ฝันเป็นจริงแล้ว! สำหรับศิลปินวงป็อปร็อค More Nine (มอร์ไนน์) สมาชิกประกอบด้วย เพลง-ภาวัต ทองน้อย (นักร้องนำ), โก๊ะ-เอกลักณ์ ป้อมทอง (กีตาร์), เพชร-เศรษฐีเพชร อ่ำสำอางค์ (เบส), แม็ก-กรวิชญ์ ตันชื่น (กลอง) หลังปล่อยซิงเกิล “กระต่ายกับเต่า (Rabbit&Turtle)” กระแสตอบรับดีเกินคาด ทำให้ปลดล็อกชีวิต กล้าใช้คำว่า “ศิลปิน” เต็มปากเต็มคำ หลังล้มลุกคลุกคลานมาเกือบ 10 ปี โดย 4 หนุ่ม 4 สไตล์ มาเปิดใจด้วยกัน

หลังปล่อยฟีดแบ็กที่ได้รับเป็นยังไงบ้าง

แม็ค “จริงๆ ได้อ่านหลายคอมเมนต์ เหมือนเราทำเพลงตรงโจทย์ ย้อนยุคหน่อย คอมเมนต์ก็ตรงตามคอนเซปต์ ทุกคนบอกฟังเพลงแล้วนึกถึงเพลงยุคนั้น พี่แมว จิรศักดิ์ ผมว่าเพลงยุค90 คนฮิต เพลงติดหูกันเยอะจนทุกวันนี้ เราถือว่าพวกเราประสบความสำเร็จทำให้เค้าคิดถึงเพลงยุคนั้นได้”

พออ่านคอมเมนต์ทำให้นึกถึงเพลงยุค 90 ตามโจทย์ทำให้ใจฟูขนาดไหน

เพลง “ตอนแรกก็แอบคิดอยู่ว่ามันเก่ามั้ย จะเรียกว่าเราไม่ทันคนอื่นหรือเปล่า จริงๆ คนฟัง คนทำมีให้เลือกเต็มไปหมด แต่แนวนี้มีน้อยลงไปเรื่อยๆ ทั้งๆที่เคยเป็นสิ่งที่ทุกคนฟัง คนทำงานดนตรีหลักๆยังเป็นเพลงประเภทนี้ด้วยซ้ำ เราก็รู้สึกเอามานำแบบใหม่ๆ”

ดีไซน์การร้องแตกต่างจากเพลงอื่นๆของมอร์ไนน์ยังไง

เพลง “พอรู้พี่เบียร์เข้ามาทำเพลงให้กดดันมาก เราเลยทำการบ้านหนัก เอาสมุดนั่งเขียนท่อนนี้ โกรธนิดๆ ทำหน้าคิ้วขมวด ท่อนนี้กัดฟันหน่อยๆ เราจะจดไว้หมด ถ้าเราไม่จดเวลาร้องก็จะจินตนาการลอยๆ เลยง่ายมาก พี่เบียร์มาดูบอกใช่ ตีความถูกต้องแล้วเลยรอดแล้ว”

ก่อนปล่อยเพลงนี้ทั้งลุ้นและมูหนักขนาดไหน

...

เพลง “ผมไปกับพี่เบียร์ และพี่ๆศิลปินไปไหว้พระที่ฮ่องกง พี่เบียร์ แนะนำก็ไปไหว้หมด ศาลหลักเมืองก็ไป สิ่งที่เราต้องการมันไม่มีรูปธรรม จับต้องไม่ได้ ชื่อเสียงต่างๆไม่สามารถจับได้ ก็ต้องเอาทุกมุม ทุกแขนงทำให้เราสบายใจ เป็นพลังใจมากกว่า”

มูเห็นผลตามที่หวังทันตาเห็น

เพลง “ครับ ที่ไปมูมาแล้วเราได้เล่นงานประกาศรางวัล The Guitar Mag Awards (เดอะ กีตาร์ แม็ก อวอร์ด) ครับ เป็นงานรับรางวัลของพี่ๆศิลปินทั่วประเทศ แล้วเราได้เล่นเวทีนั้น เวทีที่พี่ๆศิลปินดูเราเล่น แต่ละคนแต่ละวงล้วนแต่เป็นพี่ๆไอดอลเราทั้งนั้นเลยกดดันสุดๆ มากๆ”

