ขมิ้นกับปูน

พระยาอภิบาลบำรุง...พาลูกหลานในตระกูลมาถวายบังคมแสดงความจงรักภักดีต่อ อนุสาวรีย์พระบรมรูปทรงม้ารัชกาลที่ 5 พระยาอภิบาลมองไปยังฉากหลัง...ซึ่งเป็นพระที่นั่งอนัตสมาคม ก็หวนนึกย้อนถึงเหตุการเปลี่ยนแปลงการปกครอง 2475 ในยุคสมัยที่พระยาอภิบาลบำรุงรับราชการ ดูแลเจ้านายอย่างใกล้ชิด พระยาอภิบาลสะเทือนใจในการเปลี่ยนแปลงครั้งนั้น จะพาลูกหลานไปกราบพระแก้วมรกต พระนิติรักษ์ธรรมสถิต เข้ามารายงานว่าไม่สามารถเข้าไปในวัดได้ เนื่องจากทางรัฐบาลกำลังลงนามให้ทหารญี่ปุ่นผ่านดินแดนไทย พระยาอภิบาลหัวเสียหนักสั่งให้ลูกหลานกลับเรือน

ทันใดนั้นรถยนต์หรูพุ่งตรงเกือบชนพระยาอภิบาล พระวิจิตรศิลปการ ต่อว่าพระยาอภิบาลที่ข้ามถนนไม่ดูตาม้าตาเรือ....และเย้ยหยันว่าแต่งตัวโบราณคร่ำครึไม่ปรับเปลี่ยนตามสมัยนิยม พระยาอภิบาลตอกกลับว่า..เขาจะอนุรักษ์สิ่งดีงามที่บรรพบุรุษสร้างไว้ ไม่เป็นต้นอ้อลู่ล้อตามลมเหมือนพวกก๊กพระวิจิตร พระยาอภิบาลอ้างเอาเกียรติคุณของตระกูลมาข่มพระวิจิตร พระวิจิตรได้ที เอาเรื่องหนหลังเมื่อครั้งแม่พระยาอภิบาลบำรุงหอบผ้าหนีตามพ่อพระวิจิตรมาเย้ย! พระยาอภิบาลฉุนขาด เพราะนั่นคือปมขัดแย้งในอดีตระหว่างสองตระกูล!!!

พระยาอภิบาลกลับเรือน ...เปิดกำปั่นเอารูปภาพของแม่ที่เก็บซ่อนเป็นแรมปีมาเผา!!

กำชับลูกหลานทุกคน อย่าริทำตัวเลวทรามอย่างนี้ และสั่งให้ทุกคนตั้งตัวเป็นศัตรูพวกพระวิจิตรตลอดชาติ......ในขณะที่พระวิจิตรกลับย้ำให้ลูกหลาน ทำมาหากินร่ำรวย เพื่อเอาเงินมาเป็นเกียรติยศของตระกูล และหาทางหยามหยันเกียรติของพระยาอภิบาลต่อไป

ภายใต้ความชิงชังของสองตระกูล.... ปัทมา หลานสาวคนโตของพระวิจิตร สนิทสนมกับทานตะวัน ญาติห่างๆของพระวิจิตร เด็กทั้งสองช่วยกันลูกนกที่พลัดตกจากต้นไม้ ทำให้ปัทมาได้พบกับ ธนา (ลูกชายพระวิจิตรที่เกิดจากภรรยาสาวใช้) ธนาคอยช่วยเด็กทั้งสองดูแลลูกนก ทำให้สัมพันธภาพระหว่างปัทมาและธนางอกงามดั่งดอกไม้บาน... ปวีณา หลานพระยาคนกลาง จับได้ว่า ธนาบุกเข้ามาในเรือนจึงฟ้องพระยา พระยาให้บ่าวไพร่จับตัวธนาไว้ทันที!! พระวิจิตรยกโขยงมาเอาตัวธนากลับไป พระยาอภิบาลเย้ยหยันพระวิจิตรในความผิดของลูกชาย.... แล้วลงโทษปัทมาเพื่อหยามเกียรติพระวิจิตร

พระวิจิตรยิ่งผูกใจเจ็บยุให้ลูกหลานหาทางเอาลูกหลานพระยามาทำเมีย เพื่อเหยียบหน้าพระยาอภิบาล!

