ลมไพรผูกรัก

อิสร์สงสารปอนด์ที่ห่วงใยน้องมาก แต่พอเธอมองมาเขาก็แสร้งทำเย็นชาเฉยเมยเดินหนีออกมา ปอนด์ก้าวตามอย่างอึดอัดใจ

“คุณคงต้องพักที่นี่แล้วล่ะ ตรงข้ามโรงพยาบาลมีโรงแรมที่พอใช้ได้ เดินข้ามถนนไปเองคงได้นะ ผมต้องไปก่อน ยังมีอะไรต้องสืบต่อ น้องคุณถูกพวกตัดไม้มันจับไว้ แล้วมันใช้เขาเป็นตัวถ่วงให้พวกผมไปไล่ตามจับมันไม่ได้ ผมจะพยายามตามพวกมันให้เจอว่าเป็นพวกไหน ปิ๊กกับเพื่อนอาจต้องมาช่วยด้วย เพราะปิ๊กน่าจะจำหน้าพวกมันได้”

“อะไรนะ คุณจะลากปิ๊กเข้าไปเสี่ยงกับพวกผู้ร้ายคดีตัดไม้เหรอ”

“ก็แค่ช่วยชี้ตัวหรือให้รายละเอียดพวกผม ทำไม เรื่องช่วยส่วนรวมคุณไม่มีความคิดจะทำเลยใช่ไหม ผมไม่โง่ให้ปิ๊กมีอันตรายหรอก ก็แค่อาจจะเสียเวลาบ้าง”

“ฉันขอคิดดูก่อน”

“งั้นผมพูดเรื่องส่วนรวม ให้มันเป็นเรื่องส่วนตัวของคุณก็ได้ ที่ปิ๊กต้องมาเป็นไข้แบบนี้เพราะโดนพวกมันจับตัวไว้แล้วเอาไปมัดแช่ไว้ในน้ำ คุณไม่อยากให้คนที่ทำกับน้องคุณได้รับโทษเหรอ คุณอยากปล่อยให้คนที่มันทำปิ๊กลอยนวลเหรอ”

“ปิ๊กมาที่นี่เพราะมาหาคุณ แต่คุณก็ดันไม่อยู่”

“อ้อ เป็นความผิดของผมสินะ แล้วทำไมอยู่ๆ ปิ๊กจะอยากมาหาผมล่ะ”

ปอนด์อ้ำอึ้งไม่กล้าบอก อิสร์เดินออกแล้วชะงักนึกได้หันกลับมา

“อ้อ...แล้วอย่าลืมที่สัญญากันไว้ ตอนนี้ผมก็หาตัวปิ๊กจนเจอ แล้วช่วยปิ๊กออกมาจากป่าสำเร็จแล้ว คุณก็อย่าลืมกลับไปบอกพ่อแม่ว่าให้เตรียมตัวไว้ให้ดี ผมจะให้พ่อผมรีบไปคุย อย่าเบี้ยวล่ะ”

อิสร์พูดอย่างกับทวงหนี้แล้วเดินลิ่วจากไป ปอนด์มึนตึ้บ เดินเกือบวิ่งตามไปถึงรถ พูดขึ้นด้วยท่าทีประหม่า

“เรื่อง...สัญญาที่ฉันพูดไปน่ะ”

“อะไร ทำไม จะเบี้ยวเหรอ”

“เปล่า...แต่ฉัน...ฉันจะทำตามสัญญา ปิ๊กต้องหายและปลอดภัยดีก่อน ถ้าปิ๊กเป็นอะไร ฉันขอเลิกล้มทั้งหมด”

“พอปิ๊กหาย คุณก็จะมีข้อแม้อย่างอื่นมาอ้างอีกอยู่ดี สบายใจเถอะปอนด์ นึกซะว่ามันเป็นแค่เรื่องขำๆ ไร้สาระก็แล้วกัน ผมไม่หวังการรักษาสัญญาจากคุณหรอก ยังไงๆผมก็ต้องช่วยอยู่แล้ว ไม่ว่าปิ๊กจะเป็นใคร ตอนนี้คุณก็ได้น้องชายกลับมาสมใจแล้ว ถ้าอยากจะเบี้ยวก็เชิญ ผมรู้ตัวดีว่าผมเทียบกับแฟนใหม่คุณไม่ได้ แต่งงาน

กับผม...ก็อย่างที่เห็น สารรูปมอซอในเครื่องแบบเถื่อนๆ แบบนี้ ขับรถกระบะถูกๆเยินๆแบบนี้ มันคนละโลกกับชีวิตคุณ คุณคงไม่เอาหรอก ผมเข้าใจ”

“อย่าดูถูกกันให้มากนัก อิสระ รัชชพลกุล ฉันก็ลูกผู้หญิงคนนึงเหมือนกัน ฉันมีศักดิ์ศรีไม่น้อยกว่า

คนอย่างคุณ ฉันไม่โกงสัญญาคุณแน่”

สองคนยืนจ้องกัน ดวงตาแต่ละคนท้าทาย เอาชนะ... ความทรงจำกลับไปสู่อดีตอีกครั้งอย่างชัดเจน

ooooooo

อิสร์เจอปอนด์ครั้งแรกตอนเธอเข้ามหาวิทยาลัยปี 1 ส่วนอิสร์อยู่ปี 2 แต่บ้านของสองคนอยู่ซอย

เดียวกัน ปิ๊กน้องของปอนด์จึงได้รู้จักอิสร์ในเวลาต่อมา