สถานการณ์เช่นทุกวันนี้ทำให้เราต้องปฏิบัติตนใหม่ อะไรที่เป็นความเคยชิน หรือ “ไร้สาระ” ให้งดลงเสียบ้าง
เหมือนเรื่องร้องเรียนผ่านสื่อมาเยอะ ผู้ที่ได้รับความเดือดร้อนจากสถานการณ์โควิด-19 ที่พลาดหวังไม่ได้รับสิทธิ์ และยังมีหวังริบหรี่กับการไปขอกู้จาก 2 ธนาคารรัฐชื่อดัง
โอดครวญมาว่า นอกจากช้าแล้ว การเปิดบริการเพียงแค่ 50 คน/วัน ดูจะไม่สมเหตุสมผล
และที่เจ๊กอั้กที่สุดคือ การเห็นแก่ได้ของพนักงานเคาน์เตอร์ (บางคน) หว่านล้อมให้คนทุกข์เหล่านั้นประกัน ชีวิตสารพัดรูปแบบ พ่วงกับการขอเปิดบัญชีใหม่
เงินจะกินเขาแทบไม่มี ต้องมาขอกู้ฉุกเฉิน 10,000 บาท จะได้หรือไม่ก็ไม่รู้?!?
ยังมาเจอโหมดงก-ที่ผิดกาลเทศะอีก
ยุทธวิธีคือ ให้พี่น้องที่เปิดบัญชีใหม่นั้น ต้องทำบัตรเอทีเอ็ม บัตรเดบิตคู่กับสมุดบัญชี ค่าธรรมเนียมบัตรก็หลายเงินนะ 5-600 ประมาณนั้น
แน่นอน...คงมีเสียงโต้มาว่าไม่ได้บังคับ แต่สถานการณ์อย่างนั้น ใครก็อยากได้เงินกู้ เขาชี้แนะอะไรมาก็โอนอ่อนผ่อนตาม
เรื่องเหล่านี้คงไม่บันเทิงสมชื่อคอลัมน์ แต่ต้องนำมาพูดไว้ เพราะคนเราเริ่มไร้คำว่า “รู้กาลเทศะ” มากขึ้นทุกขณะ
ตั้งแต่กรณีตู้ปันสุข ซึ่งทีวีทุกช่อง สื่อออนไลน์ทุกสำนักนำมาแฉจนเหตุการณ์ดีขึ้น
วันนี้...เกรงว่าคลิปหว่านล้อมที่มีผู้บันทึกไว้มากมาย จะว่อนอินเตอร์เน็ต หากการณ์ยังเป็นไปเช่นนั้น.
“สันติพงษ์ นาคประดา”
‘‘แจ๋วริมจอ’’
jaewrimjor@gmail.com
...