอบครัวของทุกท่านตราบนานแสนนาน
“ไม่มีใครยั่งยืนคู่ฟ้า ไม่มีคำว่าชั่วนิรันดร์...นอกจากความดีงามพรั่งพร้อมของท่านข้าราชการผู้เกษียณอายุราชการที่จะสถิตเสถียรอยู่กับลูกหลานประชาชนชาวไทยตลอดไป”.
“ซี.12”