พระยาอภิบาลโกรธที่ปัทมาคบหากับธนา....โบยตีปัทมาอย่างหนักและไม่ให้เรียนหนังสืออีก!!

ปัทมาน้อยเนื้อต่ำใจ.. คิดว่าปู่ไม่รักเธอ ตั้งป้อมว่าพระยาอภิบาลไร้เหตุผล...เธอจะไม่ยอมจำนนเป็นนักโทษเช่นนี้อีกต่อไป!!!

ทำนอง ลูกชายพระวิจิตรกลับจากอังกฤษ พบเจอ ปีป ที่งานวัด ทำนองตกหลุมรักคุณปีปที่มีกิริยางดงาม ทำนองพายเรือมาส่งปีป โดยมารู้ภายหลังว่าปีปเป็นลูกสาวคนเล็กพระยา ทำนองกังวงใจในเรื่องนี้ เพราะรู้ดีว่าครอบครัวทั้งสองบาดหมางกันมานาน แต่พระวิจิตรกลับโกหกว่า

ทั้งสองเรือนคืนดีเป็นเกลอกันแล้ว พระวิจิตรเสริมส่งให้ทำนองจีบปีป ทำนองจึงเข้าไปกราบกรานพระยา แสดงความจริงใจในการคบหาปีป....พระยาอภิบาลรู้ว่าทำนองเป็นลูกพระวิจิตร ก็ขับไล่ไสส่งด้วยความเกลียดชัง ลงโทษปีปอย่างรุนแรง.......ทำนองเสียใจหนัก ผิดหวังที่ถูกกีดกันความรัก ตัดสินใจกลับไปอังกฤษ พระวิจิตรพาลโกรธแค้นพระยาอภิบาล ที่ทำให้ลูกชายต้องไปเผชิญภาวะสงครามโลกครั้งที่สอง ที่ระอุเป็นไฟ!!

ปัทมา ขอร้องให้ ปริก และจำปาหาทางให้เธอได้เรียนหนังสืออีกครั้ง ปริกกราบขอพระยา

ไม่อยากให้หลานโง่ไร้การศึกษา พระยาจึงยอมให้ปัทมาไปเรียนโรงเรียนประจำที่ชลบุรี หวังตัดขาดกับพวกลูกหลานพระวิจิตร แต่หาเป็นเช่นนั้นไม่ ปัทมาเรียนที่เดียวกับทานตะวัน และธนาเดินทางไปเยี่ยมทั้งสอง....ทำให้ความรักระหว่างธนากับปัทมา เจริญงอกงามด้วยความรักและห่วงใย!

สงครามโลกครั้งที่สองก่อตัวอย่างเป็นทางการ...ฝ่ายสัมพันธมิตรยิงระเบิดกลางกรุงเทพ!!

ชีวิตบ้านพระยาก็ลำบาก ข้าวยากหมากแพง ต่างจากพระวิจิตรที่เจริญรุ่งเรืองเพราะคบหากับญี่ปุ่น ค้าขายของกินและน้ำมัน ทำให้ร่ำรวย....จำปารับหน้าที่ดูแลค่าใช้จ่ายในเรือน ให้ปีปเอาทองไปขาย

ปีปพาปารมี หลานสาวคนเล็กไปด้วย ระหว่างนั้นระเบิดลง.. ปีปได้รับบาดเจ็บ.. พิศมร ลูกสะใภ้ของพระวิจิตร และ ทันพันธุ์ หลานชายคนเล็กเข้าไปช่วยนำปีปส่งโรงพยาบาล...พระวิจิตรนำเรื่องนี้บุกเรือนพระยา....ลำเลิกบุญคุณว่าสะใภ้และหลานของตนช่วยชีวิตลูกพระยา เป็นเจ้าชีวิตเหนือพระยา!!

ยิ่งทำให้พระยาอภิบาลหัวเสียพาลเกลียดชังปีปและปารมีหนักข้อ....

