มาชูปิกชู (Machu Picchu) ที่ตั้งอยู่บนไหล่เขาทางตอนใต้ ของเปรู บางครั้งถูกเรียกว่าเมืองที่สาบสูญแห่งอินคา แต่จริงๆแล้ว อาจไม่เป็นเช่นนั้นทั้งหมด ว่ากันว่าจักรพรรดิปาชาคุติ (Pachacuti) แห่งจักรวรรดิอินคา ในศตวรรษที่ 15 มีแนวโน้มจะสร้างกลุ่มอาคารหินที่สวยงามนี้เป็นวังที่ชนชั้นสูงของอินคา สามารถหลบหนีแรงกดดันในเมืองหลวงกุสโกที่อยู่ใกล้เคียง มาเพลิดเพลินกับการล่าสัตว์ เล่นเกม จัดงานรื่นเริง อีกนัยหนึ่งก็คือ มาชูปิกชูทำหน้าที่เหมือนที่พักผ่อนหย่อนใจในวันหยุดมากกว่าสถานที่แห่งอำนาจรัฐ
นักประวัติศาสตร์ใช้หลักฐานจากยุคอาณานิคมมาเป็นเวลานานเพื่อตัดสินว่าจักรพรรดิปาชาคุติขึ้นครองอำนาจเมื่อใดและเริ่มสร้างมาชูปิกชูเมื่อไร แต่งานวิจัยใหม่จากทีมผู้เชี่ยวชาญที่นำโดยริชาร์ด เบอร์เกอร์ นักมานุษยวิทยาจากมหาวิทยาลัยเยล ที่ใช้เทคนิคทางวิทยาศาสตร์ขั้นสูงมาไขคำตอบ ได้นำเสนอใหม่ว่า มาชูปิกชูนั้นเก่าแก่กว่าที่เคยคิดไว้ โดยอธิบายว่า จากการใช้วิธีหาอายุจากคาร์บอนกัมมันตรังสีแบบ Accelerator Mass Spectrometry (AMS) ของฟันและกระดูกมนุษย์ 26 คนที่ขุดได้จากสุสานรอบๆ มาชูปิกชู ผลการตรวจสอบพบว่ามีผู้คนอาศัยอยู่อย่างต่อเนื่องที่มาชูปิกชูอย่างน้อยตั้งแต่คริสต์ศักราชที่ 1420-1530 และบางรายอาจอาศัยอยู่ในพื้นที่แห่งนี้มาก่อนหน้าด้วยเช่นกัน
การวิจัยครั้งใหม่นี้ได้ท้าทายความเชื่อที่มีมาช้านานว่ามาชูปิกชูสร้างขึ้นระหว่างปีคริสต์ศักราชที่ 1440-1450 ซึ่งทีมผู้เชี่ยวชาญนำโดยริชาร์ด เบอร์เกอร์ โต้แย้งว่า การพึ่งพาตำราอาณานิคมของนักประวัติศาสตร์ทำให้เกิดการเรียงลำดับเวลาที่ไม่ถูกต้อง.