ยอดรักนักรบ
ตอนที่ 11
ภายนอกตัวบ้านเฮียกวง ซิ่งหลอกล่อสมุนเฝ้ายามสองคนให้ไปที่อื่น แล้วคลานไปใต้หน้าต่างห้องส้มจี๊ด ปาก้อนหินใส่กระจกหน้าต่าง จังหวะที่ปาหินก้อนที่สอง ส้มจี๊ดเปิดหน้าต่างชะโงกหน้ามองหาซิ่งพอดี
ก้