ซอมบี้มันคงเก่าไปแล้วจริงๆ ประโยคแรกที่วนเวียนในหัวหลังจากดูซีรีส์ชุดนี้จบไป 2 ตอน!
“Sweet Home” (สวีทโฮม) เป็นซีรีส์แนวระทึกขวัญ สัญชาติเกาหลีที่ดัดแปลงจากเว็บตูนยอดฮิตชื่อเดียวกัน โดยได้ผู้กำกับ “อีอึงบ๊ก” ซึ่งเคยฝากผลงานชื่อดังไว้อย่าง “Descendants of the Sun”, “Guardian: The Lonely and Great God”, และ “Mr.Sunshine” มากำกับให้ ทำให้กระแสเปิดตัวซีรีส์ค่อนข้างดี และแน่นอนว่าต้องเป็นที่คาดหวังและจับตาว่าซีรีส์จะประสบความสำเร็จหรือไม่?
ซีรีส์ชุด “สวีทโฮม” เป็นเรื่องราวของคนกลุ่มหนึ่งที่ต้องติดแหง็กในอพาร์ตเมนต์เก่าๆ โทรมๆ กลางกรุงโซลกับกลุ่มสัตว์ประหลาดที่มีที่มาที่ไปเป็นปริศนา!!
เอาดีๆ โครงเรื่องก็เหมือนซีรีส์ซอมบี้อื่นๆ คือจู่ๆ ก็มีการแพร่ระบาดของเชื้อโรคไม่ทราบที่มา ทำให้ผู้คนกลายร่างเป็น “สัตว์ประหลาด” แต่ที่มันหวือหวากว่าซีรีส์ซอมบี้ก็เพราะอีเชื้อโรคที่ว่ามันไม่ได้ทำให้คนกลายเป็นซอมบี้ที่มีลักษณะรวมๆเหมือนกัน แต่ดันกลายเป็น “สัตว์ประหลาด” ที่หน้าตาท่าทางไม่เหมือนกันสักตัว!
...
“สัตว์ประหลาด” ที่หน้าตาท่าทางไม่เหมือนกันสักตัวน่าจะเป็นหนึ่งในจุดเด่นของเรื่องนี้ ส่วนตัวตื่นเต้นมากที่จะได้เห็นความครีเอตในการออกแบบ “สัตว์ประหลาด” แต่ละตัว ซึ่งความเก๋มันไม่ได้อยู่ที่หน้าตาท่าทางอย่างเดียว แต่คาแรกเตอร์ของแต่ละตัวก็สะท้อนออกมาในรูปลักษณ์ที่แตกต่างนั้นด้วย
เคยพูดไปบ้างแล้วในคอลัมน์เรื่องอื่นๆ ว่าซีรีส์ระทึกขวัญหรือสยองขวัญเป็นแนวที่ดีที่มักถูกเลือกมานำเสนอ “สาร” ที่มักจะเข้าถึงได้ยาก และครั้งนี้ก็เช่นกัน การเลือกนำเสนอ “สัตว์ประหลาด” ในรูปแบบต่างๆ เหมือนจะเป็นการสื่อกลายๆ ว่าที่จริงแล้วคนเราต่างก็มี “สัตว์ประหลาด” ในตัว อยู่ที่ว่าเราจะควบคุมมันได้หรือว่าจะปล่อยมันออกมาเพ่นพ่านระรานคนอื่น
...
จะว่าไปมันก็ไม่ใช่ “สาร” ใหม่หรอก แต่ก็เป็น “สาร” ที่ Mass พอจะเข้าถึงผู้ชมหลายกลุ่มได้ไม่ยาก ซึ่งความเทพของซีรีส์พี่เกาคือการออกแบบตัวละครให้ “เทา” ไล่เฉดจากอ่อนไปเข้มได้อย่างลงตัว ทำให้ปมการมี “สัตว์ประหลาด” ในตัวน่าเชื่อถือยิ่งขึ้น
...
แน่นอนว่าตัวเอกของเราก็มี “สัตว์ประหลาด” ในตัว แถมเผยตัวให้คนอื่นเห็นเป็นคนแรกๆ ด้วยซ้ำ แต่ว่าเพราะอะไรเขาถึงยังรอดไปได้ในสถานการณ์ที่ทุกคนต่างต้องวิ่งหนีเช่นนี้?
สิ่งที่เราประทับใจสุดของเรื่องนี้คงเป็น “ตัวละคร” อย่างที่เกริ่นก่อนหน้าว่ามันมีความ “เทา” ที่ลงตัว เข้ากับ Context หรือบริบทของเรื่องที่ต้องการสื่อถึง “สัตว์ประหลาด” ในตัวคนว่าต่างก็มีเหมือนกัน มากน้อยต่างกันไป ซึ่งเรื่องนี้ก็ไม่ให้เสียชื่อพี่เกาที่ออกแบบตัวละครได้ดี “กลม” จนเราเอาใจช่วยไม่ถูก เพราะต่างก็มีเหตุผลจะสร้าง “สัตว์ประหลาด” ขึ้นมาในตัวเอง
...
ความยาวของซีซั่นนี้ (ใช่แล้ว มันจบทิ้งให้เรารอซีซั่นต่อไปค่ะ) คือ 10 ตอน สี่ตอนแรกอาจเนือยไปบ้างตามสไตล์พี่เกาที่มักปูพื้นคาแรกเตอร์ให้เราแบบแน่นๆก่อนเสมอ แต่เมื่อถึงจุดพีกหรือ Climax ก็ไม่ทำให้ผิดหวัง ขอเตือนว่าบริหารกล้ามหัวใจกันให้ดี เพราะว่าอาจจะได้เต้นจนเหนื่อยกันไปข้างแน่ๆ
เอาเป็นว่ารวมๆ เป็นซีรีส์ที่ไม่น่าพลาด โดยเฉพาะสายไซไฟแฟนตาซีน่าจะอินตามได้ไม่ยาก รับรองเลยว่าจะได้ระทึกขวัญและตื่นตาตื่นใจมากเป็นพิเศษ และคุณๆ จะลืมซอมบี้แบบเดิมไปเลย
มาดามอองทัวร์
@MadamAutuer