โก๊ะ “ตื่นเต้น มือไม้สั่นเลย ถามว่าปวดฉี่มั้ยตลอดเวลาครับ (หัวเราะ) ความตื่นเต้นมีแน่นอน แต่พอเรารู้ทำการบ้านหนักเป็นเดือน ซ้อมๆแต่ก็ไม่ช่วยขนาดนั้นมันตื่นเต้นอยู่ดี”

เพชร “ช่วงระหว่างซ้อมไม่ตื่นเต้นมากเพราะเรามั่นใจเราซ้อมกันมาดีแล้ว พอเราไปเห็นหน้างาน เห็นเวที ศิลปิน บอดี้สแลม โน่นนี่นั่นเราต้องขึ้นเวทีเดียวกับเค้า พออยู่ข้างเวทีความประหม่ามาแล้ว เรารวมตัว 4 คนบูมตะโกนๆ เราเอาความตื่นเต้นออกไป พวกเราเป็นคนตัวเล็กๆ ที่ได้ไปอยู่เวทีเดียวกับคนโตๆ ครับ”

แม็ค “จริงๆ ผมมีทริกของผมว่าเล่นที่ไหนผมจะต้องคิดว่าผมเก่งที่สุด เรียกความมั่นใจให้ตัวเอง น้องๆ ถามผมว่าตื่นเต้นมั้ย ผมก็บอกว่าไม่ แต่ 5 นาทีจะถึงเวทีผมลืมไปหมด สติแตก แต่พยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุด”

จากเวทีสร้างแรงบันดาลใจการทำเพลง การใช้ชีวิตยังไงบ้าง

เพลง “สิ่งนี้สำคัญ ทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่ได้อยู่กับที่พี่บอดี้สแลมขึ้นมาเล่น เวทีมีแต่รุ่นใหญ่ทั้งนั้น เราก็ได้มีโอกาสขึ้นไปโชว์ให้พี่ๆดู ต่อไปจะได้ขึ้นเวทีไหนอีก เราจะได้พูดคำว่าอีกๆๆ หลายๆ ครั้งมันเติมไฟ มันสำคัญมาก ถ้ามีไฟ ทุกอย่างเกิดขึ้นได้”

กว่าจะมาถึงก้าวนี้ทำให้มันเหนื่อยท้อจนถอดใจมั้ย

เพลง “พวกผมรวมตัวกันมา 7 ปีแล้ว พวกเราเริ่มจากศูนย์เล่นดนตรีกลางคืนเก็บเงินเพื่อทำเพลงกันเอง ไม่ได้มีใครสนับสนุน เจอหลายๆ เหตุการณ์ ช่วงโควิดบ้างล่ะ ทำให้เราพลาดโอกาสไป สู้กันมาเยอะเลยรู้สึกว่าตกไม่มาก อย่างมากแค่ผิดหวัง เลยไม่แย่เท่าไหร่”

พอได้ปล่อยเพลงนี้เหมือนออกจากจุดสตาร์ตสำเร็จแล้ว

เพลง “ใช่ครับ มันอยู่ตรงนี้หลายครั้งมาก ยิ่งเป็นพี่เบียร์มาทำเพลงให้ มันก็เป็นไปไม่ได้ ไม่มีสิทธิ์เลยด้วยซ้ำ”

เราอยากไปถึงจุดไหนกับความฝัน มอร์ไนน์

เพลง “ความฝันเลย ผมอยากไปเล่นคอนเสิร์ตเวที โคเชลล่า ไปเล่นสนามราชมังคลาฯ เป็นความฝันของศิลปินในไทยอยู่แล้ว จะคิดสูงๆไปก่อน จะได้มีแรง มีไฟทำงาน”

ระหว่างทางมีถอยใจไม่เอาแล้ว พอแค่นี้

เพลง “มีครับผมกับเพชรคุยกัน ถ้าเรายอมอยู่ตรงนี้ไปเรื่อยๆ พออายุ 30 ยังเป็นแบบนี้ไม่มีอะไรพัฒนา ทำอย่างอื่นเพิ่ม”

...

