ตอนที่ 11
เวชที่นั่งอยู่ในรถกับสมุทรและหมึกถึงกับร้องอ้าว ทำไมผู้กองถึงขับรถออกไปคนเดียวแล้วเพื่อนๆเราหายไปไหน หมึกสะกิดให้ทั้งคู่ดูรถเก๋งติดฟิล์มดำอีกคันแล่นมาจอดหน้าอพาร์ตเมนต์ เห็นชายสี่คนหน้าตาไม่น่าไว้ใจลงจากรถเข้าไปในตัวตึก คนปิดท้ายถือถุงดำเหมือนถุงใส่ศพไปด้วย เวชถามสมุทรเอาอย่างไรดี
“เอาเพื่อนเราที่กำลังเดือดร้อนไว้ก่อน ทุกคน ...ตรวจอาวุธแล้วระวังตัวด้วย ไอ้พวกนี้ดูแล้วท่าทางจะไม่ธรรมดา” สมุทรสั่งเสร็จหยิบอาวุธขึ้นมาเช็กความพร้อมเช่นเดียวกับหมึกและเวช
ooooooo
ภายในห้องของเส จ้อมองนาฬิกาข้อมืออย่างหงุดหงิดนี่มันสิบนาทีแล้วทำไมพวกรับตัวยังไม่โผล่มาอีก
“ก็ครูบอกว่ายี่สิบนาทีก็ยี่สิบนาทีสิวะ จะบ่นทำหอกอะไรไอ้เวช” ชะลอโวย
ทันใดนั้น มีระเบิดสตั้นท์บอมบ์ถูกโยนเข้ามา แรงระเบิดทำให้พวกจ่าๆหูอื้อตาพร่า มือสังหารสี่คนเดินเข้ามาในชุดเหมือนนักท่องเที่ยวชักปืนขึ้นมา
ภาพทีมฉลามถูกโจมตีไปปรากฏบนจอทีวีในห้องยุทธการ นาวินที่เฝ้าดูตกใจว่าเกิดอะไรขึ้น
เสที่มีสติมากกว่าเพื่อนพยายามร้องเรียกทีมฉลามแต่มีเทปกาวปิดปากอยู่ทำให้มีเพียงเสียงอู้อี้ มือสังหารคนหนึ่งเข้ามาประกบเส อีกสามคนประกบพวกจ่าที่ค่อยๆรู้สึกตัวได้สติพยายามจะหยิบอาวุธขึ้นมาต่อสู้ แต่ถูกมือสังหารยิงใส่ล้มคว่ำ ฉลามทรหดกว่าเพื่อนกัดฟันจะต่อสู้เลยโดนมือสังหารทั้งสามคนระดมยิงแน่นิ่งไป จากนั้นมือสังหารทั้งสี่คนระดมยิงเสตายสนิท
นาวินกับเจ้าหน้าที่สื่อสารตะลึงกับภาพตรงหน้า
ที่เห็นเป้าหมายกับพวกตัวเองถูกยิงอย่างโหดเหี้ยม นาวินถามเจ้าหน้าที่ว่าผู้กองนักรบอยู่ไหน เจ้าหน้าที่ส่ายหน้าไม่รู้เหมือนกัน จากตกใจนาวินเปลี่ยนเป็นโกรธเคือง ถามถึงทีมรับตัวถึงไหนแล้ว
“กำลังจะถึงจุดเกิดเหตุในสิบนาทีครับ”
“เตือนพวกเขาให้เตรียมปะทะ” นาวินมองไปที่จอทีวีต้องตกใจซ้ำสองเมื่อเห็นมือสังหาร
เดินมาล้อมวงฉลาม ชะลอและจ้อยกปืนเล็งหัว
หมายปลิดชีพ ก่อนที่พวกมันจะเหนี่ยวไก สมุทร หมึกและเวชบุกเข้ามาสังหารพวกมันล้มลงขาดใจตาย
นาวินกับเจ้าหน้าที่สื่อสารที่เฝ้าดูผ่านกล้องวงจรปิดถึงกับเฮลั่นด้วยความดีใจ นาวินถามว่านั่นทีมรับตัวใช่ไหม เจ้าหน้าที่ส่ายหน้าไม่ใช่ แล้วชี้ไปจอภาพซึ่งขยายใหญ่ขึ้น เห็นสมุทรที่กำลังเงยหน้ามองกล้อง นาวินแปลกใจมากว่าเขา หมึกและเวชไปที่นั่นได้อย่างไร...
ขณะที่ฉลาม ชะลอและจ้ออยู่ระหว่างความเป็นกับความตาย ชลดาซึ่งอยู่ที่โรงพยาบาลพยายามโทร.หาสมุทร มีเพียงสัญญาณให้ฝากข้อความ
“หมวดสมุทรคะ ชลนะคะ ถ้ามีอะไรคืบหน้าช่วยโทร.หาชลด้วยนะคะ” ชลดาวางสายเป็นจังหวะเดียว กับนีรนารถเดินหน้าตาตื่นเต้นเข้ามาบอกว่าหยกนางเอกละครมาที่นี่ ไปดูกันไหม
“ไม่ดีกว่า ชลกำลังรอโทรศัพท์สำคัญอยู่”
“โอเคไม่กวนจ้ะ” นีรนารถเดินเลี่ยงออกมาที่โถงทางเดินเจอยอดรักวิ่งหน้าตั้งเข้ามาก็ร้องทัก เขาจำเธอไม่ได้มองงงๆ เธอแนะนำตัวเองว่าเป็นเพื่อนของหมอชล
“อ้อ สวัสดีครับ เออคุณหมอเห็นนางเอกที่ชื่อคุณหยกแถวๆนี้ไหมครับ”
นีรนารถชี้ไปทางกลุ่มของกาจกับอ๊อดและหยก “แต่ขอบอกว่าหยกสวยสู้หมอชลไม่ได้ ผู้กองน่ะโชคดี...” เธอพูดไม่ทันจบยอดรักที่กำลังรีบ วิ่งปรู๊ดไปเสียก่อน เธอมองตามไม่พอใจ
“หน็อย ผู้กอง ยังไม่ทันแต่งงานกับหมอชลก็เริ่มกลายพันธุ์ ดีล่ะเรื่องนี้หมอชลต้องรู้”
ooooooo
หลังจากกาจแนะนำให้หยกและอ๊อดผู้กำกับการแสดงได้รู้จักกับยอดรัก หยกรู้สึกถูกชะตากับเขาอย่างบอกไม่ถูก ขอให้เขาเล่าประวัติตัวเองให้ฟัง ยอดรักอึกอักเพราะไม่รู้เรื่องอะไรของนักรับ
“เอ่อ...เรื่องมันยาวมากนะครับ”
“งั้นก็เริ่มเล่าเลยสิคะผู้กอง” หยกว่าแล้วคล้องแขนยอดรักเดินไปที่ร้านกาแฟ เขาตัดสินใจเล่าประวัติผู้กองนักรบที่แต่งขึ้นเองให้เธอฟังเป็นฉากๆ...
นีรนารถนำเรื่องที่เจอผู้กองตรงโถงชั้นล่างโรงพยาบาลทำท่าคลั่งไคล้นางเอกละครขนาดจะเข้าไปขวิดให้ชลดาฟังพร้อมกับยุให้ไปจัดการ เธอไม่ได้สนใจเรื่องเขาคลั่งนางเอกแต่สนใจว่าเขามาคนเดียวหรือมีใครมาด้วย พอรู้ว่าเขามาเพียงลำพังลุกขึ้นจะไปหา
แต่พยาบาลเข้ามาแจ้งเสียก่อนว่ามีคนไข้ตั้งครรภ์ระยะแรกมีอาการเลือดออกอยากพบ เธอแปลกใจทำไมคนไข้ไม่ไปพบหมอสูติฯมาหาเธอทำไม
“ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ แต่เขาอาละวาดจะพบหมอชลให้ได้ ตอนนี้อยู่ห้องฉุกเฉินค่ะ”
ด้วยความเป็นห่วงคนไข้ ชลดาตัดสินใจวางเรื่องผู้กองไว้ก่อนรีบตามพยาบาลออกไป ครู่ต่อมา ชลดามาถึงห้องฉุกเฉิน คนไข้ที่ต้องการพบเธอไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นมะลินั่นเอง ทันทีที่เห็นหน้าชลดา มะลิฟูมฟายกลัวจะเสียลูกในท้อง ชลดาต้องปลอบให้ใจเย็นๆอย่าเพิ่งตกอกตกใจไปก่อน ช่วงตั้งครรภ์แรกๆอาจมีเลือดออกได้ แล้วซักว่าเป็นตะคริวหรือปวดท้องร่วมด้วยไหม
“ไม่เป็นค่ะ แต่ถ้าเป็นแล้วมันดีมะลิจะพยายามเป็นค่ะ นังลัยช่วยฉันให้เป็นตะคริวที”
“อย่าเลยไม่เป็นน่ะดีแล้วจ้ะ มาลัย มะลิเขามีอาการนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่”