ดวงใจอัคนี

อัคนี ทายาทแห่งตระกูลอดิศวร เป็นหนึ่งในฝาแฝดสี่คนของมนตรีกับสุพรรษา เขาได้รับมอบหมายจากบิดาให้ดูแลกิจการฟาร์มโคนมซึ่งเป็นหนึ่งในกิจการหลายอย่างของครอบครัว ส่วนอัจจิมา ทายาทแห่งตระกูลพศวัต เป็นลูกสาวของพิศาล และเป็นน้องสาวของศิลา เธอนับเป็นคู่แข่งในทุกๆเรื่องกับอัคนีมาตลอดตั้งแต่สมัยเรียนที่ตัวจังหวัด ทั้งคู่ผลัดกันได้ที่หนึ่งที่สองเป็นประจำ แถมยังสอบติดคณะเกษตรศาสตร์ สาขาวิชาสัตวศาสตร์ เหมือนกันอีกด้วย

แต่สาเหตุหลักที่ทั้งคู่ไม่ถูกกันนั้นก็คือ การมีเรื่องบาดหมางกันระหว่างมนตรีกับพิศาลในอดีต เพราะทั้งคู่เกิดไปหลงรักสุพรรษา แถมยังชิงดีชิงเด่นกันในเชิงธุรกิจฟาร์มโคนมอีกด้วย แต่ในที่สุดมนตรีก็เป็นฝ่ายชนะใจได้สุพรรษาไปครองคู่ และธุรกิจต่างๆของมนตรีก็ใหญ่โตเจริญรุ่งเรืองเกินหน้าเกินตาของพิศาล ทำให้พิศาลเคียดแค้นมนตรีและไม่ขอญาติดีด้วย

พิศาลแต่งงานกับลูกสาวผู้ว่าราชการจังหวัดและมีทายาทสองคน นั่นคือศิลากับอัจจิมา แต่เมื่อคลอดอัจจิมาออกมา ภรรยาของเขาก็มีอันต้องเสียชีวิตลง พิศาลจึงเป็นคนเลี้ยงดูลูกและได้ปลูกฝังให้ลูกๆทั้งสองคนเกลียดพวกอดิศวรเหมือนเขา

จากเรื่องราวส่วนตัวที่ชิงดีชิงเด่นกันตลอดมา และเรื่องในอดีตของพ่อแม่ ทำให้อัจจิมากับอัคนีกลายเป็นคู่แข่งทาง ธุรกิจกันเรื่อยมา หลังจากเขาและเธอได้รับมอบหมายจากบิดาให้บริหารงานในฟาร์มโคนมซึ่งมีอาณาบริเวณติดกัน รวมทั้งศิลาพี่ชายของอัจจิมาที่มีนิสัยนักเลงก็ชอบกลั่นแกล้งหาเรื่องอัคนีอยู่เนืองๆด้วยความเกลียดชังและหมั่นไส้

เป็นอันรู้กันว่าสองครอบครัวไม่ลงรอย แต่วันนี้ซึ่งเป็นวันแข่งรถ ATV ที่พี่หนูต่อ หรือเจ๊ต่อเป็นเจ้าภาพจัดแข่งขันขึ้นเป็นประจำทุกปี สองครอบครัวจำเป็นต้องมาเผชิญหน้าเพราะมีลูกๆลงแข่งขัน โดยอัคนีนึกว่าตนเองแข่งอยู่กับศิลา เหมือนเมื่อสองปีที่ผ่านมา แต่ที่แท้พอเปิดหมวกกันน็อกออกมาตอนรถวิ่งเข้าเส้นชัย กลับกลายเป็นอัจจิมาที่เอาชนะอัคนีไปได้ ทำให้อัคนีชวดรางวัลแชมป์สามสมัย ต้องอับอายขายหน้าที่พ่ายแพ้ให้แก่ผู้หญิงตัวเล็กๆ

แต่คนที่เสียหน้ามากที่สุดก็คือมนตรี ยิ่งพอเห็นพิศาลดีใจถึงขนาดจัดขบวนแห่ฉลองชัยชนะกลางตลาด แถมยังพูดจาเย้ยเยาะคนแพ้ปาวๆ มนตรีถึงกับทนไม่ไหว โต้เถียงกันหน้าดำหน้าแดง ก่อนทั้งคู่จะชักปืนออกจากเอวเตรียมห้ำหั่น ใครๆห้ามก็ไม่ฟัง แต่พอสุพรรษาปรากฏตัว พูดไม่กี่คำ ทั้งคู่กลับจ๋อยสนิท ยอมแยกย้ายกันไปโดยดีด้วยความเกรงใจเธอ

