ตอนที่ 11
ผจญโกรธมากที่แผนการผิดพลาดไปหมด ส้มจี๊ดหนีไปได้ ส่วนทีมฉลามยังไม่มีใครตายสักคนแม้จะบาดเจ็บสาหัส แต่มือสังหารของตัวเองกลับตายเรียบ ที่สำคัญยอดรักยังมีชีวิตอยู่ สมุนพยายามเอาใจนาย
“สายเรารายงานว่ามันถูกจับขังที่หน่วยพิเศษครับบอส”
“แกหมายความว่าคนคนเดียวในโลกที่จะโยงฉันกับเรื่องนี้ได้ ยังปลอดภัยดีและอยู่ในความคุ้มครองของหน่วยพิเศษงั้นเหรอ”
สมุนรับคำเสียงอ่อยว่าใช่ ผจญคว้าปืนยิงสมุนตายคาที่ฐานทำงานพลาด จ้างมือสังหารไม่เอาไหนมาทำงานให้ สมุนเฝ้าระวังได้ยินเสียงปืนวิ่งเข้ามาดูพร้อมอาวุธ ครั้นเห็นว่าอะไรเป็นอะไรก็ถอยออกมา...
ภคินีนั่งร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือดอยู่ที่ห้องรับแขกของบ้านโดยมีน้อยคอยพัดวีและส่งยาดมให้เป็นระยะๆ พอเห็นนาวินกับชลดาเดินเข้ามาก็ต่อว่าว่าทำไมถึงกลับช้านัก
“ผมต้องสอบสวนผู้กอง...เอ่อ ผู้ชายคนนั้น”
“อ้อ เดี๋ยวนี้เรียกได้แล้วเหรอผู้ชายคนนั้น เชอะ เราน่ะตัวดีเลย เมื่อก่อนเชิดชูยังกับลูกกับหลาน แล้วเป็นยังไง ที่ในที่สุดก็รู้ว่าลูกน้องสุดที่รักเป็นคนเลว”
ชลดาขี้เกียจฟังแม่บ่น จะเดินหนีขึ้นข้างบน ภคินีไม่ยอมให้ไปไหนทั้งนั้น ต้องมาช่วยท่านคิดหาทางออกก่อน เพราะตอนนี้คนทั้งเมืองรู้แล้วว่าลูกจะแต่งงานกับผู้ชายคนนั้นแล้วทีนี้เราจะทำอย่างไร เธอไม่เห็นต้องทำอะไร ปล่อยให้เรื่องมันเงียบไปเองก็แล้วกัน
“มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก วันหน้าวันหลังเวลาแม่เตือนเรื่องจะคบจะหาอะไรกับใครก็ขอให้ฟังแม่บ้าง แม่น่ะผ่านโลกมามาก อาบน้ำร้อนมาก่อนเชอะ แค่แม่มองนายผู้กองแวบเดียวก็รู้ว่าเขาไม่ใช่คนดี”
คุณหมอคนสวยเจ็บจี๊ดไปถึงหัวใจ ภาวนาให้เขาคนนั้นไม่ใช่คนเลว ก่อนตัดสินใจเดินออกจากบ้าน นาวินเป็นห่วงถามว่าจะไปไหน เธอจะไปนอนบ้านพักหมอ อยากอยู่คนเดียวสักพัก ท่านมองลูกอย่างเข้าใจดึงตัวมากอดครู่เดียวก็ปล่อยให้เธอไป ภคินีตะโกนเรียกลูกให้กลับมาก่อนมีเรื่องจะคุยด้วย เธอไม่สนใจเดินลิ่วไปขึ้นรถ ส่วนนาวินเดินขึ้นบ้านสักพักถือกระเป๋าใส่เสื้อผ้าใบเล็กลงมาด้วย
“น้อยช่วยเอาเสื้อผ้าพวกนี้ไปใส่รถให้ฉันด้วย”
“อ้าว นั่นคุณจะไปไหนอีก” ภคินีมองเขาแปลกใจ
“งานยังไม่เสร็จ ผมคงต้องค้างที่หน่วยสักพักนะ” พูดจบนาวินเดินออกจากบ้าน ภคินีมองตามน้อยใจที่ทั้งพ่อทั้งลูกทิ้งเธอไว้เพียงลำพัง
ooooooo
ชลดากลับบ้านพักหมอในสภาพบอบช้ำทางจิตใจอย่างหนัก คิดถึงภาพในอดีตหลังจากที่ยอดรักได้รับบาดเจ็บและจำอะไรไม่ได้ ตอนนั้นเขาหวาดกลัวไปหมด คอยเกาะเธอแจ
ครั้นเข้ามาในห้องนอน ภาพตอนที่เธอกับยอดรักมีความสุขกันผุดขึ้นมาในความคิดคำนึงจนเธอยิ้มออกมาทั้งน้ำตา ขึ้นไปบนเตียงหยิบหมอนที่เขาเคยหนุนนอนมากอดไว้ร้องไห้โฮ...
ยอดรักที่ถูกคุมตัวไว้ในห้องขังมีสภาพจิตใจไม่ต่างกันกับชลดา แม้ร่างกายจะบอบช้ำจากถูกสมุทรซ้อม แต่จิตใจของเขาบอบช้ำยิ่งกว่าเมื่อนึกถึงสายตาเต็มไปด้วยความชิงชังของหญิงคนรัก สิ่งดีๆที่เคยมีให้กัน ทั้งความรักและความผูกพันจากนี้ไปคงไม่มีอีกแล้ว ยิ่งคิดเขาก็ยิ่งเสียใจนั่งบนเตียงพิงผนังห้องน้ำตาไหลพราก
เสียงไขกุญแจห้องขังปลุกให้ยอดรักตื่นจากภวังค์ รีบปาดน้ำตาทิ้งเปลี่ยนไปเป็นนั่งห้อยขาบนเตียงแทน ผู้คุมสองคนเข้ามาจัดการใส่กุญแจมือเขา ล่ามโซ่ไว้อีกชั้นแล้วไปคล้องกับเตียงที่ล็อกตายติดกับพื้น
“นักโทษพร้อมให้สอบปากคำแล้วครับผม” ผู้คุมหันไปรายงานนาวินที่ยืนรออยู่หน้าห้องขัง
นาวินยังเดินไม่ทันพ้นประตู ยอดรักพยายามอธิบายว่าโดนใส่ร้ายแล้วเดินเข้าหาแต่ติดโซ่ทำให้อยู่ห่างกันพอสมควร นาวินสั่งให้ผู้คุมออกไปได้ทั้งคู่ไปยืนเฝ้าหน้าห้องพร้อมกับปิดประตูตามหลัง เหลือนาวินกับยอดรักอยู่ในห้องตามลำพัง นาวินที่ปักใจเชื่อว่าเขาเป็นคนทรยศถามว่าทำอย่างนี้ทำไม
“ผมเปล่านะครู ผมไม่ได้ทำอะไรเลย ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันเกิดอะไรขึ้น”
“โกหก เป็นเจ้าหน้าที่อาวุโสหลบหนีจากภารกิจ เป้าหมายถูกสังหาร ผู้ใต้บังคับบัญชาบาดเจ็บสาหัส นี่ผีห่าซาตานตัวไหนมันทำให้นายกลับกลายเป็นคนสารเลวอย่างนี้หา...นักรบ”
“ครู ผมรู้ว่าผมทำไม่ถูก แต่ตอนที่ผมออกมาจ่าหลาม จ่าลอ จ่าจ้อก็ปลอดภัยดีทุกคน ผมเพิ่งมารู้ว่าพวกเขาโดนยิงก็ตอนที่ผมเจอพวกเขาที่โรงพยาบาล ทั้งหมดนี่มันเป็นความจริงนะครู” คำอธิบายของยอดรักไร้ประโยชน์เพราะนาวินปักใจเชื่อไปแล้วว่าเขาคือหนอนบ่อนไส้ สั่งให้สารภาพความจริงมาให้หมด ไม่อย่างนั้นเขาจะเจอกับทีมของผจญซึ่งจะทรมานจนเขายอมเปิดปากพูดความจริง
“ปัดโธ่ครู ผมบอกแล้วว่าผมไม่มีอะไรจะต้องสารภาพ ผมไม่ได้ทำอะไรผิด ได้ยินไหมครู ผมไม่ผิด” ยอดรักตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด มีเสียงไขประตูห้องขังดังขึ้น ทำให้ทั้งคู่หยุดปะทะคารมกัน สมุทรเดินหน้าเครียดเข้ามารายงานนาวินว่าผจญมาถึงแล้ว ท่านถอนใจมองยอดรัก นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของเขาที่จะสารภาพ ยอดรักไม่สนใจหันหลังให้ นาวินไม่มีทางเลือกจำต้องปล่อยให้เขาเป็นหน้าที่ของผจญ แล้วเดินออกไปกับสมุทร
“ครูทำไมไม่เชื่อผม” ยอดรักตะโกนไล่หลัง นาวินสั่งผู้คุมว่าไม่ต้องถอดกุญแจมือยอดรักออกเพราะอีกสักครู่เจ้าหน้าที่ของซีไอเอจะมาสอบสวนเขา ยอดรักตะโกนออกมาอีกขอร้องให้นาวินปล่อยเขาไป เขาไม่ได้ทำอะไรผิด นาวินเดินจากไปไม่สนใจ
ooooooo