วันเวลาผ่านไป ปัทมาโตเป็นสาวแรกรุ่น พร้อมจะเข้าเรียนต่อมหาวิทยาลัย แต่พระยาอภิบาล

สั่งกลับมาอยู่บ้าน... เพราะฐานะย่ำแย่ลงต้องขายของเก่ากิน! ปัทมาคิดถึงธนา ทั้งสองจึงแอบเขียนจดหมายนัดหมายเจอกัน! ปวีณานำความไปบอกพระยา พระยาบุกไปทำร้ายปัทมา ธนากราบเท้าขอร้องแสดงความรักต่อปัทมา.. พระยาอภิบาลไม่สนใจจับปัทมาไปล่ามโซ่ขัง แต่กังวลใจว่าปัทมาต้องหนีตามธนา....จึงตัดไฟแต่ต้นลม จับตัวปัทมาไปโกนหัวบวชชีอยู่ที่สำนักชี!! ปัทมาเสียใจร้องไห้หนัก...ที่ถูกพระยาข่มเหงจิตใจ พาลเกลียดชังพระยาอภิบาลหนักขึ้น!!

สงครามโลกสงบลง ญี่ปุ่นพ่ายแพ้สงคราม พระยาอภิบาลสะใจเพราะพวกพระวิจิตรฝักใฝ่ญี่ปุ่น ทำนุ ลูกชายพระวิจิตรได้รับผลกระทบจากหน้าที่การงาน...แต่ทำนองเป็นสมาชิกขบวนการเสรีไทยกลับจากอังกฤษ ช่วยปกป้องทำนุและพระวิจิตรไว้ได้ ทำนองยังคงรักปีป เทียวขอความรักจากปีป.. แต่ปีปแสร้งไม่มีใจให้ทำนอง แม้ว่าเธอต้องกลืนน้ำตา เพื่อรักษาคำมั่นที่ให้ไว้กับพ่อ พระวิจิตรขอร้องให้ทำนองแต่งงานกับ ธารี ลูกสาวคุณชัย คนใหญ่คนโตในรัฐบาล เพื่อเอื้อผลประโยชน์ต่อธุรกิจ...ทำนองจำต้องยอมแต่งงานกับธารีเพื่อครอบครัว.. ธารีรักทำนอง แต่ใจของทำนองมีให้ปีปเพียงคนเดียว....

ธนาสืบรู้ว่าปัทมาถูกบังคับบวชชี วางแผนกับทานตะวัน โดยมีพระวิจิตรร่วมสนับสนุน บุกไปช่วยเหลือปัทมา ปัทมาดีใจที่ได้เจอธนาอีกครั้ง...หนีไปกับธนาแล้วแต่งงานกันสำเร็จ!! เริ่มต้นชีวิตใหม่ที่หลุดพ้นจากเงาพระยาอภิบาล...พระยาอภิบาลเดือดดาล ประกาศตัดญาติขาดมิตรกับปัทมา แล้วกดดันปารมีและปวีณา มิให้ทำตัวเลวอย่างปัทมา!!

ปัทมามีความสุขกับชีวิตใหม่ ได้อยู่กับคนที่รัก ไม่ต้องถูกบังคับและกดดันจากพระยา แต่ความสุขก็ดำเนินได้ไม่นาน พระวิจิตรมักเย้ยหยันตระกูลของเธอ และไม่เคยให้เกียรติปัทมา ปัทมาก็ไม่ยอมลดราวาศอก ขัดคอและเห็นแย้งกับพระวิจิตร ทั้งสองมีปากเสียงกันเสมอ..ธนาไม่อยากให้ปัทมามีปัญหากับพ่อ พาปัทมาไปอาศัยบ้านทานตะวัน ......

เวลาล่วงเลยไป แทนพงศ์ หลานชายคนกลางของพระวิจิตรกลับจากฝรั่งเศส เป็นอาจารย์พิเศษ ที่มหาวิทยาลัย... ปวีณาเป็นนิสิตใหม่...รู้ว่าแทนพงศ์เป็นหลานพระวิจิตรก็ตั้งแง่เป็นปฎิปักษ์ ต่างจากทันพันธุ์ กลับมาทำงานสถาปนิกบริษัทเอกชน ทันพันธุ์รู้ว่าปารมี ทำขนมไทยขาย ทันพันธุ์คอยอุดหนุนเหมาซื้อขนม ปารมีขอร้องมิให้ทันพันธุ์ทำอย่างนั้น เธอต้องการขายขนมมิใช่ความเห็นใจ..