ตกตอนบ่าย อัคนีที่ยังพลุ่งพล่านในใจเรื่องที่แข่งรถแพ้อัจจิมา ชายหนุ่มระบายอารมณ์ด้วยการควบม้าไปในฟาร์ม แล้วต้องไปหยุดกึกตรงเขตรั้วกันระหว่างฟาร์มอดิศวรกับฟาร์มพศวัต ที่บัดนี้มีถ้วยรางวัลชนะเลิศแชมป์แข่งรถ ATV ตั้งตระหง่านอยู่

อัจจิมาจงใจยั่วเย้ยอัคนี โดยเธอแอบสังเกตการณ์อยู่ไม่ไกลและใช้โทรศัพท์มือถือถ่ายคลิปตอนอัคนีใช้มือดันถ้วยรางวัลของเธอจนหล่นลงพื้นกระทบก้อนหินเสียงดัง อัคนีตกใจเหมือนกัน แต่เพียงครู่เดียวชายหนุ่มก็ยิ้มอย่างสะใจ ก่อนจะทำไม่รู้ไม่ชี้เดินหนีออกมา ทันใดอัจจิมาก็พุ่งออกมาจากที่ซ่อนแล้วส่งเสียงแหวขึ้นทันที

"ทำผิดแล้วคิดจะหนีเหรอนายไฟ"

อัคนีชะงักหันกลับไปหาหญิงสาวแล้วแกล้งตีหน้างงๆ ทำไก๋ว่าตัวเองทำผิดอะไร?

"ก็ที่นายเขวี้ยงถ้วยรางวัลฉันหล่นไปโดนหินนี่ไง เห็นมั้ย...บุบเลย"

"ขอแก้ข้อกล่าวหาหน่อยนะ หนึ่ง ฉันไม่ได้เขวี้ยง แค่เอานิ้วค่อยๆเขี่ยมันออกไปให้พ้นแนวรั้วซึ่งเป็นเขตพื้นที่ของฉัน สอง การที่ถ้วยของเธอหล่นโครมลงไป อันนี้โทษฉันไม่ได้ ต้องโทษธรรมชาติโน่นเพราะมันคือแรงโน้มถ่วงของโลก และสาม ก้อนหินที่ทำให้ถ้วยเธอบุบ มันไม่ได้อยู่ในเขตของฉัน แต่มันอยู่ในพื้นที่ของเธอ เพราะฉะนั้นจะมาโทษกันสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ เข้าใจนะ ไปล่ะ"

อัคนีตะเบ๊ะให้อัจจิมาด้วยลีลากวนโอ๊ย ก่อนจะขยับเดินออกมา อัจจิมามีหรือจะปล่อยเขาไปง่ายๆ เธอวางถ้วยรางวัลไว้บนแนวรั้วก่อนจะกระโดดปีนข้ามรั้วเข้ามาในเขตฟาร์มของอัคนีแล้ววิ่งตามไปดักหน้าเขาไว้ด้วยท่าทีขึงขังเอาเรื่อง

แล้วทั้งคู่ก็ทุ่มเถียงกันอย่างไม่มีใครยอมแพ้ใคร ขนาดอัจจิมามีคลิปเป็นหลักฐาน อัคนีก็ยังเถียงข้างๆคูๆ แถมยังแกล้งก้มหน้ามาดูคลิปจนปากแทบจะชนปากอัจจิมา พลันเสียงแหลมๆของสาวมิลค์ก็ดังแหวกอากาศขึ้นมา ทำเอาทั้งคู่ ผงะผละออกจากกันทันทีทันใด

มิลค์มาในชุดสุดเซ็กซี่ ถือกล่องของขวัญเข้ามามองหา และตะโกนเรียกอัคนีเสียงหวานแหลมชวนขนลุก

"มาแล้ว ยาหยีอกดินระเบิดของนาย ทำไมไม่ใส่แค่ รองเท้ากับหมวกมาก็ไม่รู้" อัจจิมาพูดพร้อมดึงผ้าเช็ดหน้าออกจากกระเป๋าแล้วเช็ดที่ปากอัคนีอย่างแรง "เอ้า ระวังน้ำลายจะฟูมปากซะก่อน"

"อิจฉาล่ะสิ เฮ้อ พระพรหมท่านก็ช่างลำเอียงซะจริ๊ง บางคนก็มีทั้งนั่นทั้งนี่อวบอิ่มน่าม้องน่ามอง แต่บางคนก็เกิดมาแบบแห้งแล้วเหี่ยวอีก อย่างเงี้ยกล้วยทับเรียกพี่"

