....รถไฟโดยสารอินเดียตกรางทางภาคเหนือเมื่อเช้าตรู่วันอาทิตย์ 20 พ.ย. ทั้งขบวน 14 ตู้ พุ่งเกยกันพลิกคว่ำพลิกหงายพังพินาศ ผู้เสียชีวิตทะลุเกือบ 150 ศพ บาดเจ็บมากกว่า 200 คน คาดว่าผู้โดยสารบนขบวนรถไฟวันนั้นมากราว 1,200 ชีวิต และราว 500 คน ไม่มีตั๋วโดยสาร ถือเป็นอุบัติเหตุทางรถไฟร้ายแรงที่สุดของประเทศในช่วง 6 ปี...
คงพอรู้กันว่า ระบบรถไฟอินเดียเก่าแก่มากที่สุดแห่งหนึ่งของเอเชียและของโลก เครือข่ายรางรถไฟทั่วประเทศระยะทางรวมเกือบ 115,000 กม. พนักงานการรถไฟมากราว 1.3 ล้านคน การเดินรถแต่ละวันมากราว 11,000 ขบวน ผู้โดยสารขบวนละหลายพันคน เฉลี่ยผู้ใช้บริการรถไฟวันละ 23 ล้านคน เพราะค่าโดยสารราคาถูก รัฐบาลช่วยอุดหนุนเงินเพื่อให้ผู้คนมีโอกาสเดินทางง่ายขึ้น
อัตราเฉลี่ยผู้เสียชีวิตเกี่ยวข้องกับรถไฟอินเดียวันละกว่า 40 ศพ หรือปีละราว 2 หมื่นศพ มีทั้งเหตุตกรถไฟ ถูกรถไฟพุ่งชนระหว่างข้ามทางรถไฟ รวมถึงอุบัติเหตุที่มีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บครั้งละมากๆจากเหตุรถไฟชนกันหรือรถไฟตกราง ส่วนเหตุรถไฟถูกก่อวินาศกรรมไม่เกิดขึ้นบ่อยครั้งนัก
สถิติอุบัติเหตุทางรถไฟในอินเดียระหว่างปี 2556-2557 จำนวน 117 ครั้ง รวมผู้เสียชีวิต 103 ราย และระหว่างปี 2557-2558 เกิดอุบัติเหตุ 131 ครั้ง ผู้เสียชีวิตรวม 168 ราย เปรียบเทียบตัวเลขอุบัติเหตุทางรถไฟต่อระยะทาง 1 ล้าน กม. อินเดียอยู่ที่ 0.20 หน่วย กลุ่มชาติยุโรป เยอรมนี และฝรั่งเศส อยู่ที่ 0.17 หน่วย อุบัติเหตุทางรถไฟของอินเดียมากกว่าร้อยละ 40 เกิดจากความบกพร่องผิดพลาดของมนุษย์
รถไฟอินเดียตกรางครั้งล่าสุด สาเหตุเชื่อว่าเกิดจากความเก่าแก่ของระบบราง ไม่ใช่เพราะความบกพร่องผิดพลาดของมนุษย์หรือเครื่องจักรโดยตรง ทั้งๆที่นายกรัฐมนตรีนเรนทรา โมดี อดีตลูกคนขายน้ำชาบนชานชาลาสถานีรถไฟได้ประกาศให้คำมั่นเร่งยกระดับเครือข่ายรถไฟอินเดียให้ถึงมาตรฐานสากลเร็วขึ้น นอกเหนือจากสร้างเพิ่มขบวนรถไฟสายใหม่ๆแล่นระหว่างเมืองท่องเที่ยวและเมืองท่าสำคัญๆก่อน
...
แต่ด้วยงบประมาณน้อย หรือติดขัดอะไรก็แล้วแต่ ทำให้การสร้างยกระดับรางรถไฟ ทั่วประเทศตามเป้าหมายปีละราว 4,500 กม. สำเร็จเฉลี่ยปีละไม่ถึง 2,100 กม. ....
อานุภาพ เงินกระแชง