ประเมินกันดู

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา มีการประชุมสมัชชาสหพันธ์ฟุตบอลแห่งเอเชีย ครั้งที่ 29 ที่กรุงกัวลาลัมเปอร์ ซึ่งมีวาระสำคัญที่สมาชิกแต่ละชาติลงคะแนนเลือกตั้งคณะกรรมการส่วนต่างๆ ของเอเอฟซี ซึ่งจะดำรงตำแหน่งเป็นเวลา 4 ปี ช่วงปี 2019-2023 โดยมีผลดังนี้

ประธานเอเอฟซี เชกห์ ซัลมาน บิน อิบราฮิม อัล คาห์ลิฟา จากบาห์เรน ดำรงตำแหน่งอีกสมัย

ส่วนตำแหน่งอื่นขอระบุเป็นประเทศแล้วกัน ผู้แทนเอเอฟซีเป็นกรรมการฟีฟ่า ชาย 5 คน จีน, อินเดีย, ญี่ปุ่น, ฟิลิปปินส์ และกาตาร์ กับผู้หญิง 1 คน จากบังกลาเทศ

รองประธานเอเอฟซีจากโซนต่างๆ เอเชียตะวันตก กาตาร์, เอเชียกลาง อิหร่าน, เอเชียใต้ ปากีสถาน, เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ หรืออาเซียน เมียนมา และเอเชียตะวันออก มองโกเลีย

คณะกรรมการบริหารเอเอฟซี ผู้ชาย เอเชียตะวันตก 4 คน อิรัก, เลบานอน, โอมาน และเยเมน/เอเชียกลาง 1 คน อัฟกานิสถาน/เอเชียใต้ 1 คน ภูฏาน/อาเซียน 3 คน ออสเตรเลีย (ถูกจัดอยู่ในโซนนี้), มาเลเซีย และเวียดนาม

คณะกรรมการบริหารเอเอฟซี ผู้หญิง เอเชียตะวันตก ปาเลสไตน์, เอเชียกลาง รอกำหนดวันเลือกอีกครั้ง, เอเชียใต้ บังกลาเทศ, อาเซียน ลาว และ เอเชียตะวันออก เกาหลีเหนือ

ไม่มีคนไทยเข้าไปอยู่ในตำแหน่งใดๆของเอเอฟซี และแน่นอนต้องรวมถึงฟีฟ่าไปด้วย

แม้ว่าการที่ไม่มีคนไทยเข้าไปเป็นกรรมการ ใดๆขององค์กรกีฬาที่เราสังกัดอยู่คือ เอเอฟซี หรือแม้กระทั่งประเทศที่มีตัวแทนของสมาคมกีฬาฟุตบอลของเขา ไปนั่งอยู่ในเอเอฟซี
ก็ไม่ได้หมายความว่า ศักยภาพ ความสามารถ

ในเชิงฟุตบอลของแต่ละชาติ จะขึ้นอยู่กับการมีตำแหน่งหรือไม่ ด้วยไม่เกี่ยวข้องกันโดยตรง

ศักยภาพ ความสามารถ และพัฒนาการในเชิงลูกหนัง ย่อมขึ้นอยู่กับผลการแข่งขัน และอันดับในการจัดต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นอันดับโลก หรือเอเชีย กระทั่งอาเซียน อันเป็นตัวชี้วัดสากล

ปัจจุบันไทยแลนด์ของเราอยู่อันดับ 114 ของโลก, เป็นอันดับที่ 20 ของเอเชีย ตามหลังอิหร่าน, ญี่ปุ่น, เกาหลีใต้, ออสเตรเลีย, กาตาร์, สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์, ซาอุดีอาระเบีย, จีน, อิรัก, ซีเรีย, อุซเบกิสถาน, เลบานอน, โอมาน, คีร์กีซสถาน, จอร์แดน, เวียดนาม, ปาเลสไตน์, อินเดีย และบาห์เรน ตามลำดับ อ้อ และเป็นที่ 2 อาเซียนต่อจากเวียดนาม

ซึ่งจะพอใจในอันดับที่ออกมาหรือไม่ ก็เป็นความคิดเห็นของแต่ละท่าน

แต่ในส่วนของการเป็นกรรมการในองค์กรหรือไม่นั้น แม้ไม่ได้สะท้อนศักยภาพของทีม แต่ก็สื่อให้เห็นอะไรบางอย่าง โดยเฉพาะการยอมรับและไว้เนื้อเชื่อใจของชาติสมาชิกครอบครัวฟุตบอลเอเชียที่มีต่อเรา

การยอมรับนั้นก็มีหลายปัจจัย ไม่ว่าจะเป็นความรู้ความสามารถในกีฬาฟุตบอล การบริหารจัดการ การพัฒนากีฬาฟุตบอลที่จะขับเคลื่อนองค์กร หรือจะเป็นด้านมนุษยสัมพันธ์ ที่เป็นบุคลิก การวางตัว ความเป็นมิตร เพื่อนบ้านชาติสมาชิกชื่นชม ชื่นชอบ แม้แต่ภาวะผู้นำ ก็อาจจะมีผลต่อการยอมรับได้เช่นกัน

วันนี้ฟุตบอลไทยของเราเป็นอย่างไร พี่ใหญ่ น้องเล็ก หรือหนูน้อยในภูมิภาคนี้ ลองประเมินกันดูครับ...

“เบี้ยหงาย”