ฟัง 2 สามีภรรยาผู้โดยสารที่สละที่นั่งชั้นเฟิร์สคลาสเที่ยวบินที่ TG971 เส้นทาง ซูริก - กรุงเทพฯ ให้เพื่อนนักบิน หลังกัปตันไม่ยอมนำเครื่องขึ้น ส่งผลให้ผู้โดยสารต้องรอนาน

จากกรณีที่มีผู้โดยสารร้องเรียนความล่าช้าของเที่ยวบินที่  TG971 เส้นทาง ซูริก - กรุงเทพฯ เมื่อวันที่ 11 ต.ค.61 และประเด็นดังกล่าวได้ถูกเผยแพร่ไปยังสื่อสังคมออนไลน์อย่างกว้างขวาง เนื่องจากนักบินไม่ยอมนำเครื่องขึ้นบิน เพราะที่นั่งของนักบินที่จะโดยสารต้องการเดินทางไม่ได้นั่งชั้นเฟิร์สคลาสตามต้องการ ทำให้ผู้โดยสารกว่า 300 คนต้องรอ สุดท้ายมีผู้โดยสาร 2 คน สามี-ภรรยายอมสละที่นั่งชั้นธุรกิจให้นักบินที่ต้องการเดินทาง เครื่องจึงขึ้นบิน (เที่ยวบิน 'ดีเลย์' นาน!! การบินไทย ร่อนแถลงการณ์ขอโทษผู้โดยสาร)

ล่าสุด เฟซบุ๊กของผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นผู้เสียสละที่นั่งให้กับนักบิน เล่าว่า วันก่อนเดินทางกลับบ้านเที่ยวบิน TG971 (ZRH - BKK) มีกําหนดการบินออกจาก นครซูริก ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ เวลา 13.30 CEST แต่ได้รับการประกาศ จากภาคพื้นดินว่ามีการล่าช้ากว่ากําหนดและไม่มีกําหนดการบินที่ชัดเจน

กระทั่งเวลา 15.00 CEST มีเจ้าหน้าที่ภาคพื้นดินประกาศเชิญเราและสามีมาคุย จึงได้ทราบถึงปัญหาของความล่าช้าของเที่ยวบินนี้ เนื่องจากเที่ยวบินนี้ได้รับแจ้งว่ามีคณะนักบินที่ต้องการจะโดยสารเครื่องบินเที่ยวนี้กลับไทยด้วย 4 คน และนักบินต้องการที่นั่งในตําแหน่งที่เราและสามีได้ทําการจองมานานแล้ว คือ 1K 2K จึงเป็นสาเหตุที่ทําให้เจ้าหน้าที่ภาคพื้นดินมาขอร้องให้เราเปลี่ยนที่นั่งไปนั่งที่อื่น

ทั้งนี้ เพราะไปขอผู้โดยสารท่านอื่นแล้วไม่มีใครยอมให้ และได้รับแจ้งว่าถ้าเราไม่ยอมเปลี่ยนที่ให้นักบินที่จะโดยสาร (Deadhead pilot) ไปด้วย นักบินประจําเครื่อง (On duty pilot) ก็จะไม่ยอมบิน เราจึงจําเป็นต้องตัดสินใจในขณะนั้นโดยยอมที่จะทําการเปลี่ยนที่นั่งที่จองไว้ตั้งแต่เริ่มต้นที่ซื้อตั๋ว เนื่องจากเราทราบถึงปัญหาแล้วว่า ถ้าไม่ยอมให้ที่นั่งก็จะเกิดความล่าช้าต่อไปเรื่อยๆ อีกทั้งเห็นใจผู้โดยสารท่านอื่นที่ได้รับความเดือดร้อน ในเที่ยวบินนี้เช่นเดียวกับเรา

...

จากเหตุการณ์นี้ เรารู้สึกประหลาดใจต่อการกระทําของกลุ่มนักบิน ทั้งผู้ขอโดยสาร (Deadhead pilot) และผู้ทําการบิน (On duty pilot) ซึ่งควรเป็นผู้ให้บริการแต่กลับยึดถือการบริการตนเองและพวกพ้องก่อนโดยไม่คํานึงถึงจิตใจของผู้โดยสารประหนึ่งเอาผู้โดยสารเป็นตัวประกันเพื่อแลกกับความต้องการของตนเอง ทั้งที่ที่นั่งชั้นธุรกิจก็ยังมีที่ว่างอยู่อีกหลายที่เพียงแต่ไม่ตรงตามความต้องการของตนเอง

โดยเรื่องทั้งหมดเป็นเรื่องภายในของการจัดการขององค์กรท่านไม่ควรนำปัญหาเหล่านี้มาสร้างความเดือดร้อนให้แก่ผู้โดยสารที่ต้องเสียเวลา เสียสุขภาพจิต เวลาที่สูญเสียไปหลายชั่วโมงมีคุณค่ามากมายต่อหลายๆ คนทำให้เรารับไม่ได้ต่อการการกระทำในครั้งนี้ เราทราบดีว่ามีระเบียบมากมายเพื่อเอื้อต่อนักบิน

ทั้งนี้ เพราะนักบินต้องรับผิดชอบชีวิตผู้โดยสารหลายชีวิต แต่มนุษย์ก็คือสิ่งมีชีวิตที่สามารถบิดเบี้ยวกฎเกณฑ์ต่างๆ ให้เอื้อประโยชน์ต่อตนเองมากที่สุด ไม่ว่าจะตั้งกฎเกณฑ์อะไรที่คิดว่าดีแต่ย่อมมีช่องว่างให้คนเห็นแก่ตัวนำมาสร้างประโยชน์ให้แก่ตนเองเสมอ

"เราก็ได้แต่หวังว่าคนประเภทนี้จะเป็นเพียงเศษเสี้ยวหนึ่งขององค์กร โดยคนส่วนใหญ่คงจะรักองค์กรและคำนึงถึงประโยชน์ขององค์กรเป็นหลัก ระบายจากใจจริงๆ ทั้งที่ไม่เคยบ่นอะไรทางนี้เลย"


(คลิกต้นฉบับ ที่นี่)

ข่าวที่เกี่ยวข้อง