ยอดรักนักรบ

ผจญเข้ามาในห้องขัง ยอดรักทำเป็นไม่สนใจนอนหันหลังให้ รอกระทั่งมันเข้ามาได้ระยะ เขาพลิกตัวกระโจนใส่แต่วัดระยะพลาดติดโซ่ไปไม่ถึง ผจญหัวเราะเยาะที่เขาพลาด ยอดรักยิ่งแค้นดิ้นรนจะเข้าไปเอาเรื่องให้ได้ ผจญรำคาญต่อยท้องเขาจนจุกตัวงอด่าซ้ำว่าหน้าโง่ ทั้งที่มีโอกาสหนีไปจากหน่วยพิเศษได้ไม่รู้กี่ครั้ง ตอนที่ไม่มีใครสงสัยว่าเขาเป็นใคร ทำไมถึงไม่หนี เขาอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีชลดา อยู่ต่อไปไม่ได้ถ้าไม่ได้เห็นหน้าเธอ

“ถ้าอย่างนั้นนายคงต้องตายแล้วล่ะ เพราะนายจะไม่มีโอกาสเห็นหน้าสวยๆของหมอชลดาอีกต่อไป รู้ไหมว่าโทษของนายถึงขั้นประหารชีวิตนะ”

“ฉันยอม แต่ก่อนฉันตาย ฉันจะบอกกับทุกคนว่าแกมันเลว เรื่องทั้งหมดเป็นเพราะฝีมือของแก”

ผจญต่อยยอดรักกระเด็น แล้วตามเข้าไปเอาโซ่รัดคอขู่ไม่ให้ทำอย่างนั้นเพราะไม่มีใครเชื่อคำพูดของคนทรยศอย่างเขา คนอื่นต้องคิดว่าเขาแค้นที่ตนเปิดโปงเขาก็เลยพยายามใส่ร้ายตน ที่สำคัญถ้าใครต่อใครรู้ว่านาวินโง่จนคิดว่านักร้องบ้านนอกอย่างเขาคือทหารกล้า คิดดูว่าอนาคตของนาวินจะเป็นอย่างไร อาจจบในคุกแบบเดียวกับเขาก็ได้ แต่อะไรก็ไม่ร้ายแรงเท่าชลดาที่ต้องกลายเป็นเมียของไอ้สวะอย่างเขา

“ฉันว่าเธอคงไม่กล้าอยู่ในโลกนี้ต่อไปหรอกถ้าคนรอบข้างเขารู้ความจริงข้อนี้ สิ่งที่นายทำได้ก็คือนายจะสารภาพว่านายมันเห็นแก่เงินและนายจะเดินเข้าหลักประหารในนามของผู้กองนักรบ มุ่งโรมรัญ แล้วตายไปพร้อมกับเรื่องน่าละอายทั้งหมดนี้เงียบๆคนเดียว” ผจญคลายโซ่ที่รัดคอยอดรักออก แล้วลุกขึ้นมองอย่างสะใจ

“ยอดรัก ไอ้โซ่ที่มันถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเอาอิสรภาพไปจากนาย ถ้าคิดให้ดีๆมันอาจใช้ปลดปล่อยวิญญาณของคนที่น่าสมเพชอย่างนายให้เป็นอิสระก็ได้นะ”

“แกอยากให้ฉันฆ่าตัวตายหรือ” ยอดรักมองโซ่ในมือ

“คิดเอาเองเถอะนะ” ผจญหันมองยอดรักอีกครั้ง ก่อนเรียกให้ผู้คุมมาเปิดประตูห้องขังให้ จากนั้นเดินออกไปทิ้งให้ยอดรักครุ่นคิดหนักเพียงลำพัง

ooooooo