เรื่องสั้นเรื่องหนึ่งในหนังสือรวมเรื่องสั้นของลีโอตอลสตอย ชื่อคำถาม 3 ข้อของพระราชา

พระอาจารย์พรหม ท่านอ่านสมัยยังเด็ก แล้วก็นำมาเล่าต่อไว้ในหนังสือชวนม่วนชื่น (โรงเรียนทอสี พิมพ์แจกเป็นธรรมทาน พ.ศ.2549) ดังต่อไปนี้

ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว พระราชาองค์หนึ่งทรงแสวงหาปัญญา เพื่อนำมาใช้ในการปกครอง และควบคุมดูแลตัวท่านเอง ศาสนาและหลักปรัชญาที่ท่านเรียนรู้มา ยังไม่เป็นที่พอใจ

ในที่สุดพระราชาก็ทรงสรุปได้ว่าทรงต้องการคำตอบสำหรับปัญหาสามข้อ

1.เวลาสำคัญที่สุด คือเวลาใด?

2.บุคคลสำคัญที่สุด คือใคร?

3.สิ่งสำคัญที่สุดที่ต้องทำ คืออะไร?

จากนั้น พระราชาก็ทรงตระเวนเดินทางหาผู้รู้...มากมาย ...เสียเวลาไปยาวนาน แต่ก็ยังไม่ได้รับคำตอบที่น่าพอใจ

ระหว่างการเดินทางเข้าป่าลึกภูเขาใหญ่ เพื่อหาฤาษี ผู้ที่ทรงหวังว่าจะเป็นผู้ให้คำตอบ...พระราชาเกิดหลงทาง

ทรงเจอเด็กชายเล็กๆคนหนึ่ง

แม้เขาเป็นเด็กชายชาวป่า...ท่วงทีไร้เดียงสา แต่สำหรับพระราชา ณ เวลานั้น เขาเป็นบุคคลสำคัญที่สุดในโลก

เด็กน้อยไม่เพียงตอบสนองด้วยไมตรีอันแสนดี

ยังช่วยบอกความลับสำคัญในเส้นทางข้างหน้า องค์ราชาจะเจอกลุ่มคนปองร้ายหมายชีวิต

ไม่เพียงเท่านั้น ทั้งเด็กน้อยผู้นั้น ยังชี้เส้นทางไปหาพระฤาษี

ในที่สุดจักรพรรดิก็ได้เจอพระฤาษี ได้คำตอบที่สมใจ

1.เวลาสำคัญที่สุด คือเวลาใด?...เวลานั้น คือ เวลานี้

เราทุกคนรู้คำตอบของปัญหาแรก แต่เรามักจะลืม แน่นอน เวลาสำคัญที่สุดก็คือปัจจุบัน มันเป็นเวลาเดียวจริงๆที่เรามีอยู่ ดังนั้น ถ้าเราอยากจะบอกพ่อแม่ เรารักท่านเพียงใด เราซึ้งใจแค่ไหนที่ได้เป็นลูกของท่าน

จงทำเสียบัดนี้ ไม่ใช่พรุ่งนี้ ไม่ใช่อีกห้านาทีข้างหน้า

...

2.บุคคลสำคัญที่สุด คือใคร? คือ ผู้ที่อยู่ตรงหน้า ผู้ที่เราอยู่ด้วย

สามีภรรยามักบ่นว่าคู่ครองไม่เคยฟังเขา ไม่ว่าเราจะเหนื่อยยากและยุ่งเพียงใด เราต้องทำให้เขารู้สึกว่าเขาเป็นบุคคลสำคัญที่สุดของเราเสมอ

ในทางธุรกิจ เมื่อบุคคลตรงหน้าเป็นลูกค้า ถ้าปฏิบัติต่อเขา เป็นบุคคลสำคัญที่สุดของเรา ยอดขายสินค้าก็จะเพิ่มขึ้น

3.สิ่งสำคัญที่จะต้องทำ คืออะไร?

สิ่งนั้น คือการทำต่อเพื่อนมนุษย์ ด้วยความเมตตากรุณา

นับแต่วันนั้น ไม่เพียงพระราชา จะได้หลักควบคุมดูแลตัวพระองค์เอง ให้ตัดสินเรื่องยากๆได้ไม่พลาด

ยังทรงใช้หลักสามข้อ ปกครองบ้านเมือง ให้ร่มเย็นเป็นสุข บ้านเมืองข้างเคียง ก็นอบน้อมยอมรับเป็นบริวาร

บ้านเมืองพระราชา นับวันก็ยิ่งขยายใหญ่ จากนคร เป็นมหานคร จากหลายมหานคร เป็นมหาอาณาจักร

พระราชาผู้มีบารมีไร้ผู้ต่อต้าน ก็ถูกยกย่องเป็นองค์จักรพรรดิไปด้วยประการฉะนี้.

กิเลน ประลองเชิง

คลิกอ่านคอลัมน์ "ชักธงรบ" เพิ่มเติม