เด็กชายคนนั้นคิดเสมอว่าเขาเกิดมาโชคร้าย แค่โรคไขกระดูกอักเสบ ทำให้เขาขาพิการก็หนักหนา เวลาดูหน้าในกระจกก็เห็นฟันเหยิน เพราะคิดอย่างนี้ ตอนไปโรงเรียนเขาไม่เคยเล่นกับเพื่อน

ครูเรียกให้ตอบคำถาม...เขาก็จะนั่งนิ่งก้มหน้า

(เรื่องง่ายๆความหมายดีๆ สำนักพิมพ์อินสไปร์ สุริยเทพ ไชยมงคล เรียบเรียง พ.ศ.2553)

พ่อของเด็กน้อยพยายามทุกวิธีที่จะรักษา...ฤดูใบไม้ผลิปีหนึ่งพ่อขอกล้าไม้จากเพื่อนบ้านสามต้น เรียกลูกๆสามคนมายืนเรียงตรงหน้า บอกว่า ให้ปลูกคนละต้นบริเวณหน้าบ้าน

“ต้นไม้ต้นไหนเติบโตงดงามกว่า พ่อจะให้รางวัลเป็นของขวัญที่ลูกชอบ”

เด็กชายเป็นน้องคนสุดท้อง เขาก็อยากได้ของขวัญเหมือนพี่ชายพี่สาว วันสองวันแรกที่ขยันรดน้ำแข่งพี่ๆ วันที่สามเขากลับอยากให้ต้นไม้ต้นของเขาตายให้เร็วเท่าที่จะเร็วได้ เขาจึงไม่รดน้ำต้นไม้อีก

สี่ห้าวันต่อมา เกิดเรื่องแปลก เด็กชายไม่เห็นต้นไม้ของเขา เฉา เหี่ยว และตาย แต่มันกลับสดใสใบเขียวขจี ดูมีชีวิตชีวากว่าสองต้นของพี่ๆ ถึงวันกำหนดเวลา พ่อก็ซื้อของขวัญชิ้นที่เขาชอบที่สุดให้

“ดูจากต้นกล้าที่ลูกปลูก พ่อว่าโตขึ้นลูกจะเป็นนักพฤกษศาสตร์ที่เก่งที่สุดของโลก”

คำพูดประโยคนั้นทำให้ทัศนคติที่มองตัวเองเป็นเด็กโชคร้าย ค่อยๆเปลี่ยนไป จนในที่สุดเด็กชายกลายเป็นคนมองโลกในทางที่ดี

คืนหนึ่งเด็กชายนอนไม่หลับ เขามองไปทางหน้าต่าง เห็นดวงจันทร์ส่องแสงสุกสว่าง ทันใดนั้นเขาฉุกคิดถึงคำสอนครูชีววิทยา “ส่วนใหญ่พืชมักจะเจริญเติบโตตอนกลางคืน”

เขาอยากจะไปดูกล้าไม้ที่เขาปลูกไว้จะเจริญเติบโตจริงเหมือนที่ครูว่าหรือไม่ จึงลุกขึ้นจากเตียง ค่อยๆย่องเบาๆ เปิดประตูออกไปลานหน้าบ้าน

สิ่งที่เด็กน้อยเห็น ผิดคาด...พ่อเขายังไม่นอน กำลังเดินไปตักอะไร สักอย่าง...ไปใส่ลงตรงโคนต้นไม้เขาปลูก...

...

เด็กน้อยรู้ทันที ที่แท้พ่อแอบมารดน้ำพรวนดิน ใส่ปุ๋ยต้นไม้ต้นนั้น

น้ำตาไหลพรั่งพรูออกมานองสองแก้ม เด็กน้อยตื้นตันใจ ในความรักของพ่อ เขาเดินเงียบๆกลับห้องนอน

หลายสิบปีต่อมา...เด็กชายขาพิการคนนั้นก็ยังเป็นผู้ใหญ่ที่ขาพิการ คนทั้งโลกเห็นภาพเขานั่งบนรถเข็น แม้เขาไม่ได้เป็นนักพฤกษศาสตร์ที่มีชื่อเสียง...เหมือนที่พ่อเคยพูดให้กำลังใจ

เขาเป็นประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา บริหารประเทศในช่วงสงคราม ชื่อ แฟรงกลิน ดี. รูสเวลต์

จบเรื่องง่ายๆ มีคำอธิบาย ความหมายดีๆ

แม้ความรักจะเป็นเพียงแค่น้ำใสๆหนึ่งช้อน ไม่สามารถทำให้ต้นกล้าแห่งชีวิตเจริญเติบโตได้

ต้นไม้นั้นอาจเป็นต้นไม้ธรรมดาๆ ไม่โดดเด่น อาจแคระแกร็น หรือกำลังเหี่ยวเฉา เจียนตาย แต่ขอให้ได้รับอาหารบำรุงชีวิตเช่นนี้ มันก็จะเจริญเติบโต ผลิดอกออกใบ แตกกิ่งก้านสาขา กลายเป็นต้นไม้ที่สูงเสียดฟ้า

ความรักเป็นอาหารบำรุงชีวิตให้ดีที่สุด

ความรักทำให้คนประทับใจ มีกำลังใจ ความรักทำให้ลูกเป็ดขี้เหร่ กลายเป็นหงส์สูงศักดิ์ ความรักสามารถเปลี่ยนแปลงคน และสร้างคน

อย่าเก็บความรักของคุณไว้กับตัวคนเดียว ควรแบ่งปันความรักให้แก่คนอื่น และแก่ทุกสรรพสิ่งในโลก

นึกถึงการเมืองไทย ผมขอให้กำลังใจกับฝ่ายแพ้ครับ...ถ้ามีเลือกตั้ง ผมจะเดินเข้าคูหาไปกาคะแนนให้ แต่ก็อยากฝากคำเตือน คนโบราณท่านสอนไว้เนิ่นนาน ไม้สูงกว่าแม่มักจะแพ้ลมบน.

กิเลน ประลองเชิง

คลิกอ่านคอลัมน์ “ชักธงรบ” เพิ่มเติม