สมิงจ้าวท่า

“ดาวก็ไม่รู้หรอกค่ะ มือปืนมันยิงมาจากระยะไกล เขาตั้งใจที่จะยิงคุณดอน แต่พี่โรสเข้าไปขวางไว้”

“หา! ถ้างั้นก็หมายความว่า คนที่ทำให้โรสแมรี่ต้องเป็นแบบนี้ก็คือแกน่ะสิ”

ดอนหน้าเศร้า “ผมเสียใจด้วย ทั้งหมดเป็นแผนของคนที่จะฆ่าผม”

อลันโมโหต้องการรู้ว่าใครเป็นคนทำ บัญชาแทรกขึ้นว่าคนคนนั้นคือสรเดช แต่อย่างที่เนตรดาวบอกว่า เขาไม่ได้ตั้งใจฆ่าโรสแมรี่ อลันไม่ฟัง ฟุบหน้าร้องไห้กับศพลูกสาว

บัญชายืนเครียดอยู่หน้าห้อง เปรยกับเนตรดาวว่า นับจากนี้ไปทุกอย่างคงไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ดอนแย็บว่า อลันคงไม่ปล่อยสรเดชแน่ บัญชาเสียงกร้าวว่าตนก็ไม่ยอมให้ใครทำลูก พลันอลันเดินออกมาถามว่าสรเดชอยู่ที่ไหน บัญชาเข้าเผชิญหน้าเพื่อน

“ถ้าคุณคิดจะตามไปฆ่าลูกชายผม ก็เอาชีวิตผมไปแทนเถอะ”

“ไม่! ใครทำ คนนั้นก็ต้องชดใช้” อลันเสียงเข้มแล้วเดินจากไป

บัญชารู้สึกเจ็บหน้าอกขึ้นมาอีก เนตรดาวเข้าประคอง ดอนตกใจและเป็นห่วง เนตรดาวบอกว่าพ่อเจ็บหน้าอกบ่อยๆ แล้วขอให้หมอช่วยดูอาการ

หว่องหลีกับฤทธิ์ณรงค์สะใจมากเมื่อบันลือฤทธิ์รายงานเรื่องโรสแมรี่ตาย อลันกำลังคลั่งสั่งล่าตัวสรเดช หว่องหลีมีความคิดว่าจะต้องช่วยให้พวกนั้นตีกันเองเร็วขึ้น ด้วยการสืบหาตัวสรเดชให้เจอ แล้วบอกให้อลันรู้ บันลือฤทธิ์ทึ่งในความคิดนาย จะให้สายที่เลี้ยงไว้ควานหาตัว

“ผมนึกว่าผมแน่แล้ว พ่อนี่เหนือชั้นกว่าผมเยอะเลย”

“เรียนรู้ไว้ไอ้ลูกชาย”

แล้วในคืนวันนั้น คนของอลันสืบได้ว่าสรเดชกบดานอยู่ในโรงแรมแห่งหนึ่ง จึงส่งมือปืนเข้าไปในคราบของรูมเซอร์วิส แต่ลิลลี่จัดการได้อย่างเฉียดฉิว แล้วพาสรเดชย้ายที่พัก เมื่ออลันรู้เรื่องก็โมโห ถ้าไม่มีใครจัดการลิลลี่ได้ ก็ต้องหาวิธีแยกทั้งสองออกจากกัน

ooooooo

ที่กองบัญชาการลับแห่งใหม่ วิชาซักถามดอนอย่างหงุดหงิด ทำไมเหตุการณ์ถึงผิดแผน ดอนยอมรับว่าทั้งหมดเป็นกลลวงของสรเดชอย่างที่วดีคิดไว้จริงๆ ในขณะที่วดีเสียใจที่ตามไปหยุดลิลลี่ไว้ไม่ทัน จึงทำให้โรสแมรี่ต้องตาย ดอนปลอบว่าเธอทำดีที่สุดแล้วตนเองที่ประมาท

“เอาล่ะ อะไรที่ผ่านไปแล้วก็ขอให้มันผ่านไป มองไปข้างหน้ากันดีกว่าว่าเราจะทำยังไงกันต่อ อันดับแรก ผมว่าผมจะไปเยี่ยมบัญชาสักหน่อย ได้ข่าวว่าเขานอนรักษาตัวที่โรงพยาบาล”

“ใช่ครับ เขามีอาการหัวใจล้มเหลว ยังดีที่หมอช่วยไว้ได้ทัน”

วิชาแย็บ หวังว่าครั้งนี้คงไม่ขัดขวางอีก ดอนรับคำแข็งขัน...

ในขณะที่บัญชานอนอยู่บนเตียงคนไข้ เนตรดาวนั่งกุมมืออยู่ข้างๆ รำพันว่าพ่อต้องไม่เป็นอะไร เพราะตนไม่เหลือใครแล้ว บัญชาตื้นตันกอดลูกด้วยความรักและเอ็นดู