แม้ยังไม่ได้อยู่ในห้วงของการเที่ยวยังต่างประเทศ เพราะสถานการณ์โควิด-19 ที่ไม่เอื้ออำนวย รัฐบาลญี่ปุ่นก็ตุ้มๆต่อมๆ เรื่องการแข่งขันโอลิมปิกภายในปีนี้ จากที่เลื่อนมาปีที่แล้ว แต่บังเอิญมีข้อมูลเล็กๆ น้อยๆ ของ วารสาร “จากญี่ปุ่น” โดยสถานทูตญี่ปุ่น ประจำประเทศไทย...เผื่อไว้หากมีโอกาส ที่ไม่ว่าชาติไหนก็ต้องแวะซื้อของฝากขนมจุบจิบติดตัวกลับประเทศตัวเอง
เพราะญี่ปุ่นนั้นมีของฝากที่เป็นเอกลักษณ์หลายอย่างอยู่แล้ว โดยเฉพาะตามจังหวัดต่างๆดังเช่น...
จังหวัดมิยางิ...ก็ต้อง “ซุนดะโมจิ” ขนมที่ทำจากโมจิคลุกเคล้าด้วยถั่วแระญี่ปุ่นบด โดยทั่วไป “ซุนดะ” มีรากศัพท์มาจากคำว่า “ซุดะ” แปลว่า “ถั่วบด” ขนมชนิดนี้ ทำจากถั่วแระญี่ปุ่นที่ต้มสุกแล้วนำมาบดให้ละเอียด จากนั้นใส่น้ำตาลนำโมจิลงไปคลุกเคล้ากับส่วนผสม ล่าสุด ยังมี “เครป รสซุนดะ” “ซุนดะปั่น” และไอศกรีมรสซุนดะด้วย
จังหวัดนางาโนะ...“โอยากิ” เป็นขนมที่ทำจากแป้งสาลี หรือแป้งโซบะนำมานวดแล้วใส่ไส้ที่ทำจากผักผัดตามฤดูกาลแล้วปรุงรสด้วยมิโสะหรือโชยุ ปั้นเป็นก้อนแล้วนำมาย่าง หรือนึ่งให้สุก เช่น ในฤดูร้อน นิยมทำไส้มะเขือม่วงซอยผัดกับน้ำมันแล้วปรุงรสด้วยมิโสะ ส่วนฤดูหนาว นิยมใช้ไส้ผักดองผัดกับน้ำมัน หรือไส้หัวไชเท้าผัดหมู และต้นหอมผัดมิโสะ
...
จังหวัดนางาซากิ...“คาสเทลล่า” ขนมที่ใช้น้ำเชื่อมกลูโคสเป็นส่วนผสม เนื้อของขนมฟูฟ่องราวกับสปอนจ์เค้ก ซึ่งให้รสชาติสัมผัสนุ่มลิ้น ตัดกับรสหวานของหน้าขนมที่ถูกอบจนเป็นสีน้ำตาลให้กลิ่นหอมละมุน เป็นของโปรดปรานสำหรับทุกเพศทุกวัย และนิยมซื้อเป็นของฝาก ของขวัญ
จังหวัดเอฮิเมะ...“บจจังดังโงะ” ขนมดังโงะ 3 สีเสียบไม้ หนึ่งในขนมประจำเมืองมัตสึยามะ จังหวัดเอฮิเมะ ขนมบจจังดังโงะมีหลากหลายรูปแบบ แต่ละแบบที่เป็นที่นิยมทำจากแป้งข้าวเจ้า ผสมกับน้ำตาลและน้ำเชื่อมกลูโคสนวดจนเป็นเนื้อเดียวกัน ปั้นเป็นก้อนกลมขนาดพอดีคำแล้วเสียบไม้ ไม้ละ 3 ลูก มีสีสันแตกต่างกัน ทั้งสีเขียว สีเหลือง และสีน้ำตาล หน้าตาของขนมจึงมีสีสันชวนน่ารับประทาน...
(ภาพ) ซุนดะโมจิ
ฤทัยรัช จันทร์เพ็ญ