ลมไพรผูกรัก

บ่นแล้วเดินหน้าตึงไปเลย ทุกคนเงียบ มองหน้ากันไปมาอย่างไม่พอใจพนัส

ooooooo

จบรายการแล้วอิสร์กับเตชัสขอบคุณพี่เต้ยก่อนกลับ เตชัสชวนรีบกลับไปบ้านครูเพราะหิวมาก แต่พอถึงทางแยกก็มีรถกระบะยกสูงล้อมหึมาพุ่งออกมาขวางหน้าและปิดท้ายอีกคัน

ทันใดนั้นชายฉกรรจ์แบบอาชีพรับจ้างกระทืบดาหน้ากันลงมาจากรถคันหน้าและหลังคันละ 6-7 คน เตชัสดับเครื่องบิ๊กไบค์เตรียมรับสถานการณ์ทันที พวกนักเลงรับจ้างตรงเข้าหาทั้งสองอย่างพร้อมขยี้ มันชักปืนออกมาแล้วตีวงเข้าล้อมทั้งสอง เตชัสกับอิสร์ส่งสัญญาณอย่างรู้กัน

ไกรสรกับทัศน์นั่งอยู่ที่รถคันปิดท้ายสบตายิ้มให้กันแบบคราวนี้พวกอิสร์เละแน่!

นักเลงรับจ้างสั่งอิสร์ให้ถอดหมวกกันน็อกออก อิสร์ทำเป็นถอดไม่ออก มันเดินเข้าไปจะถอดให้พริบตานั้น เตชัสพุ่งไปที่มอเตอร์ไซค์กดปุ่มอานนั่งทันที พออานเปิดออกก็คว้า UZI ออกมาถือในท่าพร้อมยิง

“ทิ้งปืนมึงลง ทิ้ง!! จะทิ้งหรือจะให้กูยิงตัดแขนมึงเดี๋ยวนี้!!”

คนร้ายทิ้งปืนทันที พวกที่ตีวงเข้ามาก็ค่อยๆถอยออกไป เตชัสถามว่าคันหลังว่าไงจะให้ยิงที่ยางหรือตัวถัง สิ้นเสียงเตชัสรถคันหลังก็เคลื่อนออกไปอย่างเร็ว เตชัสหันมาพยักหน้าให้อิสร์ อิสร์โดดขึ้นประจำที่คนขับ เตชัสโดดซ้อนยังอยู่ในท่าพร้อมยิง พริบตาเดียวบิ๊กไบค์ก็ทะยานหายไป

ไกรสรกับทัศน์ได้แต่นั่งแค้นใจที่อิสร์กับเตชัสไม่เละอย่างที่คิด

กลับถึงบ้านครูจันทรา อิสร์กับเตชัสกินข้าวอย่างหิวโหยจนป้านิดต้องคอยนั่งเติมข้าวให้ตลอดเวลา

ครูจันทราเตือนอิสร์ว่าแฉไกรสรออกทีวีอย่างนี้ต้องระวังตัวให้ดี อิสร์ขอครูอย่าเล่าเรื่องที่พวกตนถูก

ดักรุมให้ปอนด์ฟังเดี๋ยวจะเป็นห่วงไปกันใหญ่ ยังไงตนก็รอดและปลอดภัยดีทุกอย่างแล้ว

คืนนี้ปอนด์นั่งไม่ติด คอยลุกมาชะเง้อคอยอิสร์ที่หน้าบ้านจนสี่ทุ่มอิสร์ก็ยังไม่มา บ่นว่าครูจันทราไลน์มาบอกว่าออกจากบ้านครูตั้งแต่สามทุ่มทำไมป่านนี้

ยังมาไม่ถึง พอเห็นแสงไฟรถสาดมา ปอนดีใจจนกระโดด

“มาแล้ว...”

พออิสร์จอดรถลงมา ปอนด์ลืมตัวโผกอดจนอิสร์แปลกใจ เขาหัวเราะหอมแก้มและขอบใจที่ช่วยงานวันนี้จนภารกิจสำเร็จ ปอนด์ถามว่าไม่อันตรายใช่ไหม อิสร์ชะงักไปนิดหนึ่งแล้วหัวเราะกลบเกลื่อนบอกว่า

“โอ๊ย...ไม่หรอก เขาเป็นตัวแทนประชาชน เขาไม่กล้าทำอะไรที่เลวร้ายหรอก...แล้วนี่ปอนด์มายืนรอพี่เหรอ” ปอนด์หัวเราะเขินบอกว่าตนเป็นห่วงเห็นว่าดึกแล้วไม่ถึงบ้านก็กลัวไปหมด “งั้นเหรอ...ไม่ต้องกลัวนะ ไม่มีอะไรที่ต้องกลัวเลยปอนด์ เราทำความดี พระเขาต้องคุ้มครองอยู่แล้วล่ะ”

อิสร์โอบปอนด์พาเข้าบ้าน ปอนด์จัดสาคูเมลอนนมสดให้กิน อิสร์ชมว่าฝีมือปอนด์อร้อย...อร่อย เผลอพูดว่าถ้าเราได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ทุกวันคงดีเนาะ ปอนด์ถามว่ามันคงเป็นไปไม่ได้ใช่ไหม อิสร์รู้ตัวเลยแก้เก้อว่า

“อยู่แบบนี้ก็ดีแล้วล่ะ จะได้รักกันคิดถึงกันยังไงล่ะ ถ้าพี่อยู่บ้านทุกวัน ปอนด์อาจจะเบื่อถีบพี่ทิ้งก็ได้”

ปอนด์อ้อนว่าเขานั่นแหละจะเบื่อตน อิสร์บอกว่าตนรักจริงๆ ปอนด์ดักคอว่าแต่รักน้อยกว่ารักป่า