หนีตายอลหม่าน หลัง "ผึ้งหลวงเจ้าถิ่น" ยกพวกรุม "ผึ้งป่า" กลางตลาดนัดพระเครื่องภายในวัดผาสุการาม ทำชาวบ้านโดนลูกหลงเจ็บ 6 ราย
เมื่อเวลา 09.00 น. วันที่ 20 มี.ค. 2568 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า บริเวณตลาดนัดพระเครื่องภายในวัดผาสุการาม เกิดเหตุชุลมุนระหว่างผึ้งหลวงเจ้าถิ่นภายในวัด ยกพวกเข้าตีกลุ่มผึ้งป่าที่พ่อค้านำมาขายภายในวัด ทำให้พ่อค้าแม่ค้าประชาชนที่มาเดินภายในวัดต่างหนีตายอลหม่าน บางรายหนีไม่ทันถูกผึ้งนับร้อยต่อยได้รับบาดเจ็บ ซึ่งมีทั้งผู้พิการทางสายตาและคนชรา
ทั้งนี้ หลังเกิดเหตุชาวบ้านที่เห็นเหตุการณ์ต่างพากันเข้าช่วยเหลือ นำเอาเหล็กในออกจากผู้บาดเจ็บพร้อมทั้งเรียกรถพยาบาลนำตัวส่งโรงพยาบาลค่ายสรรพสิทธิประสงค์อุบลราชธานี และโรงพยาบาลวารินชำราบ ทั้งหมด 6 ราย เนื่องจากบางรายมีอาการแพ้พิษจากผึ้ง ล่าสุดผู้บาดเจ็บทั้งหมดปลอดภัยแล้ว
ทางด้าน นางรุ่งฉัตร พิเศษแก้ว อายุ 56 ปี แม่ค้าผู้ถ่ายคลิป เล่าว่า ช่วงที่เกิดเหตุมีพ่อค้านำเอาผึ้งป่ารังใหญ่มาขาย ซึ่งในลังที่เอามาขายก็จะมีทั้งน้ำผึ้งและตัวผึ้งที่ติดมาด้วย ขณะที่ในวัดเองก็มีรังผึ้งหลวงรังใหญ่อยู่แล้ว เมื่อพ่อค้าเปิดฝาลังออกผึ้งหลวงที่ได้กลิ่นผึ้งป่าก็พุ่งลงมาทำร้ายผึ้งป่าในลัง ทำให้พ่อค้า แม่ค้าประชาชนที่อยู่รอบๆ โดนลูกหลงถูกผึ้งหลวงต่อยได้รับบาดเจ็บไปหลายราย
จากนั้นตนก็ช่วยนำเอาผู้บาดเจ็บออกมา ซึ่งมีทั้งผู้พิการทางสายตา และคุณตาสัมพันธ์ วัย 66 ปี ที่โดนผึ้งหลวงต่อย ทั้งนี้ ตนก็อยากจะเตือนผู้ที่จะเอาน้ำผึ้งมาขาย ให้ตรวจสอบว่ามีผึ้งเจ้าถิ่นอยู่หรือไม่จะได้ไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก
ขณะที่ นายสัมพันธ์ หลักทอง อายุ 66 ปี ผู้บาดเจ็บเล่าว่า ตนไม่ค่อยได้มาตลาดนัดนี้ 2 เดือนแล้ว วันนี้ตอนเดินเข้ามาตนเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไร อยู่ดีๆ ผึ้งก็มารุมต่อย ตนก็พยายามเอาเสื้อมาคลุมหัวแล้ววิ่งหนีออกมา เมื่อถอดเสื้อออกก็พบว่ามีเหล็กในของผึ้งติดอยู่ตามตัวกว่า 50 อัน ชาวบ้านที่เห็นก็มาช่วยกันคีบเอาเหล็กในออกและนำส่งโรงพยาบาลฉีดยาแก้แพ้ก่อนให้กลับบ้านได้
...
อย่างไรก็ตาม พ่อค้าแม่ค้าภายในตลาดบอกว่าตลาดเปิดมา 10 กว่าปี ไม่เคยมีเหตุการณ์แบบนี้มาก่อนและผึ้งหลวงที่อยู่ในวัดก็ไม่เคยทำร้ายคนแต่อย่างใด แต่ครั้งนี้ถือเป็นเหตุการณ์ที่น่ากลัว มองในมุมความเชื่อทั้งหลักการทางวิทยาศาสตร์ ก็อาจจะเป็นการหวงถิ่นของผึ้งหลวง หรือมุมที่มองไม่เห็นก็อาจจะเป็นไปได้ว่าทางผึ้งหลวงไม่ต้องการให้มีการค้าขายผึ้งน้ำผึ้งในบริเวณวัด ตามความเชื่อชาวบ้าน.