ไทยรัฐออนไลน์
ย้อนรอย 5 โมเมนต์ประทับใจ "โค้ชอ๊อต" เกียรติพงษ์ รัชตเกรียงไกร หวนคุม วอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทย คำรบ 2
ความเคลื่อนไหววอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทย "สมพร ใช้บางยาง" นายกสมาคมกีฬาวอลเลย์บอลแห่งประเทศไทย ยืนยันว่า "โค้ชอ๊อต" เกียรติพงษ์ รัชตเกรียงไกร จะกลับมาคุมทีมชาติไทยอีกครั้ง และจะขอความอนุเคราะห์ไปยัง สหพันธ์วอลเลย์บอลนานาชาติ (FIVB) ขอตัว "เฝิง คุน" ภรรยาของ "โค้ชอ๊อต" เข้ามาช่วยพัฒนาทีมอีกแรง
ก่อนจะมาเป็น "โค้ชอ๊อต" ผู้เป็นที่รักของแฟนลูกยางสาวไทย เขาได้สร้างอะไรให้กับวงการวอลเลย์บอลไทยบ้าง และจะมีเหตุการณ์ในความทรงจำไหนที่ทำให้แฟนวอลเลย์บอล "คิดถึง" บ้าง ซึ่งไทยรัฐสปอร์ตนำ 5 โมเมนต์แห่งความประทับใจ "โค้ชอ๊อต" เกียรติพงษ์ รัชตเกรียงไกร มาฝาก ดังนี้
1.) คุมทีมชาย ม.เกษตรฯ
ก่อนเข้ามาคุมทีมวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทยยุคดรีมทีมปี 1997 อย่างเป็นทางการ "โค้ชอ๊อต" เกียรติพงษ์ รัชตเกรียงไกร เคยคุมทีมวอลเลย์บอลชาย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ นานถึง 8 ปี แถมยังสร้างนักกีฬาวอลเลย์บอลติดทีมชาติมาหลายต่อหลายคน ในอดีตทีมชาติไทยมักจะใช้งานนักกีฬาที่สังกัดสโมสรอาชีพก่อนเสมอ
จนกระทั่ง "โค้ชอ๊อต" สามารถพัฒนาเยาวชนระดับอุดมศึกษาให้ติดทีมชาติได้ และในครั้งนั้นเอง บอร์ดบริหารวอลเลย์บอลทีมชาติไทยจึงเริ่มเฟ้นหานักกีฬาตามมหาวิทยาลัยต่างๆ ทั่วประเทศ
2.) ให้โอกาสดาวรุ่ง
ช่วงที่ "โค้ชอ๊อต" กำลังจะรีไทร์เป็นช่วงเดียวกับนักกีฬาวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทยกำลังโรยราเช่นเดียวกัน จากนั้นก็มีโอกาสเข้ามาคุมทีมวอลเลย์บอลหญิงชุดเล็กก่อน โดยมีจุดมุ่งหมายในการพัฒนาเยาวชนเพื่อขึ้นมาทดแทนรุ่นพี่ทีมชาติไทยชุดใหญ่อย่าง ปริม อินทวงศ์, มาลินี คงทัน, บุษบรรณ พระแสงแก้ว, แอนณา ไภยจินดา ฯลฯ ที่เตรียมตัวจะปลดระวาง
ปี 1998 "โค้ชอ๊อต" คุมทีมชาติชุดใหญ่ และให้โอกาสเยาวชนซึ่งมีชื่อเสียงมากที่สุดคนหนึ่ง คือ "ซาร่า" นุศรา ต้อมคำ เธอก้าวขึ้นมาเล่นกับรุ่นพี่ได้อย่างไม่เคอะเขิน แถมยังเป็นส่วนสำคัญในการพาวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทยชุดใหญ่คว้าอันดับ 3 ชิงแชมป์เอเชีย ในปี 2001 หลัง "โค้ชอ๊อต" เข้ามาคุมทีมได้เพียง 3 ปี
3.) สร้างตำนาน 7 เซียน
ปี 1997 "โค้ชอ๊อต" คุมทีมวอลเลย์บอลหญิงชุดเยาวชน โดยปักหลักที่จังหวัดยะลา และเริ่มฝึกฝนเด็กอายุ 15-17 ปี ผ่านการพ่ายแพ้มาไม่รู้กี่ครั้ง เรียนรู้ ผิดพลาด ฝึกซ้อม พัฒนา จนกระทั่งทีมแข็งแกร่งจนสามารถคว้าแชมป์ระดับนานาชาติได้ และล้มยักษ์ เจ้าแห่งวอลเลย์บอลหญิงได้ทุกประเทศ ซึ่ง 7 เซียน วอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทย นำโดย นุศรา ต้อมคำ, ปลื้มจิตร์ ถินขาว, อรอุมา สิทธิรักษ์, อำพร หญ้าผา, มลิกา กันทอง, วรรณา บัวแก้ว และวิลาวัณย์ อภิญญาพงศ์
4.) ชนะทุกทีมในโลก
ประวัติศาสตร์แห่งวงการวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทย ที่ไม่เคยมีโค้ชคนไหนทำได้มาก่อน แต่ "โค้ชอ๊อต" เกียรติพงษ์ รัชตเกรียงไกร ทำให้ทุกอย่างที่เป็นไปไม่ได้เกิดขึ้นแล้ว โดยคำว่าชนะทุกทีมในโลก นับเฉพาะทีมที่อยู่ในเอฟไอวีบี ซึ่งมีตัวอย่าง ดังนี้
ไทย ชนะ ญี่ปุ่น 3-2 (ชิงแชมป์เอเชีย 2001)
ไทย ชนะ แคนาดา 3-1 (เวิลด์กรังด์ปรีซ์ 2003)
ไทย ชนะ เกาหลีใต้ 3-2 (เวิลด์กรังด์ปรีซ์ 2004)
ไทย ชนะ โปแลนด์ 3-2 (เวิลด์กรังด์ปรีซ์ 2008)
ไทย ชนะ สหรัฐอเมริกา 3-2 (เวิลด์กรังด์ปรีซ์ 2009)
ไทย ชนะ จีน 3-1 (ชิงแชมป์เอเชีย 2009)
ไทย ชนะ เยอรมนี 3-1 (เวิลด์กรังด์ปรีซ์ 2010)
ไทย ชนะ เนเธอร์แลนด์ 3-1 (ชิงแชมป์โลก 2010)
ไทย ชนะ คิวบา 3-2 (เวิลด์กรังด์ปรีซ์ 2011)
ไทย ชนะ เซอร์เบีย 3-0 (คัดเลือกโอลิมปิก 2012)
ไทย ชนะ โดมินิกัน 3-0 (เวิลด์กรังด์ปรีซ์ 2012)
ไทย ชนะ รัสเซีย 3-1 (เวิลด์แกรนด์แชมป์เปียนคัพ 2013)
ไทย ชนะ เบลเยียม 3-1 (เวิลด์กรังด์ปรีซ์ 2015)
ไทย ชนะ อิตาลี 3-2 (เวิลด์กรังด์ปรีซ์ 2016)
ไทย ชนะ ตุรกี 3-2 (มองเทรอซ์ วอลเลย์ มาสเตอร์ 2016)
ไทย ชนะ บราซิล 3-0 (เวิลด์กรังด์ปรีซ์ 2017)
คว้าแชมป์เอเชียครั้งแรกในประวัติศาสตร์
เป้าหมายสูงสุดในการคุมวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทยของ "โค้ชอ๊อต" เกียรติพงษ์ รัชตเกรียงไกร คือ การสร้างแนวทางพัฒนาเยาวชน และการเป็นทีมระดับท็อปของเอเชีย ซึ่งเป็นการสร้างเด็กจากไม่มีอะไรเลยให้เป็นทีมที่ทุกทีมในเอเชียกลัวเวลาต้องลงเล่นด้วยไม่ใช่เรื่องง่าย "โค้ชอ๊อต" ได้รับเงินสนับสนุนในการทำทีมเพียงปีละ 600,000 บาท ต่อปี จากสมาคมกีฬาวอลเลย์บอลแห่งประเทศไทย ในการฝึกซ้อม กับเป้าหมายทีมระดับท็อปของเอเชียแทบจะเป็นไปไม่ได้
"โค้ชอ๊อต" ต้องพาลูกทีมไปฝึกซ้อมตามลานวัดบ้าง ตามโรงพยาบาลบ้าง เนื่องจากไม่มีสนามในการฝึกซ้อม แถมยังต้องใช้เครื่องบินของทหารอากาศในการเดินทางไปแข่งต่างประเทศครั้งแรกอีกด้วย
3 ปีหลังจากนั้น เขาพาลูกทีมคว้าอันดับ 3 ของเอเชียเป็นครั้งแรก ด้วยความศรัทธา และความมุ่งมั่นของนักกีฬา ถัดมา 2009 "โค้ชอ๊อต" พาทัพลูกยางหญิงไทยคว้าแชมป์วอลเลย์บอลหญิงชิงแชมป์เอเชียได้ครั้งแรกในประวัติศาสตร์ ในอารมณ์นั้น ทั้ง "โค้ชอ๊อต" โยนแฟ้ม กระโดดโลดเต้น "นักกีฬา" ต่างภาคภูมิใจกับสิ่งที่พวกเขาทำได้ ถึงขั้นกอดคอร้องไห้
ซึ่ง "โค้ชอ๊อต" ได้กล่าวในรายการหนึ่งถึงเหตุการณ์ประวัติศาสตร์นี้ว่า "มองย้อนกลับไปในจุดเริ่มต้น มันเป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำ แต่ด้วยเงื่อนไขความพยายามมันนำมาซึ่งความสำเร็จ"