นิทานที่ปู่ย่าตายาย ตั้งใจเล่าให้ลูกหลานฟัง มีแง่คิดสอนใจ แต่นิทานทำนองเรื่อง คนตะกละกำถั่ว (เรื่องเล็กๆ ความหมายใหญ่ๆ สุริยเทพ ไชยมงคล สำนักพิมพ์อินสไปร์ พ.ศ.2553) ผมเคยอ่านหลายสำนวน
แต่เผลอลืม...ผู้ใหญ่ท่านตั้งใจสอนอะไร?
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ชายชาวนาคนหนึ่ง อยากกินถั่วขึ้นมา แต่นึกไม่ออกเก็บถั่วไว้ที่ไหน
เขาเดินควานหาด้วยอารมณ์งุ่นง่านอยู่ครึ่งวัน ก็เจอ! มันเหลืออยู่ในก้นขวดโหลปากแคบและลึกมากใบหนึ่ง
ความดีใจ...ชาวนาล้วงมือลงไป ขยับนิ้วควานเอาเมล็ดถั่ว แล้วก็กำไว้...แต่เกิดปัญหามือเขาติดปากขวด เอาถั่วออกมากินไม่ได้
ความอยากบวกความหิว ความโมโห เขาใช้แรงเต็มที่พยายามดึงมือออก แต่ไม่ว่าออกแรงมากน้อยแค่ไหน เขาก็ยังเอามือออกไม่ได้อยู่ดี
ชาวนาอารมณ์ยิ่งร้อน เริ่มร้องเอะอะโวยวาย โกรธถั่วโกรธขวดโหลยังไม่พอ เห็นอะไร กระทั่งเห็นภรรยาที่ตกใจโผล่หน้าเข้ามาเขาด่ากราด
เสียงเอะอะตะโกนด่าดังไปถึงข้างบ้าน บังเอิญมีเพื่อนบ้านที่พอมีสติปัญญา เขาไม่รู้ว่ามือชาวนากำอะไร เอ่ยปากถาม พอรู้ความเขาก็พูดว่า
“ถ้านายยอมทำตามที่ฉันพูด ฉันก็พอจะช่วยนายได้” “ถ้าเอามือฉันออกมาได้ จะให้ทำอะไร ฉันก็ยอม”
“ก่อนอื่นนายต้องดันมือลงไปให้ถึงก้นขวด” นี่เป็นคำแนะนำแรก
ชาวนาประหลาดใจ เขาไม่คิดว่าจะมีวิธีอะไรที่จะช่วยเขาได้ง่ายๆ สุ้มเสียงเขาอ่อนลง แล้วก็ทำตาม
“แล้วนายก็ค่อยๆแบมือออก ปล่อยเมล็ดถั่วทิ้ง”
ชาวนาค้านอึงในใจ ก็ฉันต้องการกินถั่ว จึงกำเมล็ดถั่วไว้ จะให้ทิ้งได้ง่ายๆยังไง?”
แต่สถานการณ์นั้น ชาวนาไม่มีทางเลือก เขาแบมือปล่อยเมล็ดถั่วลงก้นโหล แล้วทำตามคำเพื่อนบ้าน ค่อยๆดึงมือขึ้นจนพ้นปากขวดโหล
...
“เอาล่ะ ฉันเอามือออกได้ก็จริง แต่เมล็ดถั่วของฉันล่ะ!”
เพื่อนบ้านยิ้ม เขาหยิบขวดโหลขึ้นมา คว่ำปากขวดโหลลงในฝ่ามือชาวนา เมล็ดถั่วทั้งหมดก็ไหลลงมือเขาได้อย่างง่ายดาย
นิทานเรื่องนี้จบลงตรงชาวนาอุทานอย่างประหลาดใจ “นายเป็นพ่อมดนี่นา!”
มีคำอธิบาย “ความหมายใหญ่ๆ” พ่อมดเพื่อนชาวนาคนนี้ ไม่ได้มีเวทมนตร์คาถาอะไร เขาเพียงใช้สติปัญญาระดับชาวบ้านเฉือนปากลูกมะพร้าว...จับลิงไว้ใช้เท่านั้น
ที่จริง การนำเมล็ดถั่วออกจากขวดโหลมีหลายวิธีง่ายๆ แต่เพราะความหน้ามืด ความอยากกินถั่วมาก ชาวนาจึงคิดไม่ออก
อ่านคำอธิบายความหมายใหญ่ๆแล้ว ผมพอคิดขึ้นได้... นักการเมืองหลายคนที่กำลังติดกับความอยาก อยากเข้าร่วมรัฐบาล แต่ยังเข้าไม่ได้ เพราะลืมใช้วิธีที่พอดีๆ
บางคนอาจเผลอลืม เคยก่อกรรมทำเข็ญกับพรรคใหญ่เขาไว้ บางคนก็เผลอลืม ตัวเองมีชนักเก่าปักหลังหลายเรื่อง รอเพียง ใครเขาจะขุดขึ้นมาใช้
ไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อครับ เกณฑ์จริยธรรม...ที่เคยดูธรรมดาๆ เมื่อตุลาการศาลรัฐธรรมนูญยกมาใช้ไล่นายกฯหลุดเก้าอี้ กลายเป็นเวทมนตร์ “ขลัง” ทำเอานักการเมืองจำพวกผีๆ ดิ้นพล่านๆ ทั้งที่ยังไม่ได้ลงหวายเสกซ้ำเอาด้วยซ้ำ.
กิเลน ประลองเชิง
คลิกอ่านคอลัมน์ “ชักธงรบ” เพิ่มเติม