อัคนีแกล้งมองต่ำไปที่หน้าอกของเธอ อัจจิมาโมโหสุดขีดร้องกรี๊ดพร้อมกับปาผ้าเช็ดหน้าใส่หน้าเขา ตามด้วยกระทืบเท้าอีกทีก่อนจะเดินจ้ำออกไป  อัคนีเจ็บถึงร้องจ๊าก ก้มลงมองเท้าตัวเอง และพบว่าผ้าเช็ดหน้าของหญิงสาวตกอยู่กับพื้น

อัคนีกำลังจะหลบมิลค์ตามไปตอแยอัจจิมาอีก แต่มิลค์ ก็หูตาไวจนเขาหนีไม่รอด มิลค์นำของขวัญส่งมอบให้อัคนี ซึ่งก็คือถ้วยรางวัลชนะเลิศแชมป์ ATV ประจำปีนี้และตลอดไป ที่เธอตั้งใจทำขึ้นเพื่ออัคนีโดยเฉพาะ อัจจิมาแอบมองมาจากเขตฟาร์มของตัวเองด้วยความหมั่นไส้ โดยเฉพาะมิลค์ที่กรี๊ดกร๊าดถึงเนื้อถึงตัวอัคนีอย่างไม่อายฟ้าดิน

กลับเข้ามาที่ฟาร์มตัวเอง อัจจิมายังอดคิดแค้นอัคนีไม่ได้ หาว่าเขาลามก บ้ากาม ชอบผู้หญิงหน้าอกโตๆ มาเรียกเธอว่ากล้วยทับ ทั้งที่เธอก็ไม่ได้ด้อยกว่ายายมิลค์คัพ E นั่น ซะหน่อย

ขณะอัจจิมาเชิดหน้าแอ่นอกโพสท่าไปมาพร้อมสร้างจินตนาการว่าตัวเองอกเด้งปานภูเขาไฟ พลันเสียงของใครคนหนึ่งก็ดังขึ้นจนเธอสะดุ้งหมดมู้ดไปเลย

"แอ่นเข้าไป มันคงใหญ่ขึ้นสักวันนะแก"

"ไอ้ใหญ่...มาได้ยังไงเนี่ย" อัจจิมาอุทานเรียกเพื่อนสนิทด้วยความประหลาดใจ

ขณะเดียวกันนั้น ที่ฟาร์มของอัคนี ศักดิ์วิ่งหน้าเริด มาร้องเรียกคุณไฟดังลั่นราวกับมีเหตุด่วนเหตุร้าย ทั้งที่แค่มีผู้หญิงสาวสวยมาหาเขาถึงบ้านก็เท่านั้น...

ด้านอัจจิมา หลังพูดคุยกับใหญ่ว่าด้วยธุระสำคัญของเขา เธอก็มีสีหน้าอึดอัดยุ่งยากใจขึ้นมาทันที

"ฉันนึกแล้วว่าคนอย่างแก ถ้าไม่มีเรื่องไม่มีวันโผล่หน้ามาเยี่ยมฉันถึงนี่หรอก"

"แล้วแกไม่ดีใจเหรอ ที่ฉันมีเรื่องดีๆแล้วนึกถึงแกน่ะ"

"ฉันรู้ก็แต่เรื่องวัวกับนม เรื่องงานพรีซ้งพรีเซนต์อะไรฉันทำเป็นที่ไหน ทำไมแกไม่ไปจ้างบริษัทที่เขารับจัดงานพวกนี้โดยตรงเลยวะ"

"มันไม่ใช่งานเลี้ยงใหญ่โตอะไร ฉันก็อยากเชิญแค่เพื่อนสนิทมาร่วมงานเท่านั้น แกเป็นเพื่อนรักของฉัน เสียสละเวลานิดๆหน่อยๆทำอะไรเพื่อเพื่อนไม่ได้รึไงว้า"

"แกก็รู้ว่างานในฟาร์มมันยุ่งจะตาย แล้วฉันก็ต้องเข้ามาดูแลทุกวัน"

"นี่แกทำยังกับว่าแกไม่มีพ่อ ไม่มีพี่ชายงั้นแหละ ลางานสักสองสามวัน วัวแกคงไม่เฉาตายหรอกมั้ง แซยิดแม่ฉันทั้งทีนะเว้ย แกจะไม่หืออือ ไม่ช่วยจัดแจงอะไรให้อดีตว่าที่แม่สามีเลยเหรอ นะจ๊ะ อดีตที่รัก ช่วยใหญ่เถอะนะจี๊ดนะ ใหญ่ขอร้อง"

ใหญ่เข้ามาโอบและเอียงหัวซบประจบอัจจิมาด้วยอาการเคล้าแข้งเคล้าขาน่าเอ็นดู แต่อีกฝ่ายกลับถอนใจดังเฮือกอย่างปฏิเสธไม่ออก

ฟากอัคนี เขาแทบสำลักน้ำหวานที่กำลังดื่ม หลังได้ยินปีใหม่เพื่อนสาวสุดสวยมาไหว้วานให้เขาไปเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวให้ที

"แล้วเจ้าบ่าวเธอไม่มีเพื่อนเลยรึไง ทำไมต้องเป็นฉัน"

"มี แต่ฉันเจาะจงเลือกนาย เพราะนายเป็นเพื่อนรักของฉัน แล้วนายก็เคยสัญญากับฉันว่าถ้าฉันแต่งงานเมื่อไหร่ นายจะทุ่มกายถวายตัวทำทุกอย่างเพื่อให้ฉันได้แปรสภาพจากนางสาวไปเป็นนางอย่างสมบูรณ์แบบที่สุด"

"ช่วงนี้งานที่ฟาร์มกำลังยุ่งซะด้วย"

"แล้วไง นายมีทางเลือกอยู่สองทาง หนึ่ง ไปทำหน้าที่เพื่อนให้เจ้าบ่าวของฉัน หรือสอง เป็นเจ้าบ่าวให้ฉันเสียเอง เลือกเอานะจ๊ะเพื่อน" ปีใหม่ลุกขึ้นมาจุ๊บแก้มอัคนี แล้วเดินออกไปจิบน้ำส้มชมนกชมไม้อย่างสบายอารมณ์ ทิ้งให้อัคนีนั่งหน้าเครียดคิดหนักอยู่คนเดียว

ตกค่ำร่วมวงอาหารกับครอบครัว อัคนีตัดสินใจขออนุญาตพ่อกับแม่ว่าวันจันทร์หน้าตนขอไปกระบี่สักสองสามวัน...พ่อแม่ยังไม่ทันจะว่ากระไร ปฐพีก็สวนขึ้นทันควันว่า

"ไปทำไม บ้านเราจะมีงานเลี้ยงฉลองปีใหม่ให้คนงาน นายจะไม่อยู่เหรอ"

"ก็ยัยปีใหม่น่ะสิ มันจะแต่งงาน แล้วก็ดันอยากจะแต่งวันปีใหม่ จะได้ตรงกับวันเกิดตัวเองซะงั้น"

"เออดี วันเกิดวันแต่งวันเดียวกัน จะได้ฉลองพร้อมๆกันซะทีเดียว" วายุภัคเอ่ยยิ้มๆ

"แล้วเราล่ะเจ้าไฟ เมื่อไหร่จะแต่งกับเขามั่ง"

"ใกล้แล้วครับพ่อ เที่ยวนี้เป็นเพื่อนเจ้าบ่าว เที่ยวหน้าได้เป็นเจ้าบ่าวเองแน่ ก็ว่าที่เจ้าสาวฝากรักมาแล้วนี่ครับ หมัดเดียวเล่นเอาแดงม่วงเป็นหมีแพนด้า"

คำตอบของวายุภัคทำเอาทุกคนหัวเราะกันครืน อัคนีทั้งอายทั้งไม่พอใจโวยวายใหญ่

"โอ๊ย...ไม่เอาหรอก แม่นั่นไม่ใช่สเปกฉันซะหน่อย ฉันยอมอยู่กับวัวจนแก่ตายดีกว่าต้องแต่งงานกับผู้หญิงอย่างยัยจี๊ด"

ฉับพลันทันใด อัจจิมาหรือจี๊ดที่บ้านก็จามขึ้นมาอย่างรุนแรง ให้สงสัยว่าใครนินทา เธอเดินบ่นไปเปิดตู้เสื้อผ้าคัดสรรชุดที่จะใส่ไปร่วมงานบ้านเพื่อนรัก แล้วก็ต้องหนักใจเพราะมีแต่กางเกงยีนส์กับเสื้อเชิ้ตทั้งนั้น

"เฮ้อ ไอ้ใหญ่นะไอ้ใหญ่ หาเรื่องให้ฉันต้องหากระโปรงมาใส่จนได้" พูดไปแล้วเหมือนนึกอะไรบางอย่างได้ หญิงสาวเปลี่ยนความคิดได้ในเสี้ยววินาที "ดีเหมือนกัน จะได้ลบคำสบประมาทคนบางคน"

จากนั้นภาพความคิดในจินตนาการของเธอก็ผุดขึ้นมาอย่างเพริดแพร้ว อัจจิมาในชุดกระโปรงเกาะอกพลิ้วบางเบาลายดอกไม้แสนหวานเดินกรีดกรายสวยสง่าราวกับนางงามจักรวาล อัคนีเห็นเข้าถึงกับอ้าปากค้างราวกับเห็นนางฟ้านางสวรรค์ แต่เธอกลับเชิดเมินหนีอย่างไม่สนใจ

จินตนาการมาถึงตรงนี้ อัจจิมาถึงกับยิ้มร่าถูกใจ คาดหวังว่าเหตุการณ์แบบนี้ต้องเกิดขึ้นแน่

ooooooo

เพียงเช้าวันรุ่งขึ้น อัจจิมาก็มุ่งหน้าไปในตลาดเพื่อเลือกสรรเสื้อผ้าที่ตนต้องการ แต่ขณะที่เธอเอารถเข้าจอดในที่ว่างหน้าอาคารพาณิชย์ โดยไม่ทันเห็นว่ารถของอัคนีจ่อมาก่อน เท่านั้นเองเลยเป็นเรื่องขึ้นมาอีกระหว่างเธอกับเขา

อัคนีมาพร้อมศักดิ์ พอถูกอัจจิมาเสียบรถตัดหน้าไปแบบนี้ อัคนีมีหรือจะยอม เขารีบลงจากรถมาเคาะกระจกรถอัจจิมาด้วยความไม่พอใจ อัจจิมาโกรธจี๊ด เปิดประตูรถลงมาทันที

"นี่ มาทุบกระจกรถฉันทำไม ถ้ารถของฉันมีรอยขีดข่วนแม้ปลายเล็บ นายต้องรับผิดชอบ"

"มันจะไม่ใช่แค่ขีดข่วน แต่ฉันจะทุบให้พังทั้งคัน ถ้าเธอไม่ขับมันถอยออกไป"

"ฉันกลัวนายตายล่ะ อีกอย่าง ทำไมฉันต้องถอยในเมื่อฉันเห็นที่จอดนี่ก่อน"

"มั่วนิ่มได้แต่ให้มันเนียนกว่านี้หน่อย  กรุณาแหกตาดูซิว่าหน้ารถใครที่ทิ่มเข้ามาที่จอดนี่มากกว่ากัน"

อัจจิมาหันไปมองก็พบว่าหน้ารถอัคนีทิ่มเข้ามาในที่จอดมากกว่าตัวเองจริงๆ แต่เธอหมั่นไส้ท่าทีเย้ยๆ และรอยยิ้มเยาะๆของเขา เลยดึงดันไม่ยอม

"ฉันจะจอดตรงนี้ มีปัญหาอะไรมั้ยนายไฟ"

"ไฟขาไม่มี...แต่ฉันมี" มิลค์ส่งเสียงแหลมปี๊ดขึ้นมาจนคู่กรณีหันขวับไปมอง

"เกี่ยวอะไรกับเธอ" อัจจิมาตวัดเสียงใส่

"กรุณาเงยขึ้นไปมองป้ายที่อยู่บนหัวดูสิยะว่านี่มันหน้าร้านใคร"

อัจจิมาสะอึก เพิ่งเห็นว่าตัวเองจอดรถอยู่หน้าร้านเสริมสวยของมิลค์

"คนเป็นแฟนเขาจะไปมาหาสู่กันแล้วเธอมาจุ้นจ้านอะไรด้วย ฉันเห็นเธอตามตอแยไฟขาหลายครั้งแล้วนะ หรือว่าเธอแอบชอบแฟนฉัน"

"อ๊ะ ถ้าคนไม่รักไม่ชอบแล้วจะตามตอแยให้เสียเวลาทำไม กอดแฟนเธอไว้ให้แน่น อย่าเผลอก็แล้วกัน เผลอเมื่อไหร่ฉันเสียบเมื่อนั้น ฉันเตือนเธอแล้วนะ" อัจจิมาส่งยิ้มยียวนให้มิลค์ก่อนจะเดินกลับไปที่รถ มิลค์แค้นดีดดิ้นเป็นไส้เดือนโดนน้ำร้อน ฟ้องอัคนีว่ายัยโคบาลนั่นมันประกาศจะแย่งเขาไปจากเธอ เธอไม่ย้อมไม่ยอม

อารามโมโห มิลค์ดีดดิ้นไม่ดูตาม้าตาเรือ โผกอดศักดิ์แน่นคิดว่าเป็นอัคนี พอรู้ตัวเลยโดดผลุงถอยห่าง ทั้งด่าศักดิ์ว่าไอ้บ้า เจ้านายแกหายไปไหน

"ตัวไม่อยู่ อยู่แต่กุญแจรถ นี่ไงครับ" ศักดิ์ยิ้มแฉ่งยื่นกุญแจมาตรงหน้า มิลค์ผงะถอยห่างไปอีก พลางชะเง้อชะแง้แลหาอัคนี แต่ก็ไม่เห็นแม้เงาของชายหนุ่ม เลยกรี๊ดใส่หน้าศักดิ์ ก่อนเดินกระฟัดกระเฟียดคันเนื้อคันตัวกลับเข้าร้าน

"เห็นเราเป็นเห็บหมาหมัดหนูไปได้ เฮ้อ มีตาแต่ไม่มีแววจริงๆเลยคุณมิลค์" ศักดิ์เปรยเบาๆอย่างสุดเซ็ง

ที่ร้านเสื้อผ้าหรูหราของพี่หนูต่อ อัจจิมาเพิ่งก้าวเข้ามา เพียงเห็นหน้าลูกค้าคนนี้  พี่หนูต่อก็ละมือจากสมุดงานยิ้มร่ามาหาโดยทันที

"ซาหวัดดีค่าน้องหนูจี๊ด วันนี้มาสอยเสื้อเชิ้ตหรือกางเกงยีนส์ค้า" พี่หนูต่อจีบปากดัดจริตประสากะเทยเต็มขั้น

"มาตัดกระโปรงค่ะ"

"กระโปรง? อ้อ กระโปรงยีนส์ยาวอเนกประสงค์แบบรีดนมวัวก็ได้ ขี่ม้าก็เท่ชิมิคะ"

"ไม่ใช่กระโปรงใส่ทำงานค่ะ กระโปรงใส่ไปงานปาร์ตี้ค่ะพี่หนูต่อ แต่จี๊ดไม่เอาประเภทคอลึก แหวกขา ผ่าโน่นปาดนี่หรือว่าสั้นจู๊ดนะคะ  ประเภทเกาะอกหรือสายเดี่ยวไส้ไก่  ไส้สปาเกตตีอะไร จี๊ดไม่เอาทั้งนั้น"

"ถ้างั้นพี่หนูต่อว่าเอาผ้าพันตั้งแต่ศีรษะจดปลายเท้าเป็นมัมมี่ไปเลยดีไหมคะ ไปงานปาร์ตี้ทั้งที มีอะไรดีมันก็ต้องล้วงต้องควักออกมาโชว์สิค้า"

"ก็เพราะไม่มีอะไรดีสิครับ ถึงไม่มีอะไรให้ล้วงให้ควักให้โชว์"

เสียงคุ้นๆของใครคนหนึ่งดังขึ้น อัจจิมาหันขวับไปยังที่มาของเสียง ปรากฏว่าเป็นอัคนีที่กำลังเลือกตัวอย่างผ้าตัดสูทอยู่ที่โซฟามุมหนึ่ง

"นายไฟ!!" อัจจิมาแยกเขี้ยวฮึ่มใส่ อัคนีกลัวซะที่ไหน กลับยักคิ้วหลิ่วตาท้าทาย

"กล้าๆหน่อย"

อัจจิมาเดือดปุด หันไปหาพี่หนูต่อ สั่งเฉียบขาด

"ขอเป็นแขนไส้ไก่ไส้เป็ดหรือไส้อะไรก็ได้ที่มันบางที่สุด แล้วคอก็คว้านลึก เอาเป็นเกาะอกมาเลยก็ได้ค่ะ ชายกระโปรงก็ตัดสั้นเหนือเข่าขึ้นมาสักคืบ เอ้า...สองคืบเลยแล้วกัน"

"เปลี่ยนคอนเซปต์กันเห็นๆเลยนะคะ"

"ค่ะ แต่ถ้าพี่หนูต่ออยากทำกระโปรงยาว จี๊ดก็ขอเลือกแบบผ่าๆแหวกๆนะคะ เอาแบบที่ถ้าต้องวิ่งกระโดดข้ามรั้ว กระโปรงก็ไม่ขาดน่ะค่ะ"

"เอางั้นเลยนะคะ"

"ค่ะ" เธอตอบหนักแน่น ชายตาไปหาอัคนี ทำนองว่าตนเองแน่ไหม...อัคนีทำพยักหน้าให้อย่างทึ่งๆ ก่อนจะหันกลับมามองตัวอย่างผ้าในมือ แล้วแอบหัวเราะขำหญิงสาวที่ยั่วยุขึ้นจริงๆ

อีกครู่ต่อมา พี่หนูต่อก็ตามออกมาส่งลูกค้าทั้งสองที่หน้าร้าน พร้อมกำกับทิศทางให้เบ็ดเสร็จ

"แล้วพี่หนูต่อจะจัดการทุกอย่างให้เสร็จตามเวลานะคะ ไม่ต้องห่วง เอ่อ เดี๋ยวเดินแยกกลับกันคนละทาง น้องไฟไปซ้าย หนูจี๊ดไปทางขวาดีมั้ยคะ จะได้ไม่ต้องมีเรื่องกันน่ะค่ะ"

"ครับ ผมก็ไม่อยากมีเรื่องกับผู้หญิงนักหรอก" ว่าแล้วอัคนีก็เดินแยกออกไปทางซ้ายทันที

"เรื่องชุด รับรองค่ะว่าน้องหนูจี๊ดจะต้องเริ่ดและเซ็กซี่ที่สุดในงานค่ะ พี่หนูต่อแก่แร้นที...ขอตัวไปปล่อยของก่อนนะคะ ตอนนี้ไอเดียมันพุ่งปี๊ดๆเลยค่ะ"

พี่หนูต่อโบกมือบ๊ายบายให้อัจจิมา ก่อนจะเดินกลับเข้าร้าน...แทนที่อัจจิมาจะแยกไปทางขวา เธอกลับเดินจ้ำตามอัคนีไปทางซ้าย ส่งเสียงเรียกเขาโหวกเหวกก่อนปรี่ไปถึงตัว

"เดี๋ยว นายไฟ ที่นายตามมาที่นี่เพื่อจะยั่วประสาทฉันใช่มั้ย"

"ใครตามเธอ ฉันมาทำธุระของฉัน เธอต่างหากที่ตามเข้ามาในร้านพี่หนูต่อทีหลัง แล้วตอนนี้ยังตามมาหาเรื่องฉันอีก"

"ก็ถ้านายไม่พูดยั่วโมโหฉัน ฉันก็ไม่เสียเวลามาเสวนากับนายหรอก"

"ไม่ได้ยั่วโมโห แค่พูดความจริง ก็เธอไม่มีอะไรให้โชว์จริงๆนี่"

"นายไฟ!"

"เราอย่ามาทะเลาะกันเรื่องนี้เลย ทะเลาะไปก็ใช่ว่าอะไรๆของเธอมันจะใหญ่ตู้มต้ามขึ้นมาได้ เฮ้อ อยู่แถวนี้มันเหี่ยวๆฝ่อๆยังไงก็ไม่รู้ ไปหาอะไรที่มันเจริญหูเจริญตาทำดีกว่า ไปนะ"

อัคนีเอานิ้วชี้กับนิ้วกลางแตะปากแล้วส่งจูบให้อัจจิมา ก่อนจะยิ้มกวนๆออกไป อัจจิมาโกรธจัด ลมออกหู เดินหันหลังกลับเหมือนจะไปคนละทาง แต่แล้วสักครู่หญิงสาวก็ชะงักหันกลับมามองตามหลังอัคนีตาเป็นประกายเจ้าเล่ห์

อัคนีเดินมาตามย่านอาคารพาณิชย์อีกล็อก อัจจิมาสะกดรอยตามหลังเขามาห่างๆ แน่ใจว่าเขาต้องกลับมาหามิลค์ แต่เปล่าเลย เขากลับหลบหลีกหนีมิลค์ โดยใช้ศักดิ์เป็นตัวช่วย แล้วผลุบหายไปโดยที่มิลค์ไม่ทันเห็น ได้แต่ร้องร่ำหาสลับกับโวยวายด่าศักดิ์ แถมทุบตีและตบหน้า เมื่อศักดิ์พลาดเผลอถูกเนื้อต้องตัวเธอเข้า

"เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับลูกสาวกำนันทอง" มิลค์ปัดมือไปมาหลังตบศักดิ์จนล้มคะมำไปกองกับพื้น ศักดิ์มึนแทบลุกไม่ขึ้น ใบหน้าเป็นปื้นแดงอย่างเด่นชัด อัจจิมาแอบมองมาอย่างขำๆ แล้วก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมอัคนีต้องหนีมิลค์ไป

ด้วยความสงสัยทำให้อัจจิมาแฝงตัวตามอัคนีไปอีก จนกระทั่งไปถึงโรงพยาบาลประสาท นึกเอะใจว่าเขาจะมาเช็กประสาท แต่ที่ไหนได้ เขากลับมุ่งตรงไปทักพยาบาลหน้าตาน่ารักคนหนึ่ง ทั้งคู่พูดคุยกันอย่างสนิทสนมก่อนจะพากันเดินหายลับเข้าไปในตัวตึก

"ที่แท้ก็แอบมามีอะไรที่จะเจริญหูเจริญตาอยู่นี่เอง" อัจจิมาพึมพำในลำคอ รู้สึกขัดหูขัดตาและขัดใจขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว

ooooooo

ช่วงบ่ายวันเดียวกัน อัคนีแวะไปที่ร้านป๋องนมสด สั่งนมเย็นมากิน...แทนที่จะเป็นเฮียป๋องเอามาเสิร์ฟ กลับเป็นสาวมิลค์ที่จงใจยกมาด้วยลีลายั่วยวนชวนสยิว

"เซอร์ไพรส์ นึกแล้วเชียวว่าไฟขาต้องแวะมาที่นี่ นี่ค่ะนมเย็นเสิร์ฟโดยน้องมิลค์ผู้เร่าร้อน"

ว่าแล้วมิลค์ก็เต้นยั่วไปตามจังหวะเพลงแดนซ์ที่เปิดอยู่ในร้าน ก่อนจะก้มลงเสิร์ฟนมเย็นแทบถึงปากอัคนี ศิลาโผล่เข้ามาพร้อมสองสมุน สิงห์กับจัน พอเห็นลีลาเด็ดๆของมิลค์ ศิลาถึงกับตบมือดังสนั่น พร้อมส่งสายตากวนๆใส่อัคนี แล้วพูดจาหาเรื่องอย่างโจ่งแจ้ง ทำให้อัคนีต้องต่อกร โดยมีมิลค์เป็นลูกคู่เข้าข้างสุดฤทธิ์

เมื่อเรื่องราวบานปลายกลายเป็นจะวางมวย เฮียป๋องกลัวร้านพังจึงจัดที่ทางให้ออกไปชกกันนอกร้าน มิลค์ดีดดิ้นดีใจสุดๆ เข้าใจไปเองว่าที่พวกผู้ชายมาชกกันเพราะแย่งเธอ ศิลากับอัคนีแลกหมัดกันไปมา ผลัดกันรุกผลัดกันรับ จนที่สุดศิลาเป็นฝ่ายพลาดท่าถูกอัคนีอัดลงนอนจุกกับพื้นในสภาพเลือดกำเดาไหลออกจมูกและปาก

อัจจิมาแบกถังนมเข้ามาส่ง พอเห็นเหตุการณ์ก็รีบวางถังแล้ววิ่งไปผลักอกอัคนีอย่างแค้นจัด ต่อว่าเขาทำร้ายพี่ชายเธอทำไม

"ไม่มีใครทำร้ายใครหรอกครับหนูจี๊ด ทั้งคู่สมัครใจสู้กันตามกติกาครับ" เฮียป๋องชี้แจง...มิลค์ขยับเข้ามาแอ่นอกออกรับแทนอัคนีทันที

"ใช่ ในเมื่อพี่ชายเธอมาลวนลามฉันก่อน ไฟขาก็ต้องลุกขึ้นมาปกป้องผู้หญิงที่เขารัก แล้วมันผิดตรงไหน"

"ผู้หญิงที่เขารักเหรอ เธอนี่น่าสงสารจังเลยนะมิลค์"

"มาสงสารฉันเรื่องอะไร"

"ก็เธอเป็นผู้หญิงที่เขารักคนที่เท่าไหร่ล่ะ คิดเหรอว่านายไฟจะมีเธอแค่คนเดียว"

"ในชีวิตฉัน นอกจากแม่กับน้ำแล้ว ฉันรักผู้หญิงอีกแค่คนเดียวเท่านั้น"

"ซึ่งก็คือฉัน" มิลค์ขานรับหน้าระรื่น

"งั้นเหรอ แต่ที่ฉันรู้ฉันเห็น มันไม่ใช่แค่คนเดียวนี่" อัจจิมาวางระเบิดใส่อัคนี แล้วหันกลับไปหาศิลาที่ถูกสิงห์กับจันหิ้วปีกขึ้นมาจากพื้นเรียบร้อยแล้ว "สิงห์ จัน พาพี่ศิลากลับไปที่รถ"

ศิลาสะบัดมือออกจากสมุน แล้ววางท่าโอหังใส่อัคนี

"มึงกับกูยังมีเรื่องต้องสะสางกันอีกเยอะ" ฝากคำอาฆาตเสร็จเขาก็ขยับเสื้อผ้าให้เข้าที่อย่างกวนๆ ก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับน้องสาวและสมุนทั้งสอง...อัคนีมองตามคนในตระกูลพศวัตไปอย่างเจ็บแค้น

ooooooo