ตอนพระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์ใหญ่ องค์นิว เมืองชล เห็นแล้วก็อดที่จะชื่นชมอีกไม่ได้ จึงนำภาพถ่ายสีที่คมชัดมาให้ชมกันถนัดๆ อีกครั้ง
พระสมเด็จฯ องค์นี้เพิ่งเข้าสู่วงการไม่นานเท่าไร เพียงแต่ไม่ค่อยจะมีใครได้เห็นองค์จริงมากนัก เป็นพระหน้าใหม่ที่สวยมากๆ องค์หนึ่ง เทียบเคียงกับองค์สวยๆ องค์ดังๆ หรือองค์ครูในอดีตได้ทุกองค์ พระสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์ใหญ่ที่สวยงามแต่ละองค์ จะมีจุดเด่นและจุดด้อยอยู่ในองค์เดียวกันทุกองค์ เพียงแต่จะมากน้อยต่างกันเท่านั้น ถ้าวางเทียบกันสภาพพระไล่เลี่ยกัน ก็จะอยู่ที่ใจของแต่ละคนแล้วว่าจะชอบแบบไหน ชอบองค์ไหนมากกว่ากัน เรียกว่าชนะกันไม่ขาดลอยได้เลยครับ
ด้านพิมพ์ทรงของสมเด็จวัดระฆัง พิมพ์ใหญ่องค์นี้ เป็นพิมพ์ที่งามสง่ากว่าพระพิมพ์ใหญ่บล็อกอื่นๆ ที่มีให้เห็นปัจจุบันหลายๆ บล็อกด้วยกัน (เป็นความเห็นส่วนตัวครับ)
เส้นซุ้มอวบใหญ่แบบหวายผ่าซีกติดเต็มตลอดเส้น ฐานกระดานชั้นล่างสุดติดเต็มพิมพ์ได้รูป ไม่มีร่องรอยการขยับเขยื้อน พระพิมพ์ใหญ่ส่วนมากฐานชั้นนี้จะมีการขยับ โดยเฉพาะริมด้านบนของฐานเป็นริ้วรอย เป็นแนวยาวตลอดฐานที่ไม่ขยับมีน้อยองค์
ฐานสิงห์หรือชั้นที่ 2 ก็ติดพิมพ์ได้ชัดเจนตลอดแนวตั้งแต่หัวฐานฝั่งซ้ายถึงฝั่งขวา มีเส้นแซมบางๆ พอมองเห็นระหว่างฐานชั้นนี้กับชั้นที่ 3
ฐานหมอนหรือชั้นที่ 3 ติดคมดีมาก โค้งปลายมนเข้าหาใต้เข่าองค์พระ เลยขึ้นไปติดกับเส้นแซมใต้เข่าพระ
เข่าพระติดเต็มที่ได้รูปมาตรฐานของพิมพ์ใหญ่ มองเห็นแนวขาจากเข่าซ้าย-ขวาเข้าหาองค์พระชัดเจน ตามจินตนาการของนายช่างผู้แกะแม่พิมพ์ มองเห็นสันแข้งขาด้านซ้ายพระชัดเจน
ช่วงลำตัว วงแขน ลำคอ ก็ติดพิมพ์เท่าที่จะติดได้ พอมองเห็นร่องเล็กๆ ตื้นๆ ที่ลำตัว ค่อนไปทางขวาองค์พระเล็กน้อย เป็นสัญลักษณ์ของพระพิมพ์ใหญ่วัดระฆังครับ
...
ซอกแขนทั้งซ้ายและขวามีลักษณะแตกต่างกัน ฝั่งซ้ายจะตั้งฉากลึกลงไปตรงๆ ลึกกว่าฝั่งขวา เป็นแบบนี้ทุกองค์ทุกพิมพ์เท่าที่เคยเห็นมา เพียงแต่องค์นี้ยังมีก้อนรักเก่าๆ ฝังอยู่ จึงเห็นความลึกเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น
แขนฝั่งซ้ายมีลักษณะลีบเล็กกว่าฝั่งขวา เพราะเป็นในแม่พิมพ์ครับ (เฉพาะบล็อกนี้จะเป็นแบบนี้)
ลำคอนูนสูงขึ้นมาจากพื้นผนัง ต่อรับกับแนวไหล่ขึ้นไปหาเศียรพระที่ติดเต็มที่จนเป็นที่สะดุดตาเลยองค์นี้ มองเห็นหูซ้ายพระเป็นรูปบายศรีติดแนบกับแก้มพระ เกศพระเอียงสะบัดและคมยาวขึ้นไปชนขอบซุ้มด้านล่าง (ดูองค์จริงจะเห็นชัดเจนกว่ารูปถ่าย)
พื้นผนังราบเรียบ มองดูแน่นตัวดี แตกลายงาทั่วไป พระลอกรักออกจะเห็นชัดเจนกว่าพระที่ไม่ได้ลงรัก เพราะน้ำรักจะแทรกตัวลงไปตามร่องตามหลุมต่างๆ ทั่วไป เมื่อลอกรักออกตามร่องตามหลุมเอาออกไม่ได้ก็สวยงามดี ถ้าผิวพรรณดีๆ จะมองไม่ค่อยเห็นรอยแตกถ้าไม่สังเกต เพราะเล็กมากๆ
การตัดขอบได้สี่เหลี่ยมตามเส้นกรอบแม่พิมพ์ทั้ง 4 ด้าน
ด้านหลังริมๆ ขอบจะมีรอยปริอ้าทั้ง 4 ด้าน 4 แนว ตรงกลางเนื้อจะแน่นๆ เป็นธรรมชาติด้านหลังของพระสมเด็จวัดระฆัง ที่เพิ่งผ่านการลอกรักออกเมื่อไม่นานมานี้ แต่ถ้าผ่านการแขวนใช้สักระยะหนึ่งหลายปี ผิวพรรณท่านจะเปลี่ยนไป จะทำให้แน่นตึงขึ้นอีก และเนื้อท่านจะหนึกแน่นขึ้นตามระยะเวลาที่แขวนใช้ บางคนชอบผิวพรรณแบบนี้ แต่บางคนก็ชอบผิวหนึกๆ แน่นๆ จัดๆ ซึ้งตา ทำให้ดูแล้วก็อยากดูอีก ดูได้ทั้งวี่ทั้งวันไม่รู้จักเบื่อตาเลย
สรุปว่าพระสมเด็จฯ องค์นี้เป็นพระที่สวยงดงามมากๆ และดูง่ายๆ อยู่ในอันดับต้นๆ ของพิมพ์ใหญ่เชียวนะครับ ดูแล้วคงจะอยู่กับท่านเจ้าของผู้นี้ไปอีกนานๆๆๆ เลย เพราะอายุราชการยังเหลืออีกมากครับ
ขอขอบคุณภาพพระจาก คุณนิว เมืองชล และ อาจารย์ศุภชัย สายัณห์