เชื่อมือ

นับเป็นข่าวดีของวงการสอยคิวไทยอีกครั้ง สำหรับความสำเร็จของ “แอม ร้อยครู” วรัตน์ฐนัน ศุภ์กฤศธเนส จอมคิวสาวมือ 1 ของไทย ที่สร้างชื่อกระฉ่อนโลกด้วยการสยบ “เวนดี เจน” นักสนุ้กเกอร์สาวจากเบลเยียม ผงาดแชมป์โลกหญิงที่พม่า มาครองสมใจ

ถือเป็นผลงานชิ้นโบแดงต้อนรับ “บิ๊กฮง” สุนทร จารุมนต์ นายกสอยคิวใหม่เอี่ยมอ่อง ที่มานั่งบริหารเก้าอี้ตัวนี้ได้ไม่ถึงปี ก็มีผลงานประดับบารมีแล้ว

แบบนี้เขาเรียกว่าดวงถูกโฉลก

จะว่าไปแล้ว ชื่อ “สุนทร จารุมนต์” ไม่ได้ใหม่กับวงการสนุ้กเกอร์ไทย เพราะก่อนหน้านี้ก็พาทัพสอยคิวไทยประสบความสำเร็จในหลายรายการ อาทิ ซีเกมส์ ในฐานะผู้จัดการทีม

เพียงแต่หนนี้ฐานะแตกต่างจากครั้งก่อน อย่างที่บอกว่าแข่งเรือแข่งพายแข่งได้ แต่แข่งบุญวาสนาแข่งไม่ได้

ตั้งแต่ “บิ๊กฮง” เข้ามานั่งเก้าอี้สอยคิวก็ผุด โปรเจกต์ขึ้นมาอย่างหลากหลาย โดยเฉพาะการ เอาใจใส่กับเดินสายเยี่ยมเยียนรายการที่จัดขึ้นตามภูธรเพื่อหวังสร้างบรรทัดฐานและสร้างความเชื่อมั่นให้กับวงการ

ต้องยอมรับว่าสอยคิวไม่ได้กว้างใหญ่ เพียงแต่ถ้ามีการเอาใจใส่หรือมีวิธีคิดที่ถูกต้องโอกาสที่จะประสบความสำเร็จในระดับโลกคงไม่ไกลเกินเอื้อม

อย่างที่บอกโครงการ “ต๋อง 2” เกิดขึ้นมาก่อนหน้านี้ตั้งแต่สมัยที่ “บิ๊กสิน” สินธุ พูนศิริวงศ์ ยังเป็นนายกอยู่ เพียงแต่ว่ายังไปไม่ถึงฝันก็เท่านั้น

ส่วนหนึ่งเป็นเพราะแนวคิดที่ยังไม่สะเด็ดน้ำ หรืออาจติดขัดในบางเรื่องที่เหมือนเส้นผมบังภูเขา ถึงวันนี้ผมยังเชื่อว่าด้วยบารมีของ “บิ๊กฮง” บวกกับความตั้งใจจริง น่าจะพาสอยคิวไทยไปถึงฝั่งฝันได้ไม่ยาก

อย่างที่บอก “ต๋อง 2” ไม่ใช่เรื่องยากถ้าจะสร้างอย่างจริงจัง แต่อยู่ที่วิธีการ เหมือนอย่างจีน ที่เมื่อก่อนเราจะรู้จักและจับตาอยู่ที่ “ดิง จุนฮุย” แต่วันนี้จีนมีดาวรุ่นเกิดขึ้นมามากมาย เรียกได้ว่าเก่งกว่า “ดิง จุนฮุย” ด้วยซ้ำ

ทำให้น่าศึกษาว่าเขามีวิธีคิด หรือปฏิบัติอย่างไร ที่ทำให้นักสนุ้กของจีนสามารถก้าวแบบข้ามกระโดดประสบความสำเร็จในเกมใหญ่ๆ ผิดกับไทยที่ได้แค่เสียวแต่เลี้ยวจากไปแบบนี้

สิ่งหนึ่งที่เชื่อว่าน่าจะเป็นสะพานไปสู่ ความสำเร็จคือการร่วมทำงานและหารือกับบรรดาโต๊ะสนุ้กที่มีนักแทงอยู่ในคอนโทรล และเชื่อว่าพวกเขาเหล่านั้นน่าจะมีดีพอหรือมีวิธีคิดที่จะทำให้ฝันของสอยคิว ไทยสัมฤทธิผลได้

ความจริงแล้วเรื่องของสนุ้กเกอร์ ผมว่าไทยไม่ได้ด้อยหรือเป็นรองชาติใดในโลก เพราะตั้งแต่ผมเติบโตมาก็รู้จักกีฬาประเภทนี้ และเมื่อก่อนเท่าที่จำได้จะมีโต๊ะสนุ้กเกิดขึ้นอย่างมากมายในต่างจังหวัด
มีมือเดินสายล่าเงินรางวัลกันแทบทุกวัน

ช่วงนั้นเองที่ “ต๋อง ศิษย์ฉ่อย” เกิดขึ้นและผงาดขึ้นสู่มือ 3 ของโลก แต่หลังจากหมดต๋อง วงการก็ซบเซาลง

วันนี้วงรอบความสำเร็จกำลังจะเกิดขึ้นอีกครั้ง ด้วยปัจจัยหลายอย่าง องค์ประกอบที่ครบครัน จากนี้ไปอยู่ที่วิธีการปฏิบัติแล้วแหละครับ

ผมเชื่อมือว่า “บิ๊กฮง” จะพาทีมสอยคิวไทยผงาดในระดับโลกอีกครั้ง.

โจโจ้