ราชันตกบัลลังก์ ชลบุรี เอฟซี กับทางสองแพร่ง..โดย กล้า ปีนเกลียว

การตกชั้นของ ชลบุรี เอฟซี ที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์เป็นอย่างมาก ตั้งแต่แฟนคลับเองไปจนถึงสื่อมวลชน ประชาชนทั่วไป เนื่องจาก ชลบุรี เป็นอดีตแชมป์ เป็นทีมใหญ่ ถือเป็นต้นแบบฟุตบอลที่หลายสโมสรเดินตามรอย โดยเฉพาะการสร้างเด็ก เยาวชน อคาเดมี่ ชลบุรีทำก่อนใคร ทำตั้งแต่เป็นบอลโรงเรียน เมื่อ 30 ปีที่แล้วกับ อัสสัมชัญ ศรีราชา แล้วผลักดันต่อยอดเล่นสโมสร ซึ่งโรงเรียนอื่นๆ ยังไม่มีรูปแบบทำร่วมกับสโมสร มีแต่ผูกปิ่นโต เช่น เทพศิรินทร์ส่วนใหญ่ไปโอสถสภา คริสเตียนไป ธ.กสิกรไทย สวนกุหลาบไปจุฬาฯ อัสสัมฯธนไปเมืองทอง เป็นต้น

ที่ผ่านมาในยามที่สโมสรทั่วไปขาดแคลนนักเตะที่เล่นอาชีพได้ ตัวเลือกแรกคือ สโมสรชลบุรี ที่บรรดาทีมต่างๆ จะเดินเข้าหาแล้วกว้านเอาตัวไป มีทั้งแบบซื้อบ้าง และขอฟรีบ้าง เพราะชลบุรีเลี้ยงนักเตะแบบครอบครัวคล้ายๆ เลี้ยงลูก คือ หากมองว่าทีมที่ไปดูแลเลี้ยงดูดีใส่ใจให้ค่าแรงสมน้ำสมเนื้อ แต่ไม่มีเงินจ่ายค่าตัวให้สโมสร ส่วนใหญ่ชลบุรีก็จะปล่อย ดีกว่านักบอลจะอยู่กันร้อยสองร้อยคนแล้วไม่ได้เล่น รวมไปถึงผู้ฝึกสอนก็ปล่อยไปให้ทีมต่างๆ มากมายอย่าง จเด็จ มีลาภ, ทรงยศ กลิ่นศรีสุข, จักรพันธ์ ปั่นปี, สราวุท จันทพันธ์ ฯลฯ ที่สำคัญคือส่วนใหญ่ตัวดีๆ เก่งๆ นั่นแหละที่จะโดนดูดออกไป

ชลบุรี มีโครงสร้างนักเตะเยาวชนใหญ่มาก มีนักเตะนับพันคน กระจายไปทั้งโรงเรียนต่างๆ บ้านบึง พานทอง จุฬาภรณ์ อคาเดมี่ ฯลฯ แต่ทีมตัวเองตกชั้นอย่างน่าตะลึง นับเป็นเรื่องที่น่าสนใจ เป็นกรณีศึกษาเหมือนกัน

มีหลายสื่อ รวมถึงแฟนคลับชลบุรีเองเขียนชำแหละเรื่องของความผิดพลาดต่างๆ ที่เกิดขึ้นอย่างละเอียดไปบ้างแล้ว แต่วันนี้ขอเขียนมุมมองที่มีอีกมุมหนึ่งกลับด้านกันบ้าง

จริงๆ หากมองภาพรวมในไทยลีกปีนี้ต้องบอกว่า มีกว่า 10 ทีมที่มีโอกาสตกชั้น เพราะความสามารถศักยภาพของแต่ละทีมใกล้เคียงกันมาก ยกเว้นเพียง บุรีรัมย์ บีจี ท่าเรือ แบงค็อก เท่านั้นที่ไม่อยู่ในข่าย ส่วนที่เหลือแม้แต่ ราชบุรี เมืองทอง ก็ยังเคยอยู่ในสภาพที่เคยหวาดเสียว

ส่วนที่เหลือไม่ต้องพูดถึง อยู่ในสถานะที่แฟนบอลทำใจถึงท้ายฤดูกาลทั้งนั้นไม่ว่าจะเป็น เชียงราย นครปฐม ขอนแก่น สุโขทัย อุทัยธานี ไปจนถึง ทีมรอดแมตช์สุดท้ายหวุดหวิดอย่าง ประจวบฯ ลำพูน สุดท้ายหวยก็ไปออกที่ ชลบุรี ตราด เทโรฯ

ถามว่า นอกจากแฟน 6 ทีมด้านบนแล้ว มีแฟนคลับสโมสรใดพอใจผลงานทีมบ้าง และต้องการให้ทีมเป็นแบบเดิม ไม่ต้องเปลี่ยนแปลง ตอบแทนได้เลยว่า แทบไม่มี

ปัจจัยชี้วัดความสำเร็จและล้มเหลว มันอยู่ที่ 6 เกมสุดท้ายของฤดูกาลเท่านั้น นับว่าเป็นช่วงเวลาชี้วัดที่แพงเอาการ

แต่ละสโมสรมีวิธีการที่จะใช้ตัวเลือกว่าจะทำให้ตัวเองอยู่รอดอย่างไร และทุกอย่างได้ถูกนำมาใช้หมด ไม่ว่าจะเป็นบนดินหรือใต้ดิน

อาทิ เลือกเอาผลในบางนัดกับเกมเหย้าในถิ่น ใส่เต็มทุกอัตรา มีอัดฉีดตัวเอง คู่แข่ง และสิ่งแวดล้อมที่ส่งผลต่อผลการแข่งขัน อัดทุกอย่างนั้นลงไป ส่วนเกมที่ยากไม่เห็นผล อาทิ พบทีมใหญ่ ก็อาจจะทิ้งผลการแข่งขันนั้นไปเลย บางทีมก็เน้นผลทุกนัดเล่นตามโปรแกรม เพราะคิดว่าพอเอาอยู่ ซึ่งในเคสของชลบุรีก็มองว่าเป็นอย่างหลังที่พวกเขาประเมินว่าพอเอาอยู่ แต่พลาด

และสุดท้ายด้วยความเป็นพี่ใหญ่ของวงการฟุตบอลไทยของชลบุรี ที่ปากหนัก พูดไม่ออกบอกใครไม่ได้ จะทำตัวเป็นมาเฟียเดินแผนใต้ดินทำทุกอย่างให้ทีมชนะก็ทำไม่ได้ แตกต่างจากทีมหลังพิงฝาทีมอื่นๆ เพราะความเป็นทีมต้นแบบของพวกเขานั่นเอง

ชลบุรี เอฟซี สะดุดล้มหัวคะมำ เพราะสะดุดความยิ่งใหญ่ของตัวพวกเขาเองก็ว่าได้ไม่ผิดนัก

ถึงเวลานี้ ชลบุรี ก็แค่ทำใจให้ได้ว่า ความยิ่งใหญ่ของพวกเขาเปรียบเหมือนราชันตกบัลลังก์นั้นมีสภาพเยี่ยงไร

ราชันจะกร้าวแกร่งสร้างกองทัพใหม่กลับมา แล้วกอบกู้ชื่อเสียงอาณาจักรให้ยิ่งใหญ่เช่นเดิม

หรือราชันจะสูญเสียความมั่นใจ ความเป็นตัวของตัวเอง อำลาไปใช้ชีวิตอย่างสงบ

ก็ขึ้นอยู่กับราชันเองเท่านั้น

แต่ช่วงนี้ ราชัน ก็ต้องแบกรับความอัปยศอดสู คำถากถาง ความเกลียดชัง ดูหมิ่น อันเป็นวิถีของราชันตกบัลลังก์ให้ได้

ก่อนจะก้าวเดิน หรือไม่เดินต่อไป ในวันพรุ่งนี้.....