ดูหนังมั่งอ่านหนังสือมั่ง ก็พอรู้จักองค์เทพ องค์เทพีของอียิปต์บ้าง หนังสือเทพเจ้าอียิปต์ (ณัฐพล เดชขจร เรียบเรียง สำนักพิมพ์ยิปซี พิมพ์ครั้งที่ 2 พ.ศ.2562) ใกล้มือ ผมอ่านทบทวนไปจนถึงท้ายเล่ม

อ้าว!เจอเทพเจ้าประจำชั่วโมง อีกถึง 24 องค์ เอ!ท่านมาไง?ไปไง?

ชาวไอยคุปต์ แบ่งหนึ่งวันออกเป็น 24 ชั่วโมง กลางวัน 12 ชั่วโมง กลางคืน 12 ชั่วโมง พวกเขาเชื่อว่าทุกชั่วโมงมีเทพเจ้าหนึ่งองค์ ดูแล

เช้าตรู่ของชั่วโมงแรก เป็นหน้าที่ของเทพีมาอัตที่รู้จักกันดี

ชั่วโมงที่สอง เป็นหน้าที่เทพเจ้าฮู หรือเทพเจ้าซิอา

จากนั้น ก็เป็นบรรดาเทพเจ้า ที่คุ้นหน้าคุ้นตาผลัดกัน เช่นเทพเจ้าเซธ รับงานชั่วโมงที่ 6 เทพเจ้าฮอรัส ชั่วโมงที่ 7 ส่งไม้เปลี่ยนมือกันเรื่อยไป

จนถึงเทพเจ้าชั่วโมงที่ 12 ช่วงทิวาชั่วโมงสุดท้ายก่อนสุริยเทพจะลับขอบฟ้า สื่อถึงการเริ่มเดินทางเข้าสู่ยมโลก เทพชั่วโมงที่ 12 ผู้แปลไม่บอกชื่อภาษาอียิปต์บอกแต่คำแปล “ผู้ปกป้องในยามสายัณห์”

ก๊วนเทพเจ้ายามราตรีแตกต่างจากก๊วนเทพเจ้ากลางวัน ก็คือจะเป็น “เทพี” ทุกองค์

โดยนัยเทพีเหล่านี้จะพยายามเสริมพลังให้องค์สุริยเทพเดินทางผ่านแต่ละด่านชั่วโมง ไปฟื้นชีพใหม่ทางขอบฟ้าตะวันออกในวันรุ่งขึ้นได้สำเร็จ

เทพีองค์ที่ 12 ชั่วโมงสุดท้ายของกลางคืน พระองค์จะคอยเฝ้ามองสุริยเทพราฟื้นคืนชีพในวันรุ่งขึ้น จึงได้พระนามว่า “ผู้เชยชมความงดงามแห่งรา”

ภาพของ 12 เทพีนี้ ไม่ค่อยปรากฏให้เห็นกันนัก คัมภีร์บนผนังสุสานของฟาโรห์รามเสสที่ 1 ที่หุบผากษัตริย์ แสดงภาพเทพีสองกลุ่ม กลุ่มละหกพระองค์ ประทับยืนบนเนินสองฟาก

ระหว่างเนินทั้งสองปรากฏอสรพิษตัวยาวกำลังขดตัวดูยุ่งเหยิง พระพักตร์ 12 เทพี ทุกพระองค์เหมือนกันราวกับแกะ จนไม่สามารถแยกแยะได้ว่าองค์ไหนเป็นองค์ไหน

...

แต่ทุกพระองค์ก็จารึกพระนาม และเสื้อผ้าอาภรณ์ที่แตกต่างกัน

เอาเป็นว่า เรารู้จักเทพและเทพีอียิปต์ เพิ่มอีก 24 องค์ ย้อนไปที่องค์แรก ประจำชั่วโมงที่ 1 ยามเช้า เทพีมาอัต เทพีองค์นี้ มีงานสำคัญที่เรารู้กันบ้างแล้ว

ชาวไอยคุปต์ รู้กันว่าสิ่งที่เป็นปราการด่านสุดท้าย ที่ใช้ในการตัดสินคนดีหรือคนชั่ว คือการชั่งน้ำหนักหัวใจของคนนั้น เทียบกับขนนกอันเที่ยงธรรมของเทพีมาอัต

ถ้าขนนกหนักกว่า หรือตาชั่งสมดุลพอดี หมายความว่าบุคคลนั้นเป็นคนดี

แต่ถ้าหัวใจหนักกว่าขนนกขึ้นมาเมื่อไร ก็หมายความว่า บุคคลนั้นเป็นคนชั่ว หัวใจของเขาจะถูก “อัมมุต” อสุรกายกัดกินจนหมดสิ้น

ซึ่งก็หมายความว่า เขาไม่สามารถใช้ชีวิตหลังความตายได้อีกต่อไป

กฎกติกาความยุติธรรมของชาวไอยคุปต์ เด็ดขาดชัดเจนมาก ดีคือดี ชั่วคือชั่ว ไม่คลุมเครือเหมือนมาตรฐาน จริยธรรม ของบางบ้านเมืองสมัยใหม่

ตามตัวหนังสือใช้เกณฑ์วิญญูชน...ให้อำนาจตุลาการ 9 คน ตัดสินปลดผู้นำซึ่งมาจากกระบวนการทางการเมืองที่คนหลายๆล้านเลือกสรรมาได้ดังใจ ขณะชาวบ้านงงกันทั้งเมือง

ไล่คนเก่าไปแล้ว นี่ก็เริ่มรับน้องใหม่ คนใหม่ ตั้งท่าจะปลดกันใหม่...สารพันข้อกล่าวหามาเป็นรายวัน บ้านนั้นเมืองนั้น คงต้องอยู่กันไปอย่างนั้น จนกว่าเราจะหาขนนกของเทพีมาอัต แบบอียิปต์ มาใช้กันได้บ้าง

แต่จะหาขนนกมาได้ยังไงก็ยังไม่รู้ องค์เทพีองค์นั้นท่านหายจากอียิปต์ไปเมื่อกว่าสองพันปีที่แล้ว.

กิเลน ประลองเชิง

คลิกอ่านคอลัมน์ “ชักธงรบ” เพิ่มเติม