ทันพันธุ์พูดคุยกับปารมีบ่อยครั้ง ก็ประทับใจในกิริยาและทัศนคติของปารมี ที่อ่อนโยน แตกต่างจากพี่น้องคนอื่นๆ....ทันพันธุ์จึงนำข่าวคราวของปัทมามาบอกเล่าให้ปารมีหายกังวล..และแสดงตัวเป็นมิตรปารมีมิอาจปฎิเสธได้ แต่รักษาระยะห่างมิให้เกิดปัญหา...ดั่งเช่นกรณีของปีปกับทำนองและธนากับปัทมา.

พระนิติรักษ์ลงสมัครรับเลือกตั้ง พระยาอภิบาลสนับสนุนเต็มที่...หวังว่าการเลือกตั้งครั้งนี้ จะช่วยกู้หน้าพระนิติรักษ์ และหาเงินมาช่วยเหลือครอบครัว เพราะพระนิติรักษ์คอยเอาเงินไปลงทุนกับเพื่อน แต่ถูกโกงจนหมดตัว พระยาอภิบาลจึงออกไปช่วยหาเสียง ทันพันธุ์ชื่นชอบอุดมกาณ์และความคิดของพระยา จึงอาสาช่วยหาเสียง เข้าไปทักทายกราบพระยาด้วยความเคารพ พระยาคิดว่าทันพันธุ์เป็นเพื่อนของปวีณา ทันพันธุ์จึงสมอ้างเพราะต้องการเข้าถึงตัวพระยา ปวีณาเองก็แอบชื่นชอบทันพันธุ์จึงไม่ยอมบอกความจริงกับพระยาว่าทันพันธุ์เป็นหลานของพระวิจิตร!

ชีวิตรักของปัทมากับธนา มาถึงจุดอิ่มตัว.. เมื่อปัทมาเริ่มหึงหวงธนา จนธนาอึดอัด

ธนาไประบายและปรึกษากับทานตะวัน ยิ่งเติมเชื้อไฟให้ปัทมา คิดว่าธนามีใจให้ทานตะวัน ปัทมาจึงมีปากเสียงกับธนาและต่อว่าต่อขานทานตะวัน!!! .....พระวิจิตรรับรู้ถึงปัญหานี้ก็ยุให้ธนาเลิกกับปัทมา...เพราะเขาชังปัทมาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว!!

ปวีณาระเคะระคายในปัญหาครอบครัวของปัทมา... จึงยอมผูกมิตรกับแทนพงศ์ ขอร้องให้แทนพงศ์พาเธอไปหาปัทมา ปวีณายั่วยุว่าธนาไม่ได้รักปัทมา เธอเห็นธนาสนิทสนมทานตะวันในเชิงชู้สาว ปัทมาพยายามแจงว่าทานตะวันเป็นญาติกับธนา และทานตะวันมีคนรักแล้วคือ อรรถ ปวีณากลับยุส่งว่าทานตะวันจำต้องคบหาใครสักคนเพื่อปิดบังอำพรางใจที่มีให้ธนา..และที่สำคัญ ปวีณาเห็นธนากอดรัดกับทานตะวัน ปัทมาเริ่มเขวตามคำยั่วยุ....แต่ธนาเข้ามายืนยันว่าเขารักปัท และไม่เคยมีใจให้ทานตะวัน ปัทมาพอใจที่ธนามาปกป้องเธอและยืนยันในความรักต่อเธอ.....ปัทมาจึงไล่ปวีณาออกจากบ้าน!!

ปวีณาเจ็บแค้นและริษยาปัทมา...ไปฟ้องพระนิติรักษ์ว่าปัทมากำลังถูกทิ้ง พระนิติรักษ์ห่วงปัทมาและไม่อยากโดนหยันว่าลูกสาวถูกลูกพระวิจิตรทิ้งขว้าง บุกไปจับตัวปัทมากลับเรือน!!

