สาหัสแน่

บรรยากาศและทิศทางดูจะนำไปสู่ ความเป็นห่วงหนักและมากขึ้นทุกๆที กับวิกฤติโควิด-19 ระลอกนี้ ซึ่งพิสูจน์ได้ ชัดเจนกับ “ตัวเลข” ที่ออกมาว่ามากมาย ขนาดไหน ไม่ว่าจะเป็นผู้ติดเชื้อแต่ละวัน ผู้มีอาการหนักและเสียชีวิต ยอดสะสมมากขึ้นอย่างน่าวิตกทุกวัน

โดยเฉพาะเตียงรักษาพยาบาล ที่แม้จะมีความพยายามเพิ่ม พยายามออกตัว หรือแม้กระทั่งพยายามแก้ตัวด้วยคำพูด แต่ข้อเท็จจริงที่พี่น้องประสบกันนั้น รวมทั้งฝ่ายแพทย์ในสนาม บ่งชี้ถึงการ “เต็ม” และไม่เพียงพอ ทั้งชี้ว่าวิกฤติเกิดขึ้นแล้ว

ไม่อยากฟื้นอดีต หรือมองกลับ แต่อะไรก็ตามที่ผ่านมาแล้ว มีประสบการณ์แล้ว กลับเดินย้อนไปสู่วงจรเดิม และที่สำคัญนำพาไปสู่วิกฤติที่หนักกว่าเก่า นั่นแสดงให้เห็นถึงความด้อยประสิทธิภาพ และบางทีอาจจะหมายถึงการทำผิด ทำพลาด หรือไร้ซึ่งความสามารถไปเลย

เวลานี้ สถานการณ์เป็นเช่นไร จะเรียกว่าล็อก หรือเรียกเป็นอื่น และจะจำกัดวงอยู่บางจังหวัด บางเมือง บางกลุ่ม อะไรก็ตาม แต่ความเดือดร้อนนั้นเป็นลูกโซ่กระทบไปทุกหย่อมหญ้า ไม่ต้องฟังใครบอก ฟังใครดุ หรือฟังใครโชว์โวหาร เราๆท่านๆคนธรรมดาตาดำๆ นี่แหละ รับรู้กันด้วยตัวเองอยู่แล้ว

เมื่อสังคมโดยรวมเป็นเช่นนี้ ก็ย่อมส่งผ่านไปยังโครงข่ายต่างๆ กีฬาก็เช่นกัน วิกฤติที่กำลังเกิดขึ้น กระทบโดยตรงต่อบรรดากีฬาอาชีพ ที่ไม่ได้แบมือขอรัฐสนับสนุนเพียงอย่างเดียว ต้องดิ้นรนหาการสนับสนุนจากเอกชน และการทำธุรกิจกีฬา โดยเฉพาะกีฬาใหญ่อย่างฟุตบอล

อย่ามัวไปสนอกสนใจว่า อากิระ นิชิโนะ จะโดนปลดหรือไม่ ด้วยเป็นเพียงวิถีทางของการทำทีมชาติ โค้ชไม่เหมาะกับทีม ไม่สามารถสร้างผลงานให้เป็นที่ยอมรับ และโดยเฉพาะค่าตัวแพง มีค่าใช้จ่าย อย่างไรเสียก็อยู่ยาก การเปลี่ยนแปลงเป็นธรรมชาติ และไม่ได้ก่อให้เกิดความเสียหายได้มากไปกว่าผลที่เกิดขึ้น

เรียกว่าไม่มีอะไรย่ำแย่ได้เท่านี้อีกแล้ว จะเปลี่ยนหรืออุ้มอยู่ต่อ ก็แล้วแต่ เป็นความรับผิดชอบของสมาคมกีฬาฟุตบอลฯอยู่แล้ว ทีมชาติช่วงนี้ก็ไม่ได้มีภารกิจอะไร

แต่ที่หนักหนาคือเรื่องเงินสนับสนุนสโมสรที่ค้างคา และยิ่งมีประเด็นของการยกเลิกบริษัทที่ได้ลิขสิทธิ์การถ่ายทอดสดฟุตบอลไทย อีกทั้งในเวลานี้ยังหาบริษัทใหม่เข้ามาแทนไม่ได้

แม้จะมีการบอกกล่าว และยืนยันถึงเม็ดเงินที่จะจ่ายให้ก็ตาม แต่สิ่งที่เกิดขึ้นจริงตอนนี้คือยังมองไม่เห็นที่มาของเงินหลักจริงๆ บวกกับสถานการณ์โควิด-19 ที่เกิดขึ้นระลอกนี้ และหนักหนาสาหัสกว่าเก่ามากมาย การเปิดลีกฤดูกาลใหม่ในปลายเดือนหน้า บรรยากาศเช่นนี้มองเป็นอื่นไม่ได้เลย ถ้าจังหวัดไหนเตะได้ ก็ยังคงไม่สามารถขายบัตร ขายของ เพิ่มช่องทางหาเงินเข้ามาสนับสนุนทีมได้

ภาคธุรกิจเองเวลานี้ก็อ่อนแรง จะมีกี่บริษัทที่ยังมีกำลังพอจะเข้ามาสนับสนุนทีมได้ และจะมีทีมไหนบ้างที่มีพลังในการดึงดูดสปอนเซอร์มาต่อลมหายใจ

นี่จึงเป็นภารกิจหนักของสมาคมลูกหนัง และเป็นภาระของสโมสรที่ต้องแบกรับกับบุคลากรที่เกี่ยวข้อง ก็ได้แต่แสดงความเห็นใจกัน

วิกฤตินี้ใหญ่หลวง หวังว่าจะหาวิธีให้อยู่รอด กันได้ด้วยสภาพที่บอบช้ำน้อยที่สุด...

“เบี้ยหงาย”