เรื่องง่ายๆความหมายดีๆ (สำนักพิมพ์ อินสไปร์ พ.ศ.2553) เรื่องที่ 67 ท้ายเล่ม คุณสุริยเทพ ไชยมงคล ผู้เขียนตั้งชื่อเรื่องว่า ศาสตราจารย์กับคนบ้า
ศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาอยู่ระหว่างการศึกษาคนผู้มีสุขภาพจิตไม่ปกติ เหนือความคาดหมาย เขาเปิดโลกทัศน์ใหม่ เรียนรู้คนป่วยมากมาย แต่เวลาตลอดวันที่เขาใช้ในโรงพยาบาลผู้ป่วยทางจิต แห่งสุดท้าย
เขาได้เจอคนป่วยที่มีรูปแบบแตกต่างอีกไม่น้อย
เขากำลังแน่ใจ ได้ชุดประสบการณ์มากพอที่จะกลับไปเขียนรายงาน ซึ่งเชื่อว่าจะเป็นผลงานยอดเยี่ยม
แต่เมื่อเดินไปถึงรถยนต์ที่จอดไว้ ศาสตราจารย์ก็ยังเจอประสบการณ์ใหม่...ล้อรถล้อหนึ่งถูกถอดออก
ในสภาพแวดล้อมนั้น...ท่านศาสตราจารย์ ไม่มีทางคิดไปอย่างอื่น
“ต้องเป็นฝีมือคนบ้าพวกนี้...แน่ๆ” เขาคิดแล้วส่ายหน้าแสดงอาการเซ็งๆ
โชคดียังมียางอะไหล่อยู่ในกระโปรงท้ายรถ ศาสตราจารย์ ยกออกมาตั้งท่าจะเริ่มงาน แต่ท่านก็ต้องส่ายหน้าซ้ำ ไอ้คนบ้า...มันก็ช่างเก็บนอตทุกตัวของยางที่มันถอดเอาไปด้วย
ขณะศาสตราจารย์กำลังยืนหันรีหันขวาง...เมื่อไม่มีนอต ต่อให้มียางอะไหล่ ก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี
ก็มีเสียงเพลง...ที่ไม่รู้ว่าภาษาไหนดังขึ้นใกล้หู ศาสตราจารย์หันไป เจ้าของเสียงที่เข้าใจว่า เป็นคนบ้าคนหนึ่ง ก็เอ่ยปากถาม “เกิดอะไรขึ้น?”
สถานการณ์ที่ไร้ความหวัง ศาสตราจารย์คร้านจะตอบ แต่เพื่อรักษามารยาท ท่านก็ตอบ
คนบ้าหัวเราะเสียงดังลั่น...แล้วพูดว่า “ผมมีวิธี”
ไม่เพียงแค่พูดด้วยปาก คนบ้าก็ขมีขมันอาสา เขาถอดนอตหนึ่งตัวจากสามล้อที่เหลือ แล้วก็เอามาใส่ยางอะไหล่
รถยนต์ที่มีล้อครบสี่เส้น แม้ทุกเส้นจะใส่นอตเพียงสามตัว...แต่แค่นี้มันก็พอทำให้ศาสตราจารย์ขับรถกลับบ้าน หรือจะไปแวะให้อู่ซ่อมรถช่วยเติมนอตที่ขาด...ได้สบายๆ
...
ทุกอย่างตรงหน้าเกิดขึ้นรวดเร็ว ถึงเวลานั้นท่านศาสตราจารย์ เกิดอาการ “งง” มากกว่าตอนที่เจอล้อรถถูกถอดเสียอีก ท่านหลุดปาก “ทำไมคุณถึงคิดได้ล่ะ!”
คนตรงหน้าหัวเราะหึๆ แล้วตอบ “ก็ผมเป็นคนบ้า แต่ไม่ได้เป็นคนโง่นี่!”
จบเรื่องง่ายๆ มีคำอธิบายความหมายดีๆว่า ถูกแล้ว คนบ้าไม่ใช่คนโง่ คนโง่ไม่ใช่คนบ้า
เราสามารถแยกได้ง่ายๆ ใครเป็นคนโง่ ใครเป็นคนบ้า แต่แยกได้ยากยิ่ง ระหว่างอัจฉริยะกับคนบ้า ผู้รู้บอกว่า คนสองพวกนี้ มีเส้นคั่นห่างกันบางมาก
ดร.อัลแลนด์ สไลเดอร์ มหาวิทยาลัยซิดนีย์ พยายามทดสอบหลายครั้งแล้วได้ผลสรุปว่า
“การระงับการทำงานส่วนใดส่วนหนึ่งของสมอง สามารถกระตุ้นศักยภาพของสมองอีกส่วนได้”
ผมตั้งใจเอาเรื่องที่เคยเขียนแล้วมาฉายซ้ำ ก็เพราะนึกถึง ข้อถกเถียงเรื่องโครงการแลนด์บริดจ์ ระนอง ชุมพร ครับ ก็พยายามตั้งใจฟังข้อมูลหลายด้าน แต่พอฟังอดีตผู้บริหารกองเรือสินค้าคนเดียวของไทย บอกคำเดียว
“ยังไงๆ ก็ไม่เอาเรือมาใช้...เพราะคิดแบบไหนก็ไม่คุ้ม” ผมก็ถึงบางอ้อ!
ท่านผู้นำจะคิดว่าผมเป็นคนบ้า...ก็คิดได้นะครับ...แต่ความคิดของคนบ้า บางครั้งฟังหนเดียวก็ตัดสินใจได้เลย ไม่เหมือนฟังเหตุผลของคนดีๆ ฟังกี่ครั้งๆก็ยังงง.
กิเลน ประลองเชิง
คลิกอ่านคอลัมน์ "ชักธงรบ" เพิ่มเติม