ผมอ่านเรื่อง นกอินทรีกับนกกระจาบฝน ในหนังสือเล่ม ผู้เบิกทาง (คาลิล ยิบราน เขียน กิติมา อมรทัต แปล แสงดาวพิมพ์ครั้งที่ 4 พ.ศ.2564) แล้วพยายามจะโยงใยไปถึงผู้มีบารมีการเมืองไทย...แต่ยังหามุมเลี้ยวเข้าไม่เจอ
จึงอยากขอแรงท่านผู้อ่าน ช่วยกันอ่าน หวังว่าบางท่านจะเห็นช่อง
นกกระจาบฝนตัวหนึ่ง กับนกอินทรีตัวหนึ่ง พบกันบนก้อนหินที่ภูเขาสูง
นกกระจาบฝนกล่าวว่า “อรุณสวัสดิ์ขอรับท่าน” นกอินทรีมองลงมาดูนกกระจาบฝนแล้วตอบไม่เต็มเสียงว่า “อรุณสวัสดิ์”
นกกระจาบฝนพูดต่อไป “หวังว่าทุกสิ่งของท่าน คงเป็นไปด้วยดีนะขอรับ”
“เออ!” นกอินทรีตอบ “ทุกอย่างของเราก็ดีอยู่ แต่นี่เจ้าไม่รู้หรอกหรือ? ว่าเรานั้นคือราชาแห่งนก เจ้าจึงไม่สมควรพูดกับเรา ก่อนที่เราจะพูด”
นกกระจาบฝนจึงตอบว่า “ผมคิดว่าเราอยู่ในตระกูลเดียวกันเสียอีกขอรับ”
นกอินทรีมองนกกระจาบฝนอย่างดูหมิ่น และพูดว่า “ใครกันนะ ที่กล่าวว่า แกกับข้าอยู่ในตระกูลเดียวกัน”
นกกระจาบฝนก็สนองว่า “แต่ผมต้องขอเตือนให้ท่านทราบไว้ ผมสามารถบินได้สูงพอๆกับท่าน และผมสามารถร้องเพลงเพื่อสร้างความยินดีให้แก่สัตว์อื่นๆในโลกได้
แต่ท่านสิ ไม่เคยให้ความสำราญ หรือความยินดีแก่ใครเลย”
นกอินทรีรู้สึกโกรธ จึงพูดว่า “ความสำราญหรือความยินดี! ไอ้เจ้านกโอหัง ข้าจะทำลายเจ้าด้วยการจิกครั้งเดียวก็ได้ เจ้าน่ะมันตัวแค่ตีนข้าเท่านั้น”
ครั้นแล้ว เจ้านกกระจาบฝนก็บินขึ้นไปเกาะบนหลังของนกอินทรี และเริ่มจิกที่ขนของมัน
นกอินทรีรำคาญ จึงโผบินขึ้นไปสูงอย่างรวดเร็ว เพื่อจะได้พ้นเสียจากเจ้านกตัวเล็กๆตัวนั้น แต่ก็ไม่ได้ผล
...
ในที่สุด มันก็โผลงมาเกาะบนก้อนหินที่ภูเขาสูงนั้นอีก
นกอินทรีรู้สึกโกรธยิ่งกว่าก่อน มันนึกสาปแช่งกาลเวลา โดยยังมีเจ้านกตัวเล็กเกาะอยู่บนหลัง
บังเอิญมีเต่าน้อยตัวหนึ่งผ่านมา มันมองเห็นเข้า ก็หัวเราะอย่างรุนแรง จนร่างของมันแทบจะพลิกหงายท้อง
นกอินทรีมองลงมาดูเต่า และพูดว่า“ ไอ้เจ้าตัวคลานต้วมเตี้ยม เจ้าหัวเราะอะไรกันหนักหนา”
เต่าก็ตอบว่า “ผมแลเห็นท่าน กลายเป็นม้า ผมเห็นนกตัวเล็กๆขี่ท่านอยู่ ผมเห็นว่าเจ้านกน้อยนั่น เก่งกว่าท่านมากๆ”
นกอินทรีลดระดับเสียงอ่อนบอกกับเต่า
“ไปทำธุระของเจ้าเถอะ นี่มันเป็นเรื่องของครอบครัว ระหว่างข้ากับนกกระจาบฝนน้องชายของข้า”
นิทาน เอ๊ย!เรื่องเล่า ของคาลิล ยิบราน ไม่มีคำสอนต่อ เหมือนนิทานอีสป จบแค่นี้แหละครับ
ผมอ่านๆไป ภาพลางๆของท่านผู้มีบารมีเหนือการเมือง คุณทักษิณ ชินวัตร ก็เริ่มชัดขึ้นๆ แล้วก็มีภาพของคุณเนวิน ชิดชอบ ที่เคยพูดประโยคบาดใจ “มันจบแล้วครับนาย” ชัดตามมาหลังผลการเลือก สว.
เวทีนี้ จะมองเป็นเวทีของพี่กับน้อง เขาหยอกเล่นกันตามประสานักการเมืองก็ได้
ส่วนเวทีเลือกตั้งที่ปทุมธานี...ฝ่ายที่คุณทักษิณ ขนพวกพ้องไปออกแรงเชียร์ จนชนะมาได้แบบฉิวเฉียดนั้น...
ชื่อ พล.ต.ท.คำรณวิทย์ ธูปกระจ่าง เจ้าของประโยคลือลั่น “มีวันนี้เพราะพี่ให้” ผมก็ยังพอจำได้ว่า ฝ่ายคุณทักษิณ ลืมชื่อน้องคำรณวิทย์ ไปนานแสนนานแล้ว.
กิเลน ประลองเชิง
คลิกอ่านคอลัมน์ “ชักธงรบ” เพิ่มเติม