ย้อนไปในอดีตหลายสิบปีจนถึงหลักร้อยปีที่ผ่านมา การที่ผู้ใหญ่วัยทำงานจะรักใคร่ชอบพอกับคนอายุน้อยกว่าในระดับผู้เยาว์อาจไม่ใช่เรื่องที่สังคมตั้งคำถามมากนัก แต่ในปัจจุบันที่เรามีความรู้ความเข้าใจในโรคเกี่ยวกับภาวะทางจิตมากขึ้น โรคใคร่เด็ก (Pedophilia) หรือที่เรียกกันสั้นๆ ว่า “เปโด” ไม่ใช่ความรักแบบหนุ่มสาวทั่วไป แต่คือภาวะทางจิตที่อาจก่อให้เกิดอาชญากรรมผิดกฎหมายในหลายข้อหาได้
โรคใคร่เด็ก (Pedophilia) คืออะไร
โรคใคร่เด็ก (Pedophilia) ถือเป็นความผิดปกติทางจิตหรือโรคกามวิปริตที่เกี่ยวข้องกับความสนใจทางเพศที่ไม่เหมือนคนปกติทั่วไป และก่อให้เกิดความทุกข์หรืออันตรายแก่ตนเองและผู้อื่น มักเกิดกับผู้ใหญ่หรือวัยรุ่นตอนปลาย และในกรณีร้ายแรง ผู้ป่วยอาจก่อเหตุทางอาชญากรรมหรือการทารุณกรรมทางเพศต่อเด็กได้
ผู้ป่วยโรคใคร่เด็กมักเกิดแรงดึงดูดและจินตนาการทางเพศ หรือเกิดความรู้สึกทางเพศกับผู้เยาว์ที่ยังไม่ถึงวัยเจริญพันธุ์ ชอบการมีกิจกรรมทางเพศกับผู้เยาว์ที่ยังไม่ถึงวัยสมควร และสนใจดูสื่ออนาจารของเด็กที่เร่งเร้ากามารมณ์ ในขณะเดียวกันก็รู้สึกกดดันรันทด โดดเดี่ยวอ้างว้างและละอายในความรู้สึกของตนเอง โดยจะต้องมีอาการดังกล่าวไม่ต่ำกว่า 6 เดือนจึงจะจัดว่าเป็นผู้ป่วยโรคใคร่เด็ก
ศาสตราจารย์วุฒิคุณ ดร. เรย์ บลองเชิร์ด ผู้เชี่ยวชาญด้านเพศศาสตร์และจิตเวชศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัยโตรอนโตอธิบายว่า โดยทั่วไปผู้ป่วยด้วยโรคใคร่เด็กเป็นบุคคลที่มีรสนิยมทางเพศต่อเด็กอายุ 13 ปีหรือน้อยกว่า หรือผู้ป่วยมักมีอายุมากกว่าเหยื่ออย่างน้อย 5 ปี แต่ไม่จำเป็นที่ผู้ป่วยด้วยโรคนี้ทุกรายจะกระทำการล่วงละเมิดเด็กเสมอไป
มีปัจจัยที่อาจมีบทบาทต่อการพัฒนาโรคใคร่เด็กของผู้ป่วยหลายปัจจัย นอกเหนือจากปัจจัยภายนอกอย่างการอบรมเลี้ยงดูและประสบการณ์ในวัยเด็ก นั่นก็คือปัจจัยที่เกี่ยวกับร่างกายของผู้ป่วย ได้แก่ พันธุกรรมและพันธุศาสตร์ด้านกระบวนการเหนือพันธุกรรม ความแตกต่างของโครงสร้างสมอง และฮอร์โมน
...
ทั้งนี้ลักษณะผู้ป่วยโรคใคร่เด็กไม่แสดงพฤติกรรมที่ชัดเจนและสังเกตอาการจากภายนอกได้ยาก
- ส่วนใหญ่เป็นผู้ชายอายุ 35 – 40 ขึ้นไป
- ไม่ค่อยมีความสุขกับคู่ครองวัยเดียวกัน
- ส่วนใหญ่เกิดจากคนในครอบครัว/คนใกล้ชิด เช่น เพื่อนบ้าน/ญาติ
- พยายามเข้าใกล้เด็กด้วยวิธีการตีสนิท หลอกล่อ ให้รางวัล ให้ขนม ให้เงิน เพื่อให้เด็กเชื่อใจ/ตีสนิท
- เกิดความรู้สึก/มีจินตนาการทางเพศกับเด็กเท่านั้น
- ชอบมีความสัมพันธ์ทางเพศกับเด็กและทำซ้ำแล้วซ้ำอีกทั้งเด็กคนเดิมหรือเด็กคนใหม่
เด็กที่เป็นกลุ่มเสี่ยงของโรคใคร่เด็ก
- เด็กทารก
- เด็กอนุบาล
- เด็กประถม
รูปแบบการกระทำทางเพศกับเด็ก
- ไม่มีการสัมผัสร่างกาย
- สัมผัสร่างกายแต่ไม่ได้ล่วงล้ำเข้าไปในอวัยวะเพศ
- ล่วงละเมิดทางเพศ
โรคใคร่เด็กสามารถรักษาได้ตามคำแนะนำของจิตแพทย์ โดยเริ่มจากการปรับพฤติกรรมของผู้ป่วยให้มีจิตใจที่เข้มแข็ง รู้จักยับยั้งชั่งใจไม่กระทำผิดต่อผู้เยาว์ได้ และอาจเพิ่มการรักษาด้วยยาที่ช่วยลดความรู้สึกทางเพศหรือยาต้านโรคซึมเศร้า รวมไปถึงแนะนำวิธีรับมือกับอารมณ์และความรู้สึกของตัวเอง รวมไปถึงความรู้สึกผิดชอบชั่วดีที่จะช่วยควบคุมความรู้สึกทางเพศต่อเด็ก และมีความสัมพันธ์กับผู้ที่อยู่ในวัยที่เหมาะสม
ปัจจุบันประเทศไทยยังไม่มีการกำหนดโทษและลงโทษผู้ที่กระทำความผิดโดยคำนึงถึงความผิดปกติทางจิต ดังนั้น ผู้ป่วยด้วย “โรคใคร่เด็ก” ที่กระทำความผิดจึงอาจจะไม่เข้าข่ายการพิจารณาโทษในฐานะผู้ป่วยทางจิตเวช หากมีความผิด จะต้องรับโทษตามประมวลกฎหมายอาญา ดังนี้
1. การครอบครองสื่อลามกอนาจารเด็ก
- มีโทษจำคุกไม่เกิน 5 ปี หรือปรับไม่เกิน 100,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ (มาตรา 287/17)
- ส่งต่อสื่อลามก มีโทษจำคุกไม่เกิน 7 ปี หรือปรับไม่เกิน 140,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ (มาตรา 287/1)
- เผยแพร่สื่อลามก มีโทษจำคุกตั้งแต่ 3-10 ปี และปรับตั้งแต่ 60,000-200,000 บาท (มาตรา 287/2)
2. การกระทำความผิดฐานอนาจารเด็ก
- เด็กอายุไม่เกิน 13 ปี ไม่ว่าเด็กจะยินยอมหรือไม่ก็ตาม มีโทษจำคุก 1-10 ปี หรือปรับ 10,000-200,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ (มาตรา 279)
- เด็กอายุไม่เกิน 15 ปี ไม่ว่าเด็กจะยินยอมหรือไม่ก็ตาม มีโทษจำคุกไม่เกิน 10 ปี หรือปรับไม่เกิน 200,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ (มาตรา 279)
...
3. การกระทำความผิดฐานกระทำชำเรา
- เด็กอายุไม่เกิน 13 ปี ไม่ว่าเด็กจะยินยอมหรือไม่ก็ตาม มีโทษจำคุก 7-20 ปี และปรับ 140,000-400,000 บาท หรือจำคุกตลอดชีวิต (มาตรา 277)
- เด็กอายุไม่เกิน 15 ปี ไม่ว่าเด็กจะยินยอมหรือไม่ก็ตาม มีโทษจำคุก 5-20 ปี และปรับ 100,000-400,000 บาท (มาตรา 277)
ดังนั้นการสอนบุตรหลานให้รู้จักปกป้องสิทธิและร่างกายของตัวเองเป็นการสร้างเกราะป้องกันสุขภาพจิตตั้งแต่วัยเยาว์ รวมทั้งควรสอนให้ไม่ลังเลหรือหวาดกลัวที่จะขอความช่วยเหลือ เพื่อป้องกันการถูกล่วงละเมิดทางเพศ และยังเป็นการตัดตอนวงจรของความผิดปกติทางจิตอีกด้วย เนื่องจากผู้ที่มีประวัติถูกล่วงละเมิดทางเพศมีความเสี่ยงต่อการเป็นโรคใคร่เด็กและโรคทางจิตอื่นๆ ที่รุนแรง
หากบุตรหลานตกเป็นเหยื่อของผู้ที่เป็นโรคใคร่เด็กหรือถูกล่วงละเมิดทางเพศ สามารถแจ้งไปได้ที่ มูลนิธิศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็ก โทร. 0 2412 1196 (ในเวลาราชการ) หรือศูนย์ช่วยเหลือสังคม 1300 (ตลอด 24 ชั่วโมง)