พระพิมพ์สมเด็จฯ เนื้อผงขาว เจ้าของบอกซื่อๆ ซื้อจากเพื่อนมาสามร้อยบาท ไม่กล้าคาดหวัง จะเป็นสมเด็จวัดไหน
ยิ่งเป็นสมเด็จวัดระฆัง ซึ่งเป็นวิญญาณศรัทธาของคนรักพระเครื่องทุกระดับ...ก็ยิ่งไม่กล้าพูดถึง
แม่พิมพ์ไปทางพิมพ์ใหญ่ วัดระฆังสักพิมพ์หนึ่ง แต่เส้นสายลายพิมพ์ค่อนบอบบาง...เส้นซุ้มเล็กเรียว ส่วนพระพักตร์รูปไข่ พระกรรณขวาไม่ติด พระกรรณซ้าย ติดเต็มๆทิ้งตรง นี่ถือว่าเข้าเกณฑ์มาตรฐานพิมพ์ใหญ่ส่วนใหญ่
ช่วงพระอุระ พระกรเรียวบาง กลมกลืนไปกับลำพระเพลา ที่ยังเห็นเค้าปมพระชานุซ้ายสูงกว่าพระชานุขวา
พิจารณาส่วนองค์พระ ที่เห็นเค้าเบี่ยงองค์ไปด้านขวา สวนกับฐานทั้งสามชั้น...ที่ดูผิวเผินร่อยหรอ แต่ดูพิศๆแล้วติดเต็มทั้งสามชั้น ฐานชั้นกลางยังเห็นคมขวานฐานสิงห์ ฐานชั้นล่างติดเต็ม หัวฐานสองด้านตัดค่อนตรง
ดูภาพรวม แม่พิมพ์ดูกะริบกะร่อย...อยู่กับพื้นผนังของเนื้อพระสีขาวขุ่น มีฝ้ารักสีน้ำตาลอ่อนจางๆเป็นฉากหลัง เอาเข้าแว่น กากดำ เม็ดแดง...กระจัดกระจาย ก้อนขาวหลายก้อนถูกผิวพระกลบ...
แต่ว่ากันด้วยมวลสารวัดระฆัง ก็ครบสูตร
พลิกด้านหลัง...ด้านขวาองค์พระเห็น เป็นแนวหลังกระดานเด่น สลับหลุมร่องและริ้วรอยทั้งแนวราบและหนั่นเนิน ขอบสี่ด้านมีทั้งรอยหยักและสึกมน
ถ้าจะให้เป็นคะแนน สมเด็จองค์นี้ คะแนนด้านหลังสูงกว่าคะแนนด้านหน้า
ข้อน่าแปลกใจอยู่ที่ว่า พระสมเด็จ พิมพ์ใหญ่องค์นี้ ดูทุกตำแหน่งแห่งที่ ไม่มีจุดดึงดูดใจ แต่ทุกตำแหน่งแห่งที่เป็นธรรมชาติของพระสมเด็จวัดระฆังแท้...แท้แบบไม่มีข้อโต้แย้งตรงจุดไหนเลย
ความจริงผมดูพระองค์นี้...ไม่นาน ...ดูด้านหน้า แม่พิมพ์ ธรรมชาติเนื้อหา ไปได้ พลิกหลัง เจอหลังสังขยา ธรรมชาติมาตรฐานสมเด็จวัดระฆังแท้...
...
ก็บอกเจ้าของพระ นี่เป็นสมเด็จวัดระฆัง
ตามเคย...มีคำถามถึงมูลค่า...ผมบอกเขาไปว่า พระสภาพนี้ ดูแค่ว่าเป็นสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่แท้...ถ้าเชื่อก็ไปหาตลับแขวนคอ เป็นมงคล เป็นสง่าราศีแก่ตัว...ดีกว่า
หากถามราคา...พล่านไปหาเซียนประเมิน ...พระสภาพทั้งพิมพ์ไม่อิ่มเต็ม เนื้อหาดูจืดๆ ไม่จัดจ้าน กี่เซียนๆก็อาจส่ายหน้า...เสียศรัทธา เสียน้ำใจไปเปล่าๆ
แต่จะว่ากันไป ศักดิ์ศรีสมเด็จวัดระฆัง แท้นั้น...สวยสมบูรณ์น้อยแค่ไหน ก็ยัง ประเมินได้ว่า คนมีศรัทธากล้าซื้อด้วยเงินหลักล้าน...สภาพระดับนี้ ต้องใช้คำว่า ล้านกลาง...
ถ้ากลางขึ้น ถือว่าตึงมือ ถ้ากลางลงล่าง ก็ถือว่าเบามือ
แต่เรื่องของราคาพระ...หามาตรฐานได้ยาก เพราะขึ้นอยู่กับฐานะ และศรัทธาระหว่างคนซื้อคนขาย ยิ่งอยู่ในบรรยากาศตลาดพระ หาสรณะคือที่พึ่ง หรือองค์กรมาตรฐานเป็นหลักได้ยาก...หันไปทางไหน มีแต่คนเก่ง
ราคาซื้อขาย คุยกันได้ทุกระดับ ตั้งแต่หลักร้อยไปถึงหลักล้าน
นานๆทีจะมีโอกาส เขียนถึงพระสมเด็จ วัดระฆังแท้ สภาพกลางๆอย่างนี้สักที...
มีโอกาสดูแล้ว ก็ดูให้คุ้นตา...พระสมเด็จวัดระฆังแท้นั้น ยังมีอีกไม่น้อย ที่รอสายตา และปัญญา จากคนที่รู้จักท่านจริงๆ.
พลายชุมพล