ธนาจะไปช่วยปัทมา แต่พระวิจิตรขัดขวาง และ..ขอให้ธนาไปดูแลทานตะวันที่เมืองนอก เพราะพระวิจิตรไม่ไว้ใจอรรถ ปวีณาเอาข่าวธนาจะไปเมืองนอกกับทานตะวันมาเย้ยปัทมา ปัทมาเสียใจหนัก

ผูกคอตายในห้อง พระยาอภิบาลเข้าไปช่วยไว้ได้ พระยาอภิบาลสั่งกำชับให้เฝ้าระวังปัทมา ปารมีจึงคอยเฝ้าปัทมามิให้คลาดสายตา.......

พระนิติรักษ์ลุ้นผลเลือกตั้ง...แต่กลับพ่ายแพ้ราบคาบ...ในขณะที่ทำนุชนะการเลือกตั้ง พระยาอภิบาลผิดหวังมาก เก็บตัวเงียบ ซึมเศร้า จำปาก็ทุกข์หนัก เพราะเอาบ้านไปจำนองไว้ ตัดสินใจจะเปิดร้านอาหารที่บ้าน พระยาอภิบาลไม่ยอม เกิดปากเสียงทะเลาะขั้นรุนแรง.....ปริกทนไม่ได้ ยืนยันจะเปิดร้านอาหาร เพื่อความอยู่รอดของทุกคน พระยาอภิบาลหมดหนทางปฎิเสธ ปล่อยให้ปริกดำเนินการ..... พระนิติรักษ์เองเห็นน้องๆช่วยกันทำงานก็รู้สึกสมเพชตัวเอง...ตัดสินใจลุกขึ้นมาช่วยเหลืองานในร้านอาหาร...และเปิดใจยอมรับในความสามารถของผู้หญิงมากขึ้น..
จำปาเตรียมการสร้างเรือนอาหาร ทันพันธุ์เข้ามาช่วยเหลือ เพราะเขาชำนาญเรื่องการออกแบบ ทันพันธุ์สารภาพความจริงกับจำปา ปริก และปีปว่าเป็นหลานพระวิจิตร ทุกคนขอร้องมิให้ทันพันธุ์เข้ามาอีก แต่ทันพันธุ์ยืนยันจะเข้ามาเยี่ยมปัทมา ปัทมาคือญาติคนหนึ่ง... เขาต้องรับผิดชอบชีวิตของปัทมา..เพื่อแก้บาปที่ธนาทำไว้กับปัทมา...

ปริก ปีป จำปาจัดทำบุญเลี้ยงพระ เพื่อเป็นสิริมงคลกับร้าน เป็นครั้งแรกที่พระยาอภิบาลยอมออกมาเป็นประธานทำพิธีสงฆ์ ทันพันธุ์เข้ามาร่วมงาน ปารมีขอร้องไว้เพราะกลัวพระยาจะรู้ความจริงแต่ทันพันธุ์ยืนยันขอมีส่วนร่วมทำบุญในครั้งนี้ และอุดหนุนการเปิดร้านอาหาร......พระยาได้เจอทันพันธุ์ก็จำได้ พูดคุยทักทายกัน และถูกชะตาในตัวทันพันธุ์มากขึ้น....

ทำนองเข้ามาในร้าน หวังได้พบปีป...ปีปหาทางหลบเลี่ยง แต่ทำนองก็หาโอกาสเข้าไปทักทาย..ในฐานะเพื่อน...ปีปจำต้องยอมคุยตามมารยาท แม้ภายในใจของทั้งสองจะรับรู้ได้ถึงไมตรีที่ดีต่อกัน

ธารีรู้ว่าทำนองเพียรไปเจอปีป ก็ไม่พอใจ ทำนองยืนยันว่าเขารักเพียงเพื่อน ถึงแม้ธารีจะห้ามมิให้เขาไปเจอปีป แต่ธารีไม่สามารถห้ามใจของเขาได้ ที่เขายังคงรักปีปเสมอ....ธารีเสียใจ และสั่งให้พ่อเลิกสนับสนุนการงานของพระวิจิตรและทำนุ! และธารีประกาศจะใช้ชีวิตกับทำนองอย่างนี้...อยู่ด้วยกันตามหน้าที่ของสามีภรรยา แต่ไม่มีรักให้กัน.....ทำนองสะเทือนใจในการตัดสินใจผิดพลาดของตน....

ธนาเดินทางไปเรียนต่อที่เมืองนอก รู้ข่าวว่าปัทมาฆ่าตัวตายเพราะเขา ธนารู้สึกผิดเป็นตราบาปของชีวิต.....ทานตะวันต้องคอยปลอบใจและดูแลธนาอย่างใกล้ชิด.. อรรถหึงหวงที่ทานตะวันเอาใจธนา..เรียกร้องให้ทานตะวันย้ายมาอยู่กับเขาในฐานะแฟน...ทานตะวันขอเลิกกับอรรถ อรรถไม่พอใจ! และจับได้ว่าทานตะวันรักธนา.... ธนารู้ความรู้สึกของทานตะวันก็ยิ่งเสียใจที่ทำร้ายใจของทานตะวัน ในภาวะที่ทั้งสองตกอยู่ในความเศร้าและเห็นใจซึ่งกันและกัน นำพาให้เกิดความเข้าอกเข้าใจกัน....ธนาตัดสินใจจะใช้ชีวิตอยู่เมืองนอกกับทานตะวัน ไม่กลับไปเผชิญปัญหาที่เมืองไทยอีก....

อรรถกลับเมืองไทย..แฉความจริงว่าธนาจะแต่งงานกับทานตะวัน... พระวิจิตรกลับยินดีในเรื่องนี้ อรรถยิ่งโกรธบุกไปบอกปัทมา...ทันพันธุ์ขอร้อง กลัวจะกระทบความรู้สึกของปัทมา ทันพันธุ์อาสาจะไปห้ามธนากับทานตะวัน แต่อรรถดื้อรั้นไปบอกปวีณา ปวีณาจึงนำความไปเย้ยปัทมา ปัทมารู้เรื่องทั้งหมด บ้าคลั่งโวยวายอาละวาดหนัก แล้วคืนนั้น.. ปัทมาสวมชุดแต่งงานที่เคยแต่งกับธนา กินยา กรีดข้อมือ เธอจะตายไปกับความรักที่มีให้ธนา .....ปารมีเข้ามาเจอร่างปัทมานอนจมกองเลือด......เร่งนำส่งโรงพยาบาล!

ปารมีคอยเฝ้าปัทมาด้วยความเป็นห่วง.....ทันพันธุ์เข้ามาเยี่ยมปัทมา และคอยดูแลปารมีที่เครียดจนเป็นลม....ปวีณาไม่พอใจที่เห็นทันพันธุ์ห่วงใยปารมี พยายามเข้าไปกันท่า แต่แทนพงศ์คอยขัดขวางมิให้ปวีณาไปวุ่นวาย.....ปวีณายิ่งชังแทนพงศ์...

ปัทมาฟื้นขึ้นมา สติลื่อนลอย ทุกคนตกใจเมื่อรู้ว่า......ปัทมากลายเป็นบ้า!!

พระยาอภิบาลสั่งให้นำตัวปัทมากลับมารักษาตัวที่บ้าน.. ปัทมาเลื่อนลอย จมอยู่กับความเศร้า บางครั้งก็ยิ้มและหัวเราะมีความสุขกับภาพอดีต แต่บ่อยครั้งก็อาละวาด กรี๊ดคลั่งจนทุกคนตกใจกลัว.....พระยาอภิบาลพยายามเข้าไปปลอบ ปัทมาคิดว่าพระยาจะมาฆ่าทำร้ายเธอ ผลักพระยาอภิบาลตกบันได! ได้รับบาดเจ็บไม่สามารถเดินได้ ต้องนั่งรถเข็น!

พระวิจิตรรู้ข่าวพระยาเจ็บหนักก็หัวเราะสาแก่ใจ แต่ดีใจได้ไม่นาน....พระวิจิตรรับข่าวร้าย...

ทำนุโดนตรวจสอบเพราะโยงใยกับธุรกิจอื่น....ซ้ำร้ายนายชาติที่เคยไว้วางใจ กลับโกงเงินในบริษัท

พระวิจิตรจะขอความช่วยเหลือจากคุณชัย พ่อของธารี แต่ไม่ได้รับความร่วมมือใดๆ ทำนุตกที่นั่งลำบาก ขาดเงินหมุนเวียน พิศมรจึงนำเงินเก็บและทองที่เคยซื้อไว้มาช่วยเหลือสามี ทำให้ทำนุเห็นความดีและความฉลาดของพิศมร ยอมรับในตัวพิศมรมากขึ้น....

ทันพันธุ์ตัดสินใจจะบอกความจริงกับพระยาอภิบาล เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจที่เขารักปารมี

และสารภาพความจริงว่าเขาเข้าหาพระยาอภิบาลนั้น....หวังเรียนรู้อุดมการณ์ของพระยา และเขาศรัทธาความคิดและชื่นชมในเกียรติของพระยา พระยายังคงไม่พอใจ..ไล่ทันพันธุ์ออกไป!!

ทำนองไม่อยากให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยเหมือนตนและคู่ของธนา...ทำนองจึงไปกราบขอร้อง

หม่อมเจ้าหญิงพิไลลักขณา ธิดาในเสด็จที่พระยาเคารพนับถือ มาเป็นผู้ใหญ่สู่ขอ พระยาอภิบาลตำหนิต่อว่าทันพันธุ์อาศัยบารมีคนอื่นหาผลประโยชน์เฉกเช่นเดียวกับพระวิจิตร ทันพันธุ์ย้อนว่าเขาเพียงให้หม่อมเจ้าหญิงมาช่วยเปิดประตูเจรจาเท่านั้น แต่ใจของเขาต่างหากที่จะขอคุยกับพระยา ทันพันธุ์แสดงความรักที่มีต่อปารมีมายาวนาน มิใช่หวังมาหาผลประโยชน์ใดๆ และสิ่งที่เขาทำมิใช่เพียงสมานแผลใจทั้งสองตระกูล แต่มันคือความรักและยินดีที่จะดูแลปารมีด้วยชีวิต....พระยาอภิบาลประทับใจในความคิดของทันพันธุ์ แต่ตั้งเงื่อนไขสองข้อคือ ทันพันธุ์ต้องเปลี่ยนนามสกุลมาใช้ธรรมคุณของพระยา!! และต้องให้พระยาเป็นผู้รดน้ำสังข์เพียงคนเดียวเท่านั้น!!!

พระวิจิตรไม่ยอมให้ทันพันธุ์เปลี่ยนนามสกุลเด็ดขาด มิเช่นนั้นจะตัดญาติ! ทำนอง,แทนพงศ์และทำนุช่วยกันเกลี้ยกล่อม แต่พระวิจิตรก็ไม่ยอม.. ทนไม่ได้ที่ต้องกลายเป็นเบี้ยล่างพระยาอภิบาล

ธนากลับจากเมืองนอก แจ้งข่าวว่าเขายุติการแต่งงานกับทานตะวัน! มิอาจใช้ชีวิตร่วมกันภายใต้ตราบาปที่ทำร้ายใจปัทมา!!

ธนากราบขอให้พระวิจิตรเห็นแก่ความสุขของลูกหลาน ล้มเลิกความเกลียดชังและเอาชนะ เพราะตัวเขาเองกลายเป็นเหยื่อของสงครามในครั้งนี้ เขาขอให้พระวิจิตรเห็นแก่ความรักอันบริสุทธิ์ของทันพันธุ์ พระวิจิตรพูดไม่ออก ไม่คัดค้านแต่ไม่สนับสนุน...ทำนุ,พิศมรจึงให้ทันพันธุ์เดินหน้าเจรจาเรื่องงานแต่งทันที

พระยาอภิบาลแปลกใจที่ทันพันธุ์ยอมรับเงื่อนไขทุกอย่าง นัดหมายจะหาฤกษ์ยามจัดงานแต่ง แต่ทันพันธุ์ขอร้องให้พระยาอภิบาลถามความคิดเห็นของปารมี...เขาต้องการให้งานแต่งครั้งนี้... เกิดจากความสมัครใจ..

พระยาอภิบาลเรียกตัวปารมีไปพูดคุย สั่งให้ปารมีรับขันหมาก แต่ปารมีขอเพียงหนึ่งเงื่อนไข ขอให้พระยาอภิบาลยินดีในการแต่งงานครั้งนี้ เธอมิต้องการเป็นคู่สมรสเพียงเพื่อเอาชนะฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เธอต้องการเป็นหลานที่เกิดจากความรัก หากพระยารักและปรารถดีต่อชีวิต... พระยายกเธอให้ใคร เธอก็พร้อมที่จะใช้ชีวิตกับคนนั้น... พระยาอภิบาลจึงประกาศยกปารมีให้ทันพันธุ์...ปารมีมีความสุขเพราะเธอเชื่อว่า พระยาอภิบาลยอมปล่อยวางความเกลียดชังทั้งหมด...และเธอจะทำหน้าที่เป็นทูตแห่งความรักระหว่างสองเรือน....

ธนาขอมาเยี่ยมปัทมา พระยาอภิบาลขับไล่ไม่อยากเจอหน้า แต่ธนาไม่ยอมไป นี่จะเป็นครั้งแรกเขาเผชิญความจริง เขาจะไม่หนีปัญหาอีกแล้ว เขาจะมาขอดูแลปัทมาในฐานะสามี สามีที่ต้องรับผิดชอบต่อภรรยา พระนิติรักษ์จึงยอมให้ธนานำตัวปัทมาไปดูแลได้เป็นครั้งคราว ธนาพาปัทมาไปอยู่ด้วยกันที่บ้าน ธนาคอยดูแล หวีผมให้ปัทมา ทำทุกอย่างด้วยความรู้สึกผิด แม้ว่าปัทมาจะโวยวาย หรือทำร้ายร่างกายเขา ธนาก็จำฝืนทน นอนกอดปัทมาร้องไห้...สำนึกผิดบาปที่เคยทำร่วมกันมา....

ส่วนพระวิจิตรก็แทบคลั่งเป็นบ้า จำทนใช้ชีวิตร่วมชายคากับสะใภ้บ้าที่คอยกรีดร้องใส่เขาตลอดเวลา!!

ปวีณาผิดหวังที่ทันพันธุ์มีใจให้ปารมี หันมาผูกมิตรกับแทนพงศ์ อย่างน้อยเธอก็หวังมีใครสักคนที่อยู่ข้างกาย.... แต่แทนพงศ์กลับรักษาระยะห่าง..ให้ความสัมพันธ์เพียงอาจารย์กับลูกศิษย์.....เพราะประสบการณ์ที่ผ่านมา ทำให้แทนพงศ์เจ็บช้ำ และไม่ยอมตกเป็นเครื่องมือของใครอีกแล้ว....ปวีณาจึงกลายเป็นผู้หญิงที่ขาดความรัก และใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยว.......

งานแต่งของทันพันธุ์กับปารมีจัดอย่างเรียบง่ายที่เรือนพระยา พระยาอภิบาลรดน้ำสังข์ อวยพรให้ทั้งสองครองรักด้วยกันยาวนาน และขอให้ทั้งสองใช้ชีวิตด้วยความรัก....ความเข้าใจ.....อภัยให้แก่กัน....

เย็นวันนั้น....ทันพันธุ์,ปารมี และญาติๆไปร่วมงานเลี้ยงในสโมสร....พระยาอภิบาลจึงอยู่บ้านกับปัทมา...หลานสาวที่เป็นบ้า พระยาอภิบาลนั่งรถเข็นมองออกไปนอกเรือน เขาเรียนรู้แล้วว่า.การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นทุกชั่วขณะ เขากลับขังตัวเองอยู่กับอดีต และด้วยทิฐิ..เขาทำร้ายและทำลายความรักของคนใกล้ตัว....เมื่อตกอยู่ภายใต้อคติแห่งความชิงชัง.....

พระยาอภิบาลลูบหัวปัทมาด้วยความรักและสงสาร........
แม้ว่ามันจะสายเกินไป แต่เขาก็หวังว่าชีวิตที่เหลืออยู่
เขาจะดูแลและมอบความรักให้ปัทมา....จนกว่าจะตายจากกัน....