โลมา พอร์พอยส์ที่เป็นโลมาขนาดเล็ก วาฬเพชฌฆาต วาฬสเปิร์ม และวาฬมีฟันชนิดอื่นๆ มีสมองขนาดใหญ่และซับซ้อน พวกมันจะสร้างเสียงต่างๆ เพื่อหาเหยื่อโดยใช้โซนาร์ เป็นการหาตำแหน่งที่อยู่ของวัตถุโดยใช้เสียงสะท้อน และสื่อสารกับสมาชิกอื่นในสายพันธุ์ของพวกมัน แต่กลไกที่พวกมันใช้ยังคงเป็นปริศนามาช้านาน
ล่าสุด นักวิจัยสรีรวิทยาประสาทสัมผัสและผู้เชี่ยวชาญด้านชีววิทยาวาฬแห่งมหาวิทยาลัยออฮุส ในเดนมาร์ก เสนอคำอธิบายถึงการผลิตเสียงของวาฬชนิดมีฟัน ที่เป็นเสียงคลิกเพื่อช่วยหาตำแหน่งที่อยู่ของวัตถุโดยใช้เสียงสะท้อน นักวิจัยชี้ว่า วาฬมีฟันเปล่งเสียงดังโดยบังคับอากาศที่มีความดันสูงให้ผ่าน “โฟนิก ลิป” (phonic lips) เป็นโครงสร้างส่วนที่ยื่นเข้าไปในทางเดินหายใจหรือในจมูกของพวกมัน ระบบขับเคลื่อนด้วยอากาศในจมูกแบบนี้ คล้ายกับกล่องเสียงในมนุษย์ และกล่องเสียงสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่นๆ หรือเทียบได้กับอวัยวะส่วนที่ส่งเสียงของนก นักวิจัยเผยว่า ได้ใช้แท็กบันทึกเสียงของวาฬสเปิร์ม วาฬเพชฌฆาตดำ และโลมาปากขวด เพื่อศึกษาการผลิตเสียงในธรรมชาติของพวกมัน และใช้วิดีโอจากการส่องกล้องเพื่อถ่ายภาพ “โฟนิก ลิป” ในพอร์พอยส์ และโลมาปากขวดที่ถูกกักขัง รวมถึงถ่ายภาพกายวิภาคของโฟนิก ลิปในโลมาเกยตื้นที่ตายแล้ว
...
นักวิจัยระบุว่า “โฟนิก ลิป” ของวาฬจะสร้างการสั่นสะเทือนของเนื้อเยื่อที่ก่อตัวเป็นเสียงคลิกดังมากในน้ำด้านหน้าของมัน โดยสามารถสะท้อนเหยื่อที่ลึกลงไปกว่า 1,000 เมตร นอกจากนี้ ทีมยังพบว่าเสียงของวาฬชนิดมีฟัน แตกต่างจากเสียงร้องของวาฬบาลีนหรือวาฬชนิดที่ไม่มีฟัน ซึ่งกินอาหารด้วยการกรอง.