สวัสดีค่ะพ่อแม่พี่น้อง มิตรรักนักอ่าน รวมถึงแฟนคลับของช้อย (มโนว่าตัวเองมีแฟนคลับอยู่มหาศาล) ครั้งนี้ เกอิช้อย กลับมาพร้อมกับการรีวิว "ร่อน" ละครเวทีโรงเล็กที่เราเพิ่งไปดูมาแล้วรู้สึกประทับใจแบบสุดๆ

ก่อนอื่นต้องเกริ่นก่อนว่า ครั้งแรกที่ได้ยินชื่อละครเวทีเรื่องนี้ "ร่อน" ทำเอา เกอิช้อย คิดในใจว่า นี่มันเรื่องอะไร? เกี่ยวกับใคร? ทำไมชื่อนี้? ทะลึ่งเหรอ? แล้วก็มานับความเป็นไปได้ต่างๆ นานา อยู่คนเดียวจนทนความอยากรู้อยากเห็นที่เกิดขึ้นไม่ได้ จึงตั้งมั่นกับตัวเองว่า ...ชั้นต้องไปดูละครเรื่องนี้ในวันแรกที่เปิดการแสดงให้ได้

ฝันที่ดูเหมือนจะเป็นจริง แต่ก็ไม่เป็นจริงได้ง่ายๆ เพราะในวันแรกของการเปิดแสดง "ร่อน" ที่โรงละคร The Studio, โรงละครเคแบงก์สยามพิฆเนศ ช้อยเกิดติดงานกะทันหัน ทำให้ต้องไปดูในวันที่ 2 แทน ระหว่างเดินทางไปที่โรงละครนั้นฝนก็ตก คนก็เยอะ ทำให้เรายิ่งตั้งความหวังเอาไว้สูงว่า "ชั้นลำบากขนาดนี้...ละครเธอต้องดีนะยะ"

ก่อนจะเข้าไปในโรงละคร ขอเล่าก่อนว่า "ร่อน" เป็นละครเวทีบทใหม่ ที่ได้แรงบันดาลใจมาจากหนังสือ "ขอชื่อ สุธี สามสี่ชาติ" ของ "ประภาส ชลศรานนท์” ซึ่งเป็นหนังสือประเภทอ่านเล่น สนุก ขบขัน มีการนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ไทยมาแล้วครั้งหนึ่ง 

...

เรื่องราวของ "ร่อน" ที่เกิดขึ้นใหม่นี้ จึงเป็นเรื่องราวต่อยอดในโลกจักรวาลคู่ขนานที่เกิดจากการตั้งคำถามว่า ถ้าวันนั้น “สุธี และ พัชรา” ไม่ตัดสินใจฆ่าตัวตาย มาจนถึงวันนี้เรื่องราวจะเป็นอย่างไร?

เมื่อเราเข้าไปนั่งในโรงละคร จะพบกับ "บ้านของสุธี" เป็นฉากสีเหลืองสดใส ตรงกลางห้องมีโซฟาสีเทา แขวนผ้าม่านสีเทา มีทางเข้า-ออก อยู่ประมาณ 3 ทาง

เนื้อเรื่องโดยรวมดูเหมือนจะไม่มีอะไร เพราะเป็นวันธรรมดาวันหนึ่ง แต่มันเกิดเรื่องไม่ธรรมดาตรงที่วันนี้ "สุธี...กลับบ้านช้าอย่างไม่น่าให้อภัย" ที่บอกว่าไม่น่าให้อภัย...นั่นเป็นเพราะระหว่างที่เขายังไม่กลับบ้าน เกิดเรื่องราวต่างๆ พร้อมกับความวายป่วงขึ้นมากมายอย่างไม่น่าเชื่อ ซึ่งความวายป่วงที่เรากำลังพูดถึงกันอยู่นั้นกลับมีเขาเป็นต้นเหตุไปเสียทุกเรื่อง

การดำเนินเรื่องสามารถสร้างเสียงหัวเราะจากคนดูได้ตั้งแต่ต้นจนจบ และอีกหนึ่งข้อดีคือเราทุกคนเข้าใจเนื้อเรื่องไปพร้อมๆ กันโดยไม่ต้องคาดเดาอะไรล่วงหน้า เพราะเชื่อช้อยเถอะว่าถึงคุณจะเดาไป...ก็เดาไม่ถูกอยู่ดี

ตั้งแต่ 'สุทิน' ลูกชายคนกลางผู้ที่ยิ้มแบบไม่เห็นฟัน และเพื่อนของเขา 'วรพงศ์' เจ้าพ่อโปรเจกต์ส่งอาจารย์ (น้อง 2 คนนี้เคมีเข้ากันมากกกก ช้อยก็ฟินไปเบาๆ) แล้วไหนจะแฟนเก่าอย่าง 'พัชรา' ที่กลับมาเยี่ยมเยียนเพื่อนเก่าอย่างมีนัยสำคัญ จนเจอกับ 'เกสร' ภรรยาคนปัจจุบัน เชือดเฉือนกันได้แซ่บเว่อร์ แล้วอีก 2 คนที่มาแบบงงๆ แต่มาเถอะเพราะมาแล้วสนุก ทั้ง 'บุรุษไปรษณีย์' ที่มีปณิธานจะต้องส่งของให้ถึงมือผู้รับ สุดท้ายก็ 'ปิ๊ก' เพื่อนสาวจอมวางแผน

เราขอยกนิ้วให้กับนักแสดงทุกคน เพราะพวกเขามีเอกลักษณ์เฉพาะตัวและอินกับบทที่เขากำลังแสดงอยู่จริงๆ ดูไปก็ขำไป ...ช้อยอยากให้สุธีรีบกลับบ้าน :D

บทสรุป

ช่วงเดือนที่ผ่านมา เกอิช้อยได้ไปดูละครเวทีมาหลายเรื่อง แต่ขอบอกตรงนี้เลยว่า ประทับใจ "ร่อน" มาก ด้วยสาเหตุว่านี่คือละครเวทีที่ดูง่าย ดูสนุก เบาสมอง พาเพื่อนหรือแฟนมานั่งหัวเราะไปพร้อมๆ กันได้ แบบไม่ต้องหันไปอธิบายอะไร

คุณอาจจะมองว่าเราอวย ใช่ค่ะ...อะไรที่เราชอบเราก็จะอวย เพราะถ้าเราไม่ชอบเราก็คงไม่มานั่งพูดถึงแบบนี้ เชื่อช้อยเถอะว่ามันคุ้มค่าราคาบัตรจริงๆ แล้วคุณจะเสียดายถ้าไม่ได้มาดู รีบจองนะ...เพราะรอบนึงจุได้แค่ 60 คนเท่านั้น บรรยากาศก็จะอบอุ่นหน่อยๆ นั่นแหละ

...

"ร่อน" ยังเปิดการแสดงถึงวันที่ 8 ตุลาคม วันพฤหัส-วันจันทร์ เวลา 20.00 น. (วันอาทิตย์ เพิ่มรอบ 16.00 น.) ระยะเวลาการแสดง: 75 นาที ที่โรงละคร The Studio, โรงละครเคแบงก์สยามพิฆเนศ (ตึกสยามสแควร์วัน ลง BTS: สยาม ก็ถึงแล้วจ้า) ราคาบัตร: 650 บาท