ลมไพรผูกรัก

ทันทีที่ประชุมเสร็จ พนัสขอตัวทำธุระแต่อิสร์กับชาติขอไปด้วยทั้งที่ไม่รู้ว่าหัวหน้าจะไปไหน พนัสไปคุยกับลุงชัยที่ไร่ซึ่งเดิมทีปลูกพืชอย่างเดียว แต่พนัสมาแนะนำให้ลุงเปลี่ยนเป็นทำไร่สวนผสมเพื่อความอยู่รอดและเป็นการสร้างความสัมพันธ์อันดีกับชาวบ้านละแวกนี้ด้วย

แน่นอนว่าไกรสรไม่พอใจ ให้ลูกน้องสอดส่องโดยมีทัศน์เป็นหัวโจกพาชายฉกรรจ์กลุ่มใหญ่มาลอบยิงข่มขู่พวกพนัส แต่พออิสร์กับชาติจับได้ไล่ทัน ทัศน์ก็พูดจายียวนกวนประสาทเอาตัวรอดไปได้อีกตามเคย ทิ้งความเจ็บแค้นใจไว้ให้อิสร์กับชาติเป็นอย่างมาก หนำซ้ำไม่ทันข้ามวันก็ต้องไปเผชิญหน้ากับไกรสรที่เอาปุ๋ยมาแจกชาวบ้านแต่อ้างว่าเป็นปุ๋ยของแม่จึงไม่ผิดกติกา ไม่ได้เป็นการหาเสียงแบบผิดกฎหมาย

ที่กรุงเทพฯ ปอนด์รู้ว่าเพื่อนจะแต่งงานก็เตรียมวาดฝันว่าจะไปร่วมงานพร้อมสามี โดยให้เจนช่วยเลือกชุด เผื่ออิสร์ก่อนที่ตัวเองจะโทร.ไปคุยกับเขาแล้วยังจะทำแกงฮังเลหม้อใหญ่ไว้รอ อิสร์ฟังแล้วพูดไม่ออก ไม่กล้าบอกว่า เสาร์อาทิตย์นี้ที่อุทยานฯมีงาน

พอวางสายอิสร์นั่งกลุ้ม พนัสยืนฟังอยู่ข้างหลังพูดโพล่งว่าทำไมไม่บอกเมียไปว่ากลับไปหาไม่ได้ อิสร์ บอกว่าเธอกำลังอารมณ์ดีเลยไม่รู้จะพูดยังไง ขืนบอกไปเธอต้องอารมณ์เสียแน่ๆ

“นายนี่ก็แปลก ทำไมไม่พูดอะไรให้มันง่ายๆตรงๆ”

“ไว้เดี๋ยวโทร.หาเขาพรุ่งนี้ ผมจะบอก”

“ทำไมไม่รีบบอก แล้วชวนเขามาร่วมด้วยก็ได้ เขาจะได้เห็นไงว่าในวันหยุดของคนอื่น แต่พวกเรามีงาน

ต้องทำกันตลอดเวลา เขาจะได้เข้าใจ แล้วงานปลูกป่าวันเสาร์ของกลุ่มรักษ์โลกก็เป็นพวกทำงานออฟฟิศจากกรุงเทพฯเป็นส่วนใหญ่ด้วย ชวนเขามาเลย เขาน่าจะชอบนะ”

“ครับ...แล้วผมจะลองชวนดู” อิสร์ตอบเสียงแผ่วเพราะไม่มั่นใจ

ooooooo

ปอนด์ตื่นเต้นมากชวนปิ๊กไปซื้อข้าวของมาทำแกงฮังเลเพื่อเอาใจอิสร์ คิดมาคิดไปอยากทำกับข้าวเพิ่มจึงโทร.หาเขาแต่ทางโน้นไม่มีสัญญาณ

เวลานั้นค่ำแล้ว อิสร์กลุ้มใจเพราะพรุ่งนี้วันศุกร์แต่ยังไม่ได้บอกปอนด์ แล้วก็ไม่รู้จะบอกยังไงถึงจะไม่โดนด่า พอดีปอนด์ส่งไลน์มาว่าตนจะทำแกงฮังเลหม้อใหญ่ เผื่อให้เขาห่อกลับไปแจกเพื่อนๆเย็นวันอาทิตย์...อิสร์ยุ่งยากใจพิมพ์ข้อความตอบกลับทั้งที่กล้าๆกลัวๆ

“ปอนด์จ๊ะ พี่ขอโทษ อาทิตย์นี้ที่อุทยานฯมีงานปลูกป่า คงกลับบ้านไม่ได้ แต่อยากชวนปอนด์มาปลูกป่าด้วย สนใจไหม ชวนปิ๊กมาตั้งแต่เย็นวันศุกร์”

ปอนด์อ่านข้อความนั้นเสร็จปิดโทรศัพท์ทันที หน้าบูดบึ้งด้วยความโมโห อิสร์เห็นเธอเงียบไปนานก็รู้ชะตาตัวเองว่าซวยแล้ว...แต่ปิ๊กไม่รู้อะไรไปหยิบเครื่องแกงฮังเลมาส่งให้พี่สาว ปรากฏว่าเจอตวาดจนผงะ

“ไม่ต้องแล้ว...เอาไปเก็บ นี่ด้วยๆ นี่อีก เอาไปเก็บให้หมด พอ! เลิก! กลับบ้าน ไม่ทงไม่ทำแล้ว ไม่มีคนกิน” ปอนด์กวาดของทุกอย่างในตะกร้ายัดใส่มือน้องชาย

แล้วบ่นระบายอีก “หน็อย...ยังมีหน้ามาชวนไปปลูกป่าวันเสาร์ คนบ้า ก็เขาต้องไปงานแต่งงานเพื่อน ตัวเองก็ต้องไปด้วย บอกไปตั้งนานแล้วก็ไม่เคยสนใจ ไม่มีความหมายเลยใช่มั้ย”