ตอนที่ 2

เมื่อเรียกคู่กรณีไปที่ห้องพักครู สร้อยบอกว่าทำร้ายทอรักเพราะทอรักแย่งเวหาจากตน ครูจึงเรียกเวหาไปถามต่อหน้าดารกาที่เป็นผู้ปกครองทอรัก เวหาบอกว่าตนไม่ได้เป็นอะไรกับสร้อย ดารกาถามว่าแล้วเป็นอะไรกับทอรัก เวหาอึกอักมองหน้าทอรักแล้วบอกว่าเป็นแค่เพื่อนกัน

“เป็นแค่เพื่อนก็ดีแล้ว อย่าเพิ่งคิดเรื่องความรักเดี๋ยวจะเรียนไม่จบ”

เวหารับคำ ถามว่าแล้วสร้อยล่ะ ดารกาบอกว่า “ฉันให้ ผอ.ไล่ออกแล้ว” เวหาฟังแล้วหนาว...

ooooooo

เมื่อภูผากับสมคิดไปกินข้าวที่หลังบ่อนท่ามกลางพวกนักเลงคุมบ่อน สันต์เอาข้าวที่เหลือในจานกับเศษก้าง กระดูกไปเทใส่กะละมังบอกว่าลืมไปว่าวันนี้มีหมามาเพิ่มสองตัว แล้วทำเสียงเรียกหมามากิน

ภูผากับสมคิดพยายามอดกลั้น ภูผาชวนสมคิดออกไปกินข้างนอกกัน สันต์บอกว่าไม่ได้ อยู่ที่นี่ต้องกินที่นี่ แล้วสั่งพรรคพวกให้ไปลากทั้งสองมาให้กินเศษอาหารในกะละมังที่ใครต่อใครเอาไปเทใส่

ภูผาโต้ว่าตนมาทำงานไม่ได้มาเป็นหมาให้ใครรังแก ก็ถูกสันต์สั่งพรรคพวกให้สั่งสอนรุมตีภูผา สมคิดเห็นภูผาถูกยำก็ถอยกรูด แต่ทนเห็นภูผาถูกยำไม่ได้ ร้องบอกให้พอ แล้วตัวเองก็ไปกินเศษอาหารในกะละมัง สันต์จะให้ภูผากินด้วย แต่พอดีลูกน้องคนหนึ่งเข้ามาบอกภูผาว่าเจ๊ให้มาตามไปกินข้าวกับเจ๊ที่ห้อง

พวกนักเลงมองหน้ากันอึ้งอย่างไม่เชื่อหู ภูผาเดินไปจับสมคิดบอกให้ไปด้วยกัน สมคิดบอกให้ภูผาไปเถอะ ตนกินตรงนี้ได้ เชิดบอกภูผาว่า “รีบไปเถอะ

ไอ้ภูผา อย่าให้เจ๊รอนาน กูอยู่นี่ เพื่อนมึงไม่เป็นไรหรอก” แล้วบอกลูกน้องว่า “พอแล้วพวกมึง รับน้องซะแรงเชียว หาข้าวให้มันกินหน่อย”

ขณะเจ๊จูกินข้าวกับภูผาอย่างมีความสุขบอกว่าอยู่กับเจ๊ไปนานๆทำให้เจ๊หายคิดถึงเฮียไปได้เยอะนั้น สันต์ก็เข้ามารายงานว่ามีคนโกงอีกแล้ว เจ๊จูจึงให้ภูผาไปเรียนรู้งานจากพวกพี่ๆ

คนโกงที่ถูกจับได้คือลุงแดงเพื่อนบ้านที่เห็นภูผามาตั้งแต่เด็กนั่นเอง! ลุงแดงอ้อนวอนภูผาอย่าทำอะไรลุงเลย ช่วยลุงสักครั้งเถิด ลุงต้องการมาหาเงินไปรักษาป้าที่กำลังไม่สบาย ภูผารับปากว่าได้ แต่ลุงต้องสัญญาว่าจะไม่มาเข้าบ่อนอีก ลุงแดงสัญญา ภูผาจึงปล่อยลุงแดงไป


เราใช้คุ้กกี้ 

เพื่อให้ทุกคนได้ประสบการณ์การใช้งานที่ดียิ่งขึ้น

อ่านเพิ่มเติมคลิก (Privacy Policy) และ (Cookie Policy)

รับทราบ