ยอดรักนักรบ
ตอนที่ 12
ยอดรักเห็นชลดาเป็นห่วงพ่อมาก ตัดสินใจคว้าปืนอีกกระบอกจากมือริสา จูบชลดาหนึ่งฟอดแล้วเปิดประตูออกไป เจอสมุนวิ่งขึ้นบันไดมาพอดีก็ระดมยิงใส่ พร้อมกับตะโกนบอกให้ทั้งสามคนหนีไปก่อน ชลดาเห็นยอดรักยืนปักหลักยิงต่อสู้กับสมุนอย่างไม่กลัวตายก็เป็นห่วง
“ยอดรักอย่าทำอะไรบ้าๆอย่างนั้น เดี๋ยวก็ได้ตายหรอก”
“ผมชอบเวลาได้ยินคุณเรียกชื่อผมจัง ถึงแม้ว่าคงจะไม่ได้ฟังอีกแล้ว ไปซะ ไปหาพ่อคุณ” ยอดรักหันมายิ้มให้เหมือนเป็นการบอกลาแล้วเดินหน้าลุยใส่พวกสมุน สังหารได้อีกสองคน พวกสมุนที่เหลือวิ่งหนีลงบันไดโดยมียอดรักไล่ยิงตามหลัง ชลดาเป็นห่วงเขาพยายามร้องเรียกให้กลับมาแต่เขาลุยต่อไม่สนใจ
“เราต้องไปกันแล้ว” ริสาดึงแขนชลดาพาหนีไปทางบันไดหนีไฟ
ooooooo
สมุนที่รอดตายหนีลงบันไดไปพลางยิงปืนใส่ยอดรักที่ตามไล่ล่าไปด้วย กระสุนถูกไหล่ขวาเขาเต็มๆ อีกนัดหนึ่งเฉียดท้องด้านซ้ายถึงกับทรุด แต่ไม่วายหันมองด้านหลัง
“ชล...หนีไปให้ได้นะ” พูดจบยอดรักกัดฟันลุกขึ้นไล่ตามสมุนที่วิ่งหนีต่อจนจัดการพวกมันได้หมด แล้วเดินมาหน้าโรงแรมคิดว่ากำจัดศัตรูหมดแล้ว ที่ไหนได้มีรถตู้แล่นมาจอดอีกคัน สมุนของผจญลงจากรถอีกกลุ่มใหญ่ ยอดรักแหงนมองท้องฟ้า
“สวรรค์เอ๊ย ทำไมใจดำกับฉันนักว่ะ” ยอดรักบ่นเสร็จมองไปที่รถตู้เห็นผจญเดินหล่อลงจากรถเป็นคนสุดท้าย เขาแค้นมากยกปืนสองกระบอกในมือขึ้นยิง เสียงดังแชะกระสุนหมดทั้งสองกระบอก ผจญยิ้มเหี้ยม
“ลาก่อนนะ ลาขาดเลยล่ะ” สิ้นเสียงผจญ สมุนทุกคนยกปืนจะยิงยอดรัก แต่แล้วมีเสียงปืนดังมาจากอีกทางหนึ่งกระสุนพุ่งใส่ร่างสมุนล้มตายระเนระนาด พวกที่ไม่โดนยิงพากันวิ่งหนีเข้าที่กำบัง ยอดรักหันมองตามทิศทางของปืนเห็นสมุทร หมึกและเวชระดมยิงพวกสมุนจนโงหัวไม่ขึ้น สมุทรเสียงกร้าวใส่
“บ้านเมืองมีกฎหมาย ไม่มีใครมีสิทธิจะตั้งตัวเองเป็นศาลตัดสินประหารชีวิตคนตามอำเภอใจ”
“อ้อ คิดจะช่วยพวกนี้เหรอ ดี ผมจะต้องรายงานเรื่องของคุณแน่ๆ แต่ก่อนอื่น ผมจะจัดการคนทรยศคนนี้ก่อน ทุกคน...ยิง” สิ้นเสียงบอส สมุนยิงสู้กับพวกสมุทร ยอดรักไม่มีอาวุธแล้วจำต้องหลบหลังเสา ส้มจี๊ดตามมาเห็นสมุทรโดนระดมยิง ตะโกนเตือนให้เขาระวังตัว สมุทรเป็นห่วงความปลอดภัยของเธอรีบวิ่งไปกดหัวให้ก้มต่ำๆ ต่อว่าว่าทำไมไม่รออยู่ที่รถทั้งที่ตนสั่งไว้แล้ว ผจญเห็นส้มจี๊ดพยานปากสำคัญอีกคนหนึ่งก็ตกใจ
ระหว่างนั้นรถตู้ของสารวัตรกรุ๊นด์วิ่งฝ่าดงกระสุนเข้ามาจอด ชลดาเปิดประตูรถตู้ด้านข้างออกพร้อมกับตะโกนเรียกยอดรักให้มาขึ้นรถแต่เขาบาดเจ็บเดินไม่ไหว ผจญเห็นคนมาช่วยศัตรูคู่อาฆาตก็ไม่พอใจประกาศกร้าวในเมื่ออยู่กันพร้อมหน้าก็ตายไปด้วยกันเลย สั่งให้สมุนฆ่าทุกคนอย่าให้หนีไปได้แม้แต่คนเดียว
สมุทรเห็นชลดาอยู่บนรถตู้ก็เป็นห่วง สั่งส้มจี๊ดรออยู่ตรงนี้ แล้วเรียกลูกทีมให้ลุยกันได้เลย ทีมฉลามออกจากที่กำบังกระหน่ำยิงพวกผจญเปิดทางให้ชลดาและริสามาประคองยอดรักขึ้นรถตู้ขับหนีไปอย่างรวดเร็ว พวกสมุนถูกคมกระสุนของทีมฉลามร่วงเป็นใบไม้ ผจญแค้นมากที่ยอดรักมีคนมาช่วย รีบโดดขึ้นรถตู้ของตัวเองหนีหน้าตาเฉยไม่สนใจสมุนที่ถูกยิงตายเป็นเบือ หมึกมองตามเจ็บใจ
“โธ่ นึกว่าจะจบกันตรงนี้”
“แล้วทีนี้เราจะไปตามผู้กองได้ที่ไหนล่ะ”
ระหว่างนั้นส้มจี๊ดที่เป็นห่วงสมุทรวิ่งหน้าตั้งมาหา ตรวจดูตามเนื้อตัวเขาว่าเป็นอะไรหรือเปล่า เขาอดปลื้มไม่ได้ที่มีคนเป็นห่วงบอกว่าไม่เป็นอะไร หมึกแซวสมุทรเดี๋ยวนี้พกพยาบาลส่วนตัวมาเองเลย
“สวรรค์ไม่ยุติธรรมเลย โดนกันสามคนห่วงแค่คนเดียว” เวชช่วยผสมโรง สมุทรเขินจัดรีบตัดบท
“ไม่ต้องพูดมาก รีบไปในโรงแรมนี่เถอะหมวดว่าเราคงได้เบาะแสเพิ่มเติมแน่ๆ” สมุทรพูดจบเดินนำทุกคนเข้าไปในตัวโรงแรม
ooooooo
ยอดรักได้รับบาดเจ็บสาหัส แผลถูกยิงที่ท้องแค่เฉียดแต่ที่หัวไหล่โดนจังๆกระสุนฝังในเลือดไหลไม่หยุด ชลดาตรวจอาการของเขาแล้วลงความเห็นว่าต้องผ่าตัดเอากระสุนออกไม่อย่างนั้นห้ามเลือดไม่ได้
แม้จะใกล้โคม่า ยอดรักยังไม่วายยิงมุก ตะโกนใส่แผลตัวเองเป็นภาษาอีสาน “เฮ้ยเลือด หยุด...บอกให้หยุด แน่ะห้ามไม่ฟัง มีดื้อเว้ย”
ชลดาหงุดหงิดนี่เขาเป็นบ้าอะไรอีก เขาอธิบายว่าเป็นมุกตลกไม่ขำหรือ เธอตวาดแว้ดว่าไม่ขำ
“ในหัวใจของชลคงกำลังห่วงพ่อชลจนหมดใจสินะ ก็ดีปล่อยให้ไอ้นักร้องเลวๆคนนี้มันตายๆซะ เพราะผมคงอยู่ไม่ได้ถ้าคุณหมดใจจากผม”
“เคยพูดสักคำไหมว่าชลหมดใจ”
“พูด...แล้วก็พูดหลายคำเลย ใส่เป็นชุดแถมชลเรียกผมว่าไอ้เลว ไอ้ลวงโลก ไอ้...โอ๊ย”
หญิงสาวขอร้องให้ยอดรักเลิกพล่าม เก็บแรงไว้หายใจต่อดีกว่า ริสาเห็นเขาอาการไม่ค่อยดีถามสารวัตรกรุ๊นด์พลขับทำไมยังไม่ถึงโรงพยาบาลสักที เขาพาไปโรงพยาบาลใกล้ๆแถวนี้ไม่ได้ ป่านนี้ไอ้พวกที่ตามล่าพวกเราอยู่คงส่งคนไปดูตามโรงพยาบาลแถวนี้หมดแล้ว
“หมอชล คุณว่าเขาจะทนได้อีกนานแค่ไหน”
“ถ้าเลือดยังออกมากขนาดนี้คงทนได้อีกไม่นานแน่ๆ เขาจะช็อกเพราะเสียเลือดมาก”