เพชรเสริม “ดนตรีอาจจะยังทำต่อเรื่อยๆ อาจจะแค่ลดลง”

เพลง “อาจจะมีอย่างอื่นมาช่วย แต่โชคดีมอร์ไนน์ มันขึ้นเสมอขึ้นไม่เร็วแต่มันดีขึ้นเรื่อยๆ ”

การที่มอร์ไนน์ ก้าวไปช้าๆ แต่มั่นคง มันดีกับความรู้สึกของเราขนาดไหน

เพชร “จะขึ้นไวหรือขึ้นช้ามันก็ดีทั้งคู่นะ ยังไงก็ไปจุดจุดเดียวกันสักวัน”

เพลง “ตกบ้างวัดความสามัคคี เราเป็นเพื่อนกัน เรียนมหาวิทยาลัยมาด้วยกัน มีปัญหาเราก็มาคุยกัน”

อยากให้แม็ค พี่ใหญ่สุดของวง เม้าท์เผาขนถึงน้องๆ หน่อยสิ วันแรกที่เจอกันกับวันนี้พอสนิทกันหัวจะปวดขนาดไหน

แม็ค “ผมรู้จักกับเพชรมานานมาก ตั้งแต่เรียนมัธยม เพชรจริงๆเขาเป็นคนมีความพยายามแต่ติดเล่นเยอะ (เล่นเอาเพชรหัวเราะ) โก๊ะ เค้าเก่งแต่เป็นคนกวนมากๆ” มุกไหนที่กวนจนเราส่ายหัว “ความเจ้าชู้ครับ” เล่นเอาโก๊ะถึงขั้นเลิ่กลั่กแล้ว 1 ก่อนออกปากว่า “จบแต่ประโยคตะกี้นี้สวยแล้ว (หัวเราะ) ” แม็คเล่าต่อ “จริงๆ เขาเป็นคนทะเล้น ชอบแซว เป็นคนกล้าเล่น กล้าเล่น ไม่ได้คนเจ้าชู้นะ” ...อืม...มม ไม่น่าจะ (แก้ต่าง) ทันแล้วล่ะม้างงง แฟนๆ รู้หมดแล้ว(555)

แม็ค “ส่วนเพลงมีโลกส่วนตัวสูง มีความอินดี้ ถ้าไม่อยากทำอะไร ไม่มีใครสั่งให้เขาทำสิ่งนั้นได้ เขาสามารถทำให้คนอื่นรำคาญเค้าได้ 3 คนสรุปกวน กวน กวน ครับ (หัวเราะ)”

ตอนนี้สามารถใช้คำว่าศิลปิน พูดได้เต็มปากเต็มคำ

เพลง “ใช่ครับ เวลากรอกประวัติ เราสามารถระบุเป็นอาชีพศิลปินได้ ไม่รู้สึกเคอะเขินแล้วเพราะเรารู้สึกมันใช่ เมื่อก่อนเรายังพูดไม่ได้ว่าเป็นศิลปิน ด้วยอ่อนประสบการณ์ อ่อนชั่วโมงบินต่างๆ เวลากรอกประวัติไม่กล้าเขียนคำว่า ศิลปิน มันเขินๆ แต่ตอนนี้เราเขียนได้แล้วครับ (ยิ้ม)”

...

มองเป้าหมายของวงยังไงบ้าง

เพลง “ตอนนี้ผมรู้สึกมีไฟมากๆ แค่ถ้ามีโอกาสอะไรก็ตาม แค่ชื่นชอบกัน ถ้าเราอยากปล่อยงานเยอะๆ มานั่งดูคอมเมนต์อะไรกัน คนรู้จักเราเป็นศิลปินธรรมดา เข้าถึงได้ง่าย เป็นเพื่อน แค่มีอาชีพเป็นศิลปินชอบดนตรี แต่นอกนั้นเราก็เป็นคนธรรมดานั่นแหละ ถูกใจคุยกัน”

สุดท้ายอยากจะฝากอะไรแฟนๆ

เพชร “ผมอยากย้อนฝากเพลงเก่าหน่อย ‘อีกแค่สักวันเดียวก็พอ’ ตอนนี้จะแตะ 1 ล้านวิว อยากให้ช่วยกันปั่นหน่อยครับ (ยิ้ม) ผมแค่อยากฝากทุกคนที่ชื่นชอบวงเราอยู่ด้วยกันปั่นเยอะๆ อยากมีสักเพลงที่แตะ 1 ล้าน เหมือนเป็นการปลดล็อกของพวกเราจะได้มีล้านต่อๆไปครับ”.


ภาพ : สุรกิจ แก้วมรกต

อ่าน "คอลัมน์หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ" ทั้งหมดที่นี่