ฟ้าคำราม
เป็นอีกครั้งที่กีฬาซีเกมส์ ซึ่งปีนี้ 2019 จัดโดยฟิลิปปินส์ ถูกจดจำในแง่ลบมากกว่าแง่บวก
ปัญหาต่างๆของเจ้าภาพมีมากมายเหลือเกิน แต่ก็ไม่น่าเชื่อ พวกเขากลับมองต่างออกไป
อลัน ปีเตอร์ คาเยตาโต หัวหน้า คณะกรรมการจัดการแข่งขันซีเกมส์ฟิลิปปินส์ ระบุว่า ก็ทำได้ดีแล้ว
ย้ำว่า เรื่องที่มีคนวิจารณ์ว่าเราไม่โอเค ที่จริงแล้วพวกเขาไม่รู้ว่า 300 คนที่เข้ามานั้น มีแค่ 3 คนที่มีปัญหา
ก็ว่ากันไป ของอย่างนี้ รู้กันดีอยู่!!!
ไม่เพียงแค่นั้น ยังปีกกล้าขาแข็ง ขอเสนอตัวจัดเกมใหญ่ระดับเอเชีย อย่างเอเชียนเกมส์ ในปี 2030 อีกด้วย
เรียกว่า มั่นใจสุดๆไปเลย
ฉายซ้ำอีกเล็กน้อย ความไม่พร้อมในด้านการบริหารจัดการของเจ้าภาพ การบรรจุกีฬาที่ตัวเองถนัด
การชิงความได้เปรียบในด้านโปรแกรม การตัดสิน เพื่อให้ก้าวไปสู่การเป็นเจ้าเหรียญทองให้ได้
ถือเป็นปัญหาใหญ่ของกีฬาซีเกมส์ ที่มีมานาน
หลักการดูจะสวยหรู มีผู้แทนชาติอาเซียน ในนามมนตรีซีเกมส์ คอยควบคุมจัดการแข่งขันร่วมกัน
ทว่าเอาเข้าจริง ก็คุมกันไม่อยู่ อะลุ้มอล่วยกันไป
ในอีกด้าน มุมมองของคนรุ่นใหม่ โดยเฉพาะกับนักกีฬาสายเลือดใหม่ๆของชาติต่างๆ ไม่เพียงจะขบขันกับสิ่งที่ผู้ใหญ่ทำ
ยังรับรู้ได้ถึงการไม่ค่อยให้ความสำคัญกับมหกรรมกีฬานี้ มาบ้างก็มี อารมณ์ประมาณมาก็แข่งก็ได้ ไม่มาก็ได้ ผลแพ้ชนะไม่เน้น
ด้วยปรัชญาของกีฬาซีเกมส์ เปี่ยมไปด้วยคุณค่า นำมาซึ่งความสามัคคี การแข่งขันเพื่อพัฒนาต่อยอด
แต่วิธีการในปัจจุบัน เริ่มบิดเบี้ยวไปทีละนิด
ตอนนี้อาจจะยังคลุมเครือ แต่ถ้ามองในระยะยาว สะสมต่อไป อาจเสื่อมมนต์ขลัง และเสน่ห์ลงไปเลย
จำเป็นต้องตระหนักแล้วว่า ชาวอาเซียนต้องช่วยกัน เจอกันครึ่งทาง
ระดับมนตรีซีเกมส์ ต้องถามตัวเองว่าทำอะไรอยู่ ได้เวลาดึงมาตรฐานดีๆ กลับมาเหมือนเดิมหรือยัง
ส่วนคนเจนใหม่ ก็ต้องกลับมามองรากของตัวเอง ว่านี่คือเกมกีฬาของชาวเรา ที่ควรต้องภูมิใจ และใส่ใจ เป็นเกียรติยศ
แต่ถ้ายังตัวใครตัวมัน อย่างที่เป็นอยู่ คงอีกไม่นานนัก
ซีเกมส์มีพังแน่นอน...
ฟ้าคำราม