กีฬาอาชีพ

เป็นเรื่องที่ไม่น่าเกิดขึ้น เป็นเรื่องที่ไม่ควรเกิดขึ้น หรือไม่ควรเป็นเรื่องเลยด้วยซ้ำ กับกรณีของผู้เล่นสโมสรชลบุรี เอฟซี ทีมดังในไทยลีก 1 ที่เมาแล้วขับจนมีผู้เสียชีวิต ถือเป็นเรื่องเศร้า ซึ่งต้องแสดงความเสียใจกับครอบครัวผู้สูญเสียเป็นอย่างยิ่ง

ในมุมของคดีความเห็นชัดเจนกันอยู่แล้ว ก็ว่ากันไปตามกฎหมาย และหวังว่าจะ “ว่ากันไป” ด้วยความยุติธรรม ตามกระบวนการอันเที่ยงธรรม อย่าได้มีประเด็นอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องจนทำให้เกิดการผิดเพี้ยนไปจากสิ่งที่ควร ซึ่งจะไม่เป็นเรื่องดีต่อครอบครัวผู้สูญเสีย รวมถึงตัวผู้ต้องหาและสโมสรต้นสังกัดอย่างแน่นอน ด้วยสังคมจับจ้องและรอดูอยู่

ขณะเดียวกัน ในมุมของความเกี่ยวข้อง อันเนื่องจากการดำรงสถานะความเป็นนักกีฬาอาชีพของผู้ต้องหาและต้นสังกัด ซึ่งเป็นสโมสรฟุตบอลอาชีพก็ยิ่งเป็นประเด็นที่น่าศึกษา

การที่นักฟุตบอลอาชีพเล่นอยู่ และเป็นตัวหลัก ทีมกำลังเล่นอยู่ในลีก ลีกก็เปิดฤดูกาลอยู่ แข่งกันเป็นประจำทุกสัปดาห์ บ้างก็มีแมตช์กลางสัปดาห์

แน่นอนมีเสียงตำหนิต่อว่าต่อขานทั้งตัวนักเตะและสโมสรต้นสังกัดอย่างหนัก แต่ก็ยังมีบางส่วนพยายามชี้ไปให้เห็นถึงการประพฤติ ปฏิบัติ เรื่องส่วนตัวนอกเวลาทำงาน ซึ่งเหตุเกิดในช่วงตี 4 กว่าๆ นั่นหมายถึงใกล้เช้า

หากจะมองถึงสถานภาพของการเป็นนักกีฬาอาชีพ อันเป็นจุดหมายปลายทางสูงสุดของนักกีฬามากมายที่ต่อสู้กันมายาวนานจนมีวันนี้ เป็นความภาคภูมิดีอกดีใจที่ “กีฬา” ก้าวขึ้นมาเป็น “อาชีพ”เต็มตัว

สะท้อนภาพให้เห็นในบางมุมว่า นักกีฬา อาชีพของเรานั้นบางคนวางมาตรฐานอย่างไร

เหตุที่เกิดขึ้นสโมสรมีแถลงการณ์ แสดงความเสียใจต่อครอบครัวผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บ พร้อมร่วมรับผิดชอบ ซึ่งมีมาตรการแจกแจงมา สรุปกันคร่าวๆพร้อมช่วยเหลือเยียวยาอย่างเต็มที่, แสดงจุดยืนไม่เห็นด้วยกับการกระทำของผู้ต้องหา ในพฤติกรรม “เมาแล้วขับ” ทั้งจะควบคุมไม่ให้บุคลากรทำอย่างนี้อีก ยังขอแสดงความรับผิดชอบ ไม่ปกป้องคนผิด นำเข้าสู่กระบวนการตามกฎหมาย และไม่ส่งผู้ก่อเหตุลงแข่งในไทยลีกจนกว่าคดีจะสิ้นสุดด้วย

นี่คือมุมของสโมสรที่ออกแอ็กชันมา อัน เนื่องจากบุคลากรของตนกระทำผิด

แต่ดูเหมือนยังมีบางสิ่งบางอย่างที่ขาดหาย และปล่อยผ่าน

อย่างที่ว่าไว้ ช่วงเวลานี้ไทยลีกกำลังเตะ ไม่ได้เป็นช่วงปิดฤดูกาล เตะทุกสัปดาห์และบ้างก็มีกลางสัปดาห์ สโมสรกีฬาอาชีพควรมีมาตรฐาน และมาตรการเช่นไร ให้สมกับการทำธุรกิจสโมสรกีฬาอาชีพ ด้วยความเป็นมือ “อาชีพ” อย่างแท้จริง

ความเป็นอาชีพแบบไหนที่เปิดช่องให้เรื่องอย่างนี้มีโอกาสเกิดขึ้น แล้วปล่อยเป็นเรื่องส่วนตัว ส่วนบุคคล ทั้งจะยิ่งหนักหนาสาหัสมากขึ้นอีก หากมีส่วนรับรู้ หรือเปิดทางให้เกิดความละเลยในมาตรฐานของการเป็นนักกีฬาอาชีพที่ดี

หวังว่าผู้เกี่ยวข้องทั้งหลายในกลไกของกีฬาอาชีพ จุดหมายปลายทางที่สร้างความเป็นอาชีพให้กับนักกีฬาไทย ซึ่งนำไปสู่การพัฒนากีฬาในชาติอย่างยั่งยืน และจะต้องหล่อเลี้ยงชีวิตได้จริง จงตระหนัก และรักษามาตรฐานในแต่ละกลไกอย่างมืออาชีพจริงๆ

เพราะเพียงแค่หย่อนยาน หรือละเลยก็เท่ากับทำลายกันทางอ้อมแล้ว...

“เบี้ยหงาย”