เค้าจากเรื่องจริง ที่คนอังกฤษเล่าต่อๆกันมานาน จนกลายเป็นนิทาน เล่ากันจนถึงขั้นแต่งเป็นเพลงร้องกันได้ทั้งเมืองเรื่องนี้ จึงต้องเริ่มต้นแบบไม่มีกาลไม่มีเวลาแบบนิทาน ว่า กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
(ตะปู 1 ตัว ประเทศ 1 ประเทศ หนังสือเรื่องเล็กๆ ความหมายใหญ่ สำนักพิมพ์อินสไปร์ พ.ศ.2553)
เช้าวันนั้น เป็นวันตัดสินสงครามชิงอำนาจระหว่างพระเจ้าริชาร์ดที่ 3 กับพระเจ้าเฮนรี่
คนเลี้ยงม้าพระเจ้าริชาร์ดที่ 3 ได้รับคำสั่งให้จัดเตรียมม้าศึกตัวโปรดสำหรับการรณรงค์ในวันนั้น
คำสั่งนี้กะทันหัน เมื่อคนเลี้ยงม้าจูงม้าไปถึง ช่างตีเหล็กก็บอกปัญหา
“สองสามวันที่ผ่านมา ข้าใส่เกือกม้าให้ม้าทั้งคอก เพิ่งรู้ว่า ไม่เหลือเกือกม้าไว้เลย”
“เป็นไปไม่ได้” คนเลี้ยงม้าไม่สบอารมณ์ “เจ้าก็ต้องหาเกือกม้าใส่ พระราชาต้องขี่ม้านำทัพตอนบ่าย”
ช่างตีเหล็กรู้ดี นี่เป็นงานที่ปฏิเสธไม่ได้ เขาต่อรอง “เจ้าต้องรอสักหน่อย” แล้วก็เริ่มลงมือตีเหล็กเส้น จนมันเป็นเกือกม้าสี่อัน แล้วทุบให้เรียบ จากนั้นก็ตกแต่งให้เข้ารูป
งานขั้นต่อมา ช่างตีเหล็กก็เอาเกือกม้าเข้าไปยึดกับกีบม้า
แล้วก็ถึงงานขั้นสุดท้าย ช่างตีเหล็กบรรจงตอกตะปูเข้าไปในเกือกม้า อันที่ 1 ถึงอันที่ 2 และอันที่ 3
ใกล้เวลาที่คนเลี้ยงม้า ต้องจูงม้าไปถวายพระเจ้าริชาร์ดที่ 3 เรื่องที่ไม่น่าเชื่อ เกิดขึ้นได้ ช่างตีเหล็กเพิ่งรู้เขาไม่มีตะปูสำหรับเกือกม้าอันที่ 4
ช่างตีเหล็กหันไปบอกคนเลี้ยงม้า ขาดตะปูอีก 1 ตัว ข้าต้องขอเวลาทุบเหล็กทำตะปู
เวลาทำท่าจะไม่มีสำหรับคนเลี้ยงม้า “ข้าบอกแล้ว ข้ารอไม่ได้”
“จะใส่ก็ใส่ได้” ช่างตีเหล็กว่า “แต่มันอาจจะไม่แข็งแรงเท่ากีบม้าข้างอื่นๆ” แล้วมันจะยึดกับกีบม้าได้ไหมเล่า! คนเลี้ยงม้าคาดคั้น
...
“ก็น่าจะได้” ช่างตีเหล็กตอบ “แต่ข้าไม่มั่นใจมากนักหรอก!”
“งั้นก็เอาตามนั้น” คนเลี้ยงม้าตัดสินใจ “ขืนช้ากว่านี้เจ้ากับข้าอาจจะเจอโทษหนักไปด้วยกัน”
ตัดฉากนี้ไปถึงสมรภูมิรบตอนบ่าย เมื่อทหารสองฝ่ายประจันหน้า พระเจ้าริชาร์ดที่ 3 ชูดาบออกคำสั่ง “โจมตี” แล้วพระองค์ก็กระตุกบังเหียนเร่งม้าทะยานไปข้างหน้า
ทันใดนั้น เกือกม้าข้างนั้น...ก็หลุดออก ม้าคะนองศึกก็ล้มโครมลงกับพื้น พระเจ้าริชาร์ดที่ 3 หล่นลงไปกลิ้งหลุนๆ ทหารไม่มีผู้นำทัพ ก็พากันถอยทัพ ทิ้งพระเจ้าริชาร์ดที่ 3 อยู่ในวงล้อมของทหารข้าศึก
ก่อนจะถูกจับ พระเจ้าริชาร์ดที่ 3 ลุกขึ้นยืนแกว่งไกวดาบ ร้องตะโกนเสียงดัง
“ม้า ม้าตัวเดียว ประเทศข้าต้องล่มสลาย”
เรื่องเล่าระทึกตอนนี้ เป็นที่กล่าวขาน จนมีกวีชาวบ้านแต่งเป็นเพลงร้องตามกันทั้งเมือง
ทำตะปูหาย 1 ตัว เกือกม้าเสีย 1 ข้าง เกือกม้าเสีย 1 ข้าง เสียม้าศึก 1 ตัว เสียม้า 1 ตัว ทหารม้าบาดเจ็บ 1 คน ทหารม้าบาดเจ็บ 1 คน พ่ายแพ้สงคราม 1 ครั้ง
พ่ายแพ้สงคราม 1 ครั้ง ประเทศ 1 ประเทศต้องล่มสลาย
เนื้อเพลงทำนองเดียวกับ อิทัปปัจยตา เพราะสิ่งนี้มี สิ่งนี้จึงมีของไทย คนเล่านิทานฝรั่ง ยืนยัน จนถึงวันนี้ ก็ยังมีคนอังกฤษมากมาย ก็ยังร้องเพลงนี้ สอนลูกหลาน
บ้านเมืองไม่ใกล้ไม่ไกล หลังแผ่นดินไหว ตึก 33 ชั้นสร้างใหม่ ถล่มลงเป็นกองอิฐกองปูนในพริบตา
ตอนนี้ดูเหมือนคนเมืองนั้น จะยังตั้งสติกันไม่ทัน ไม่มีใครแต่งเป็นเพลงร้อง ตึกสร้างใหม่ถล่มไปแล้ว ตึกหลังอื่นๆ จะพังอีกเมื่อไหร่ และถ้ายังปล่อยให้โกงกินทุกขั้นทุกตอนอย่างนี้ต่อไป ประเทศ 1 ประเทศคงจะล่มสลายอีกไม่นาน.
กิเลน ประลองเชิง
คลิกอ่านคอลัมน์ “ชักธงรบ” เพิ่มเติม