เคยตั้งคำถามกันบ้างหรือไม่? แผ่นเนื้อรัก ไม่ว่าจะเป็นสีดำ สีดำแกมน้ำตาล หรือ? อย่างองค์ในคอลัมน์วันนี้ เห็นเหลือติดในซอกซุ้ม นอกซุ้ม เป็นสีแดงเหมือนสีชาดนั้น

ทำไม? จึงไม่ลอก-ล่อนออกไปเหลือ เนื้อขาวอมเหลืองเหมือนส่วนใหญ่ ในพื้นผนัง หรือแผ่นหลัง

คำตอบ...เป็นไปตามเหตุปัจจัย ส่วนหนึ่ง ผู้รู้ท่านว่า เมื่อมีผู้ถวายทองเปลวมา ระหว่างสมเด็จพุฒาจารย์โตสร้างพระสมเด็จ อยู่ที่วัดระฆัง...คติการสร้างพระพิมพ์ให้งาม ตามคติสร้างพระพุทธรูป ก็คือการปิดทอง

ก่อนปิดทอง ก็ต้องหารักที่โบราณท่านเรียกรักน้ำเกลี้ยง ของดีท่านว่าต้องซื้อจากเมืองจีน

ตามประวัติสมเด็จวัดระฆังสร้างปี พ.ศ.2410 ถึงปีนี้ (พ.ศ.2567) วันเวลาผ่านมาถึง 157 ปี ตามธรรมชาติเนื้อพระปูนผสมตังอิ้วก็แห้งเก่าตกผลึกตามธรรมชาติไปทาง เนื้อรักที่ปิดทอง ที่เคยดูดซึมซับแนบสนิทกับเนื้อ ก็ไปอีกทาง

ทั้งองค์พระก็อยู่ในสภาพแวดล้อมที่แตกต่าง ที่เก็บไว้บนหิ้ง ก็สภาพไปอย่าง ที่ถูกนำไปเลี่ยมติดตัวใช้ สภาพก็ไปอีกอย่าง อีกทั้งบางองค์ กลไกตลาดกดดัน เจ้าของต้องการลอกล้างรักออก เพื่อเปิดเนื้อให้เห็นเต็มตา ก็อีกอย่าง

ด้วยเหตุปัจจัยประดามีเหล่านี้...สมเด็จวัดระฆังที่เราได้เห็นกัน จึงมีน้อยองค์มาก ที่เหลือรักทองเต็มๆ เหลือพระที่เนื้อรักติดอยู่บ้าง มากบ้างน้อยบ้าง ปานกลาง ส่วนพระที่เหลือแต่เนื้อเปลือยเปล่าๆ เห็นเป็นส่วนใหญ่

ครั้งหนึ่ง ไม่นานซักเท่าไหร่? มีกระแสนิยมพระสวยเนื้อขาวๆ มีเค้าเป็นค่านิยมตามพระสมเด็จองค์ดังๆ ที่บางองค์วันนี้ คุยกันเป็นร้อยล้าน

ก่อนคุยกันถึงหลัก 10 ล้าน ราวๆยี่สิบห้าปีที่แล้ว พระสมเด็จปลอมฝีมือยังไม่พัฒนาเท่าไหร่? แต่เมื่อตั้งหลักกันได้ว่า ซื้อกันสิบล้านจริงๆนี่หว่า! สมเด็จวัดระฆังสวยๆองค์หนึ่ง น้ำหนักเฉลี่ย 3-5 กรัม โว้ย! แพงกว่าทองคำ แพงกว่าเพชรน้ำดีเม็ดโตๆ ผลักดันให้พระปลอมโคตรฝีมือ ออกตามมา

...

พูดถึงระดับความนุ่ม ก็นุ่มใกล้เคียง ต้องการระดับความแกร่ง เขาก็ทำตาม ริ้วรอยธรรมชาติ เม็ดมวลสาร กากดำ เม็ดแดง ก้อนขาว กรวดเทา ฯลฯ มีตามทุกอย่าง

พระสมเด็จสวยๆ เนื้อเกลี้ยงขาวๆ ตัวอย่างองค์เกศสะบัดก็ได้...พระปลอมทำออกมา จนช่วยกันส่องแล้วส่องอีก ถึงขนาดเซียนตลาดพระ ต้องฮั้ว 5 เซียน 8 เซียน ซื้อองค์เดียว ...นั่นระดับความยากเฉียบขาดถึงขนาดนั้น

สถานการณ์นี้ ค่านิยมสภาพพระสมเด็จ ก็เปลี่ยนไป ดูจากหนังสือพระแท้มาตรฐาน ในช่วงเวลาราวสิบปี...พระเนื้อขาวสะอาดเกลี้ยงเกลา...แทบจะไม่มีเลย

ร้อยละกว่าเก้าสิบ...พระแท้ที่วงการซื้อ ขาย...เป็นพระที่มองผาดๆ กระดำกระด่าง เห็นฝ้ารักสีดำ สีน้ำตาล เด่นสะดุดตา...บางองค์ล้างรักออกหมด เหลือฝ้ารักซึมซับเห็นเป็นสีโกโก้เข้มข้น

เป็นอันว่า วงการเริ่มโหยหาพระสมเด็จแท้...ที่ยังเหลือเนื้อรัก ยิ่งมากยิ่งดี ดูจะยิ่งแพง เหลือรักน้อยก็ไม่ว่า แต่จะต้องเหลือเอาไว้ นี่คือลายเซ็นพระสมเด็จแท้ นี่คือหลักฐานสำคัญ ช่วยตัดสินใจ ก่อนจะจ่ายเงิน

ทีนี้ก็มาถึงข้อสอบสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่องค์ในคอลัมน์ ดูจากไทยรัฐออนไลน์ เนื้อรักที่ติดอยู่แถบบนๆ เห็นเป็นสีชาดแดง บางส่วนยังติดเนื้อทองเปลว แต่พอมาถึงชิ้นรักมุมขวาล่าง จะเห็นชิ้นรักหนาสีดำ ย้อนกลับไปหาบทเรียนเก่า ที่เริ่มทำความเข้าใจกันใหม่

เนื้อรักที่เคยแยก เป็นรักดำหนา รักน้ำเกลี้ยง (สีดำแกมน้ำตาล) บางนั้น พิมพ์ใหญ่องค์กำนันมานะ ที่ทำสถิติ 60 ล้าน เห็นเนื้อรักดำด้านหลัง แต่ขอบสี่ด้านแดงเหมือนสีชาด...ความจริงแล้ว เป็นเนื้อรักเดียวกัน

หากดูด้านหน้ายังมีข้อกังขา พลิกด้านหลัง หลังองค์นี้ ธรรมชาติครบเครื่อง งามและง่าย นี่คือหลังสมเด็จวัดระฆังแท้...แบบหนึ่ง ที่เคยมีเสียงคุยว่า ไม่ต้องดูหน้า ดูแค่หลังก็จ่ายตังค์ได้.


พลายชุมพล

คลิกอ่านคอลัมน์ “ปาฏิหาริย์จากหิ้งพระ” เพิ่มเติม