(ภาพซ้ายจากยูทูบ : เวิร์น อันสเวิร์ธ )
นักสำรวจถ้ำชาวอังกฤษ นำทางทีมค้นหา 13 ชีวิตติดถ้ำหลวง! เคยสำรวจถ้ำสุดลึกลับแห่งนี้มาหลายหน และยังเป็นกำลังหลักในการขุดเปิดปากถ้ำตั้งแต่ปี 56 เผยพ้นจากโถงปากถ้ำ ความท้าทายรออยู่ข้างหน้า
เวิร์น อันสเวิร์ธ นักสำรวจถ้ำชาวอังกฤษ เป็นหนึ่งในบุคคลสำคัญที่มีส่วนช่วยในการค้นหา 13 ชีวิตเด็กไทย นักฟุตบอลเยาวชน ทีม ‘หมูป่าอะคาเดมีแม่สาย’ 12 คน และโค้ช 1 คนติดอยู่ในถ้ำหลวง-ขุนน้ำนางนอน ใน ต.โป่งผา อ.แม่สาย จ.เชียงราย เนื่องจากเขาพำนักอาศัยอยู่ในจังหวัดเชียงราย และเป็นนักสำรวจถ้ำ จึงทำให้อันสเวิร์ธเคยเข้าไปสำรวจถ้ำหลวง-ขุนน้ำนางนอน จ.เชียงราย มาแล้วหลายครั้ง
ด้วยเหตุนี้ หลังเกิดเหตุร้าย ทำให้อันสเวิร์ธไม่รีรอที่จะมาร่วมวางแผนค้นหากับเจ้าหน้าที่กู้ภัย และเป็นหนึ่งในผู้นำทางให้กับทีมค้นหา 13 ชีวิตติดถ้ำหลวง ตั้งแต่วันที่ 24 มิถุนายน ที่ผ่านมา และก่อนหน้านี้เขาเคยเขียนถึงการสำรวจถ้ำหลวง ถ้ำหินปูนขนาดใหญ่ ซึ่งถูกนำมาลงใน Google Book เผยท่ามกลางความสวยงามด้วยหินงอกหินย้อยของถ้ำหลวง แต่พอพ้นจากปากถ้ำ ถึงทางแยกขวา-ซ้ายแล้ว จะเจอทางแคบ และต้องคลานเป็นส่วนใหญ่...
...
‘ถ้ำหลวง-ขุนน้ำนางนอน’
ถ้ำหลวง ตั้งอยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติป่าดอยนางนอน ห่างจาก อ.แม่สาย ไปทางทิศใต้ประมาณ 7.5 กิโลเมตร และอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของวนอุทยานแห่งชาติขุนน้ำนางนอน
ช่วงฤดูฝน พื้นที่ในถ้ำหลวงส่วนใหญ่ถูกน้ำท่วม ด้วยเหตุนี้จึงสามารถเข้าไปสำรวจถ้ำได้ในระหว่างช่วงเดือนพฤศจิกายน-มิถุนายน เท่านั้น โดยการสำรวจจากทางน้ำ ความประทับใจในถ้ำหลวง อยู่ที่บริเวณทางเข้าถ้ำ ซึ่งมีความยาว 80 เมตร สามารถเดินได้สะดวก โดยเจ้าหน้าที่ดูแลวนอุทยานจะเป็นไกด์นำทางให้แก่นักท่องเที่ยวในการมาเที่ยวชมถ้ำในบริเวณนี้
แต่เมื่อสิ้นสุดบริเวณปากทางถ้ำแล้ว จากนั้นความท้าทายการสำรวจจะรออยู่ข้างหน้า เพราะจะมีโถงถ้ำหลายโถง หินก้อนใหญ่ที่พังถล่มลงมา และหินก้อนโตที่ปิดกั้นทางเดิน ในบริเวณนี้ของถ้ำไม่สามารถสำรวจได้ทั้งหมด โดยหลังจากระยะประมาณ 200 เมตรแล้ว ถ้ำจะมีขนาดเล็กลง พื้นถ้ำเป็นดินโคลน ถ้ำเหลือระยะกว้างประมาณ 2 เมตร และสูง 3 เมตร
ระยะทางประมาณ 1.75 กม. เมื่อเข้ามาในถ้ำ ทางเดินจะแยกไปทางเหนือและใต้ โดยทางแยกนี้ หากไปทางขวา เรียกว่าเส้นทางคณะพระสงฆ์ ‘Monk’s Series ซึ่งเป็นเส้นทางแคบ ชนิดที่ต้องคลาน และยังคงมีน้ำท่วม แม้จะเป็นช่วงฤดูแล้ง ซึ่งหลังจากปากทางแยกมาทางขวา ประมาณ 600 เมตร จะสามารถเดินได้ ไปสิ้นสุดที่โถงถ้ำ ที่มีปล่องสูง
ส่วนแยกซ้าย ไปทางใต้ ทางเดินจะผ่านแอ่งน้ำลึก โคลนลึก หรือบางทีโคลนจะแห้ง ซึ่งขึ้นอยู่กับฤดูกาล โดยทางเดินหลักยังคงมุ่งไปสู่โถงถ้ำที่พื้นเป็นทราย จากบริเวณโถงพื้นทราย ทางเดินจะเป็นทางลาดชันไปทางซ้าย และผ่านถ้ำที่โค้งต่ำไปยังแอ่งน้ำขนาดใหญ่ ที่มีความยาว 30 เมตร และลึก 1 เมตร ซึ่งปริมาณน้ำขึ้นอยู่กับฤดูกาล โดยการสำรวจเบื้องต้นในปี 2531 ได้สิ้นสุดบริเวณทางเดินในถ้ำที่บีบแคบ
...
ต่อมาในเดือน ก.พ. 2557 อันสเวิร์ธ และร็อบ อาร์เปอร์ ได้สำรวจถ้ำหลวงและสามารถผ่านถ้ำที่ทางบีบเหลือแคบๆ ในบริเวณนี้ไปได้เป็นระยะหลายร้อยเมตร ด้วยการคลานไปกับพื้น โดยส่วนของทางแยกทางซ้าย มีปล่องสูงอยู่สองปล่อง และมีแอ่งน้ำที่ยาวและลึก ซึ่งมีอากาศจำกัด ซึ่งในเส้นทางมุ่งสู่ทางใต้นี้เป็นเส้นทางที่กำลังมีการสำรวจต่อไป
ก่อนหน้านี้ ถ้ำหลวง เคยถูกสำรวจมาตั้งแต่ในช่วงปี 2529-2530 แต่หลังจากนั้นโชคไม่ดี ปากทางเข้าถ้ำได้ถูกปิดด้วยดินโคลน โดยตั้งแต่ พ.ศ.2556 เวิร์น อันสเวิร์ธ และทีมเจ้าหน้าที่ดูแลวนอุทยานฯ ซึ่งบางครั้งมีฟิลล์ คอลเลตต์ ร็อบ ฮาร์เปอร์ และมาร์ติน เอลลิส ได้ช่วยกันขุดเปิดปากถ้ำหลวงให้กว้างมากขึ้น.
