ลมไพรผูกรัก

กลับถึงบ้านพักที่ทับสัก อิสร์รีบไลน์บอกปอนด์จะได้ไม่เป็นห่วง แต่พอขึ้นบ้านปลดเป้วางไปเปิดหน้าต่างก็แปลกใจและตกใจเมื่อเห็นรอยเท้าบนขอบหน้าต่าง เหลียวมองของในบ้านทุกอย่างยังปกติ

ชะโงกมองไปข้างล่างแล้วรีบวิ่งลงไปดูที่ใต้ถุนบ้านพักเห็นรอยล้อรถมาจอดที่ใต้หน้าต่างและมีรอยเท้ายันฝาบ้านขึ้นไป อิสร์ผงะเมื่อแน่ใจว่ามันมาจอดรถตรงนี้แล้วปีนขึ้นไป

อิสร์ไปที่สำนักงานเห็นปุ้มกำลังทำความสะอาดตามปกติ ถามว่าเมื่อวานไปบ้านตนหรือเปล่า ปุ้มบอกว่าตนจะไปทำความสะอาดบ้านให้เห็นบ้านปิดจึงไปทำที่บ้านหัวหน้า หัวหน้าเลยให้กุญแจสำรองไขเข้าไป

อิสร์คิดเลยไปว่าหัวหน้าอาจเปิดเข้าไปแต่ค้นไม่เจอของเลยเปิดหน้าต่างไว้ให้พวกมันปีนขึ้นไปค้นหาเองทีหลัง พอดีพนัสเดินมาบอกว่าคืนนี้ตนจะไม่อยู่ฝากทางนี้ด้วย อิสร์ถามว่าหัวหน้าจะไปไหน พนัสบอกว่านัดแม่ไว้แต่จะต้องไปทำธุระอื่นก่อน พูดจบ ก็เดินไปเลย อิสร์มองอย่างปักใจเชื่อว่าต้องเป็นพนัสแน่

บ่ายแก่ๆอิสร์ไปหาคณาที่บ้านเจอแต่แม่ที่กำลังเก็บกล้วยตากบอกว่าคณาไปทำงานคงสวนกัน ถามว่ามีอะไรไหมหรือว่าคณายังไม่ได้ใช้หนี้ รีบขอโทษขอโพยบอกว่ามันขัดสนจริงๆ อิสร์บอกว่าคณาเอาเงินขายที่ใช้หนี้หมดแล้ว จึงรู้จากแม่ว่าไม่ได้ขายที่แต่คณาไปกู้มาใช้หนี้และเป็นค่าเล่าเรียนน้องกับซ่อมบ้าน

พอดีคณากลับมาถามอิสร์ว่ามาทำอะไรที่นี่ ตนไปหาที่สำนักงานไม่เจอ ถามแม่ว่ามีอะไรกินมั่งหิวจัง

อิสร์มองคณาสายตาเต็มไปด้วยความสงสัยถามโพล่งว่า “นายโกหกพี่ทำไม” คณาถามว่าโกหกอะไร

คณาพาอิสร์ไปดูไร่มันสำปะหลังเล่าความจริงว่าที่แปลงของแม่ไม่งามเหมือนเมื่อก่อน ปีนี้ปลูกมันเลยใส่ยาฆ่าหญ้า ใส่ปุ๋ย ยาฆ่าแมลงหนักกว่าเดิมแต่มันก็ไม่ได้ผล แถมเป็นหนี้ค่าปุ๋ยค่ายาอีก อิสร์ฟังแล้วเห็นใจบอกว่าจะหาทางช่วย

ค่ำนี้อิสร์กลับที่พักอย่างระแวดระวัง แล้วก็พบสิ่งผิดปกติ เมื่อกระเป๋าเป้ที่เขาวางคว่ำที่โต๊ะมันกลับอยู่ในสภาพหงายขึ้น รู้ทันทีว่าต้องมีคนเข้ามาในห้องหลังจากที่ตนออกไป อิสร์รีบเปิดกระเป๋าหาม้วนถุงเท้าหยิบแฟลชไดรฟ์ที่ซ่อนอยู่ออกมาอย่างโล่งใจแล้วใส่ไว้ในกระเป๋าสตางค์รีบออกจากบ้าน

อิสร์ไปด้อมๆมองๆที่บ้านพนัส บรรจงผ่านมาเห็นถามว่าทำอะไร อิสร์บอกว่าเห็นหัวหน้าว่าจะเข้าเมืองแต่ไม่เห็นไปตนเลยสงสัยแค่นั้นเอง บรรจงให้ถามดูทำท่าจะเรียกให้ อิสร์รีบบอกว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวตนเรียกเอง พอบรรจงปั่นจักรยานไป อิสร์ซุ่มดูต่อไป

อิสร์เห็นพนัสถือโทรศัพท์คุยด้วยสีหน้าเคร่งเครียดกวาดตาเหมือนหาของอะไรอยู่แล้วก็วางโทรศัพท์ผลุนผลันขับรถออกจากบ้าน อิสร์ขับรถตาม เห็นพนัสขับรถเข้าจังหวัด

ooooooo

อิสร์ตามพนัสไปด้วยความสงสัย เขาขับรถข้ามจังหวัดไปยังโรงพยาบาลใหญ่แล้วรีบขึ้นไปที่ห้องฉุกเฉิน ครู่หนึ่งเห็นดวงตาเดินออกมา อิสร์นึกครู่หนึ่งจึงจำได้ว่าเป็นเมียเก่าของพนัสนั่นเอง

ดวงตาบอกพนัสว่าตนเป็นคนพาแม่เขามาโรงพยาบาลเพราะแม่เป็นลมคนแถวนั้นไม่มีรถ โทร.หาเขาก็ติดต่อไม่ได้จึงโทร.บอกตน ตนจึงพามาส่งโรงพยาบาล พนัสขอบใจมาก