ลมไพรผูกรัก

จริงอย่างที่พวกพนัสคาดการณ์ เพราะจากนั้น ไม่นานบรรจงพบหลักฐานซองบะหมี่สำเร็จรูปของประเทศเพื่อนบ้านที่ทิ้งซองเอาไว้ คนร้ายใช้แรงงานพวกนี้เพราะค่าแรงราคาถูก พอโดนจับก็ปล่อยให้ถูกขังสองสามวันแล้วจะมีคนจากสถานทูตมาช่วย สุดท้ายไม้ของเราโดนตัดฟรี สาวยังไงก็ไม่ถึงตัวคนจ้าง

ทุกคนเจ็บใจมาก โดยเฉพาะคณาที่แค้นสุดๆ

ถึงกับเอ่ยชื่อผู้บงการคือ ส.ส.ไกรสร ซึ่งคนอื่นๆก็เชื่อเช่นนั้น แต่พนัสไม่ต้องการให้เอ่ยชื่อใครออกมาโดย

ไม่มีหลักฐาน เพราะถ้าเผลอไปพูดให้ชาวบ้านได้ยินจะเป็นเรื่องและเดือดร้อนมาถึงอุทยานฯ

ที่โรงพยาบาล ปิ๊กกับต๊ะปลอดภัย ผลตรวจออกมาพวกเขาไม่ได้เป็นไข้มาลาเรียแต่เป็นแค่ไข้หวัดธรรมดา รอไข้ลดก็กลับบ้านได้ ปอนด์ดีใจบอกน้องว่าพ่อกับแม่ต๊ะกำลังจะมาถึง ให้ปอนด์เตรียมคำอธิบายไว้ดีๆ

เรื่องที่พากันหลงป่า

“ปิ๊กขอโทษ ปิ๊กไม่คิดว่าเรื่องมันจะเลยเถิด

ขนาดนี้ พอดีปิ๊กเจอไอ้พวกตัดไม้มันจับตัวไว้ มันน่ากลัวมากเลยพี่ ส่วนใหญ่มันไม่ใช่คนไทยนะ แต่ไอ้หัวหน้าน่ะคนไทย พวกมันซ้อมปิ๊ก จับผูกตา น้ำซักหยดก็ไม่ให้กิน”

“มันไม่ฆ่าก็บุญแล้วปิ๊ก”

“ตอนมันจะไป มันจับปิ๊กไปผูกไว้ในน้ำ กะให้พวกป่าไม้มาเจอ จะได้มาช่วยปิ๊กแล้วไม่ไปตามมันไง”

“พอแล้วปิ๊ก ไม่ต้องพูดมากเลย แล้วถ้าใครให้ไปชี้ตัวผู้ร้ายอะไร ก็อย่าไปชี้ บอกว่าจำไม่ได้ไว้ก่อนเข้าใจมั้ย”

“แต่ปิ๊กต้องช่วยพี่อิสร์จับมันให้ได้”

ปอนด์หน้าตึงขึ้นมาทันที สั่งเสียงแข็ง “ไม่ต้อง!!”

“ก็ถ้าไม่ได้พี่อิสร์ปิ๊กคงไม่รอดแล้ว อยากให้พี่ปอนด์เห็นตอนพี่อิสร์ลุยน้ำมาช่วยปิ๊ก...อย่างเท่”

ปอนด์หงุดหงิดหน้างอ ได้ยินปิ๊กรบเร้าให้พาไปขอบคุณพี่อิสร์ก็ยิ่งอารมณ์เสีย สวนว่าทำไมต้องให้พี่

พาไป...พอดีอิสร์โผล่มา เห็นปิ๊กอาการดีขึ้นก็มองหน้าปอนด์เหมือนจะทวงสัญญา

ปอนด์สะบัดหน้าเดินหนีออกไปนั่งที่ร้านกาแฟด้วยความรู้สึกวุ่นวายใจ สักพักอิสร์ตามมาส่งเสียง

อยู่ข้างหลังจนเธอสะดุ้งหันขวับไป

“ไง...คิดเงื่อนไขใหม่ๆได้รึยัง ปิ๊กก็ไม่เป็นอะไรแล้ว แล้วแถมยังบอกรูปพรรณสัณฐานคนร้ายให้ผมเรียบร้อยแล้วด้วย ไม่ต้องคิดมากหรอก ถ้ารังเกียจผมจนอยาก จะผิดคำพูดล่ะก็...ผมเข้าใจ”

ปอนด์ลุกพรวดยืดตัวตรงพูดเน้นหนักว่าคนรักษาคำพูดคือตนเสมอ คนที่ผิดนัดผิดคำพูดมีแต่เขา เรื่องสัญญาไม่ต้องห่วง เขาอยากแต่งเมื่อไหร่ให้บอกมา ขอให้แน่จริง

“ผมแน่จริงอยู่แล้ว คุณไปหาฤกษ์มาให้เร็วที่สุด ถ้าคุณไม่ไปหาฤกษ์และไม่รีบกลับไปเลิกกับแฟน คุณก็ไม่แน่จริง”

ปอนด์ถลึงตาใส่แทบจะหลุดออกนอกเบ้า ฮึดหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทร.หาแม่ที่อเมริกาเป็นเวลาดึกดื่น บอก แม่ให้หาฤกษ์แต่งงาน อำไพได้ฟังตกใจแทบตกเก้าอี้ แต่ก็รับปากเพราะเห็นว่าลูกสาวคบกับกรรชิตนานแล้ว

“ปอนด์ไม่ได้จะแต่งกับพี่เก้าค่ะ”

อิสร์ยิ้มพอใจที่ปอนด์กล้าพูดอย่างนั้น ขณะที่อำไพร้องอ้าว ถามลูกสาวว่าไม่แต่งกับกรรชิตแล้วแต่งกับใคร

“ปอนด์จะแต่งงานกับพี่อิสร์ค่ะแม่”

“พี่อิสร์ไหน”

“ก็พี่อิสร์ที่อยู่หมู่บ้านเดียวกันไงคะ”

“อ๋อ บ้านหนุ่มสามออนั่นน่ะเหรอ”

“ค่ะ อิสร์นั้นแหละค่ะ”