ลมไพรผูกรัก

เวลาเดียวกันทัศน์ก็ได้รับโทรศัพท์ ปลายสายบอกว่าเมื่อได้ของแล้วก็ขอให้เลิกยุ่งกับอิสร์เสีย เจ๊ชบาบอกไกรสรว่าถ้าเขาไม่ฆ่ามันก็ต้องซื้อมันอีกคน ไกรสรบอกว่าคนพวกนี้เงินซื้อไม่ได้หรอก ความตายเท่านั้นเป็นคำตอบสุดท้ายและคำตอบเดียวของมัน แล้วไกรสรก็สั่งทัศน์ให้ไปหามาให้ได้ว่าใครเป็นคนทรยศจนถูกถ่ายภาพนั้นออกมาได้

เย็นนี้เองขณะปุ้มกับบรรจงไปขายกับข้าว ทัศน์ก็พาสมุนเกือบสิบคนไปฉุดปุ้ม เกิดยื้อยุดกัน บรรจงถูกตีจนสลบ ไทยมุงทยอยกันมา คณาแหวกคนเข้ามาดู บรรจงรู้สึกตัวบอกคณาว่าพวกนั้นลากปุ้มไปที่ท้ายตลาด คณาขี่รถตามไปทันที

สมบัติเล่นงานปุ้มด่าว่าหลอกให้พาเที่ยวแล้วยังหลอกเอาความลับไปอีก ปุ้มยืนยันว่าตนไม่ได้ทำ มันไม่เชื่อ คณามาช่วยก็ถูกพวกมันรุม แต่มีคนแจ้งตำรวจไว้ก่อนแล้ว ครู่หนึ่งตำรวจมาพวกมันจึงพากันหนีไป

คณากับปุ้มมาพักที่บ้านอิสร์ เขาตำหนิตัวเองว่าไม่น่าบุ่มบ่ามทำให้ทุกคนเดือดร้อน บอกให้คณากลับไปก่อนแล้วคุยกับปุ้ม

เพื่อความปลอดภัยของปุ้ม อิสร์ขอให้ชาติพาไปอยู่ที่บ้านตนที่กรุงเทพฯ แต่ขณะพาปุ้มไปซื้อของใช้ที่ห้าง ถูกมะเฟืองกับมะนาวเพื่อนของเก๋เห็นจำลุงชาติที่เก๋ส่งรูปให้ดูได้ แอบถ่ายทั้งสองแล้วส่งให้เก๋ เก๋ตามมาเล่นงานถึงห้างหาว่าลุงชาติหลอกลวง

ครู่หนึ่งเจนตามมาที่ห้างเพราะชาตินัดให้มารับปุ้มไปอยู่ที่บ้านอิสร์ เจนอธิบายอยู่นานเก๋จึงสงบลง ขอโทษชาติที่เข้าใจผิด เก๋ดันทุรังจะตามไปด้วย เจนเลยพาไป ที่แท้เก๋จะไปดูเพื่อแน่ใจว่าปุ้มไม่ได้ไปอยู่บ้านชาติ

ooooooo

คณาไม่พอใจที่อิสร์ทำให้ปุ้มกับบรรจงเดือดร้อน คืนนี้ไปซุ่มดูที่บ้านอิสร์เห็นคณาหน้าบวมปูดถามว่าโดนใครทำมา คณาจ้องหน้าอิสร์ระบายความอัดอั้นออกมาว่า

“ผมรัก เคารพ ศรัทธาพี่ที่สุด แต่พี่มันเห็นแก่ตัวเอาแต่ได้ พี่ใช้ปุ้มเป็นสายทำให้ปุ้มกับพ่อโดนเล่นงานเกือบตาย พี่ก็รู้อยู่แก่ใจว่ามันรักพี่ พี่ยังใช้ความรักที่บริสุทธิ์ของผู้หญิงเป็นเครื่องมือ ใช้เสน่ห์ของความเป็นผู้ช่วยอิสร์ผู้แสนเท่หลอกให้ปุ้มมันไปเสี่ยงชีวิต พี่เคยคิดไหมว่ามันคือคนในท้องถิ่น ยังไงมันก็ต้องอยู่ที่นี่ แต่พี่ทำให้มันต้องทิ้งบ้านทิ้งเรือนหนีตาย พี่มันเลว!”

“ขอโทษเอ็งจริงๆว่ะไอ้ณา พี่ยอมรับว่าพี่ผิดเรื่องนี้พี่จะ...”

“พอเหอะ พี่คิดว่าผมโง่รึไง ที่กรุงเทพฯไอ้ปุ้มมันรู้จักใครที่ไหนนอกจากพี่ พอเมียพี่มาอยู่นี่ พี่ก็ฉวยโอกาสคราวนี้สับหลีกเอาปุ้มไปซุกไว้เป็นเมียน้อย จะได้เอาไว้บำเรอเวลาเข้ากรุงเทพฯใช่ไหม”

“เฮ้ย...บ้าแล้ว ไอ้ณา คิดได้ไงวะเนี่ย”

“เออ ผมบ้า พี่ก็รู้ว่าผมชอบปุ้ม พี่ยังทำแบบนี้กับผมอีก ถึงผมจะจนแต่ผมไม่ได้โง่ให้พี่มาแทงข้างหลังผมแบบนี้ พอกันที ผมกับพี่ขาดกัน”

คณาพรวดออกไป อิสร์เผลอคว้าแขน แต่ถูกสะบัดจนเซเจ็บแผลจนร้อง ได้แต่มองคณาขี่รถออกไปอย่างกลัดกลุ้ม

คืนนี้อิสร์นอนไม่หลับ ปอนด์ถามว่ามีอะไรไม่สบายใจบอกได้ไหมจะได้แบ่งปันความรู้สึกกัน อิสร์บอกว่า  ถ้าจะทุกข์ตนขอทุกข์คนเดียวได้ไหม ปอนด์ตอบทันทีว่าไม่ได้

จนเช้าอิสร์ไม่อยากให้ปอนด์กังวลจึงพาไปเที่ยวชมทับสักกัน