พ่อเฒ่าวัย 81 ปี ไม่มีครอบครัวไม่มีลูก มีแต่หลานที่มาขออาศัย แต่ถูกขับไล่ไสส่งเพราะเห็นว่าเป็นภาระ สุดท้ายถูกจับใส่รถตุ๊กตุ๊กมาทิ้งที่วัด ในสภาพเดินแทบไม่ไหว ต้องฉี่ใส่แก้ว ครวญเป็นคนเลี้ยงหลานคนนี้มา แต่ถูกทิ้งเหมือนกับหมาแมว...

เมื่อวันที่ 27 เม.ย. 58 ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งจาก นางสวนีย์ วรรณวัฒนะ อายุ 54 ปี แม่ค้าอาหารตามสั่ง ภายในวัดเทพประสาท บ้านเตาถ่าน ต.สัตหีบ อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี ว่ามี รถสามล้อตุ๊กตุ๊ก นำชายชราคนหนึ่งมาทิ้งให้ผจญชะตากรรมอยู่ภายในวัด หลังรับแจ้งได้เดินทางไปตรวจสอบ

พบว่าบริเวณใต้ต้นไทรขนาดใหญ่หน้าวิหารแก้ว บนแท่นปูนที่ล้อมโคนต้นไทร ใช้เป็นที่นั่งพักผ่อนหย่อนใจ มีชายสูงวัยคนหนึ่งนั่งอยู่ในอาการเหม่อลอย สอบถามทราบว่าชื่อนายจุ่น บุญแสง อายุ 81 ปี ชาว จ.นนทบุรี สีหน้าละห้อย สายตาเศร้าสร้อย คอยแต่ชะเง้อมองไปทางประตูวัด เหมือนรอใครสักคน โดยมีไม้เท้า 4 ขา หรือวอล์คเกอร์วางอยู่ข้างกาย คู่กับแก้วพลาสติกที่ใช้ใส่ปัสสาวะ เป็นภาพที่เห็นแล้วสลดหดหู่เป็นอย่างมาก

นายจุ่น บุญแสง เล่าว่า ตนเป็นคน อ.ปากเกร็ด จ.นนทบุรี ไม่มีภรรยา ใช้ชีวิตสันโดษมาแต่วัยหนุ่ม อาศัยอยู่กับหลานคนเล็กก่อนที่หลานจะเสียชีวิตไป เหลือแต่เพียงหลานสาวคนโตอายุประมาณ 60 ปี ลูกของพี่สาว ที่ตนฟูมฟักเลี้ยงดูมาแต่อ้อนแต่ออก เช่าบ้านอยู่บริเวณหน่วยบัญชาการนาวิกโยธิน แต่จำไม่ได้ว่าตรงไหนแน่ จึงได้มาขออาศัยอยู่ด้วย แต่หลานได้ไล่ออกจากบ้านหลายต่อหลายครั้ง เพราะเห็นว่าตนเป็นภาระ บางครั้งก็ปล่อยให้อดมื้อกินมื้อ มีแต่ชาวบ้านที่อยู่ใกล้เคียงที่สงสาร คอยหาอาหารให้ประทังชีวิต

...

"ก่อนหน้านี้ยังพอเดินไหว ก็หารายได้ด้วยการรับจ้างถางหญ้า แต่ต่อมาต้องมาใช้ไม้เท้าค้ำยัน เดินไม่ได้เหมือนเคย เป็นผลพวงจากอุบัติเหตุในอดีต จนขาต้องดามเหล็กตลอดชีวิต ประกอบกับอายุที่เข้าสู่วัยชรา จึงทำให้ภาระตกอยู่กับหลาน จนเป็นสาเหตุของการถูกนำมาทิ้งให้ผจญชะตากรรมอยู่ในวัด ไม่ต่างกับหมาหรือแมว ที่ผู้คนนำมาทิ้งไว้เป็นภาระของพระในวัด" ชายชรากล่าวอย่างน่าสงสาร

ด้าน นางสวนีย์ วรรณวัฒนะ แม่ค้า เล่าว่า ขณะที่ขายอาหารอยู่ในวัดตามปกติ กระทั่งเวลา 09.00 น. ของวันนี้ ได้เห็นรถสามล้อตุ๊กตุ๊ก ถูกว่าจ้างให้นำนายจุ่นมาทิ้งไว้ในวัด นั่งอยู่บริเวณเมรุเพียงลำพัง เดินไปไหนก็ลำบาก ต้องปัสสาวะใส่แก้วที่เตรียมมา ซึ่งตนเห็นแล้วรู้สึกสงสาร และสมเพชเวทนาแต่ก็ช่วยเหลือได้เพียงนำตัวมานั่งอยู่ใต้ร่มไทร พร้อมนำอาหารและน้ำ มาให้ได้กินประทังชีวิต นำเสื่อ หมอนมาให้หนุนนอน ก่อนจะแจ้งให้นักข่าวเป็นสื่อกลางช่วยตามหาญาติ ซึ่งก็ได้แต่ภาวนาให้ลูกหลานมารับตัว กลับไปดูแลที่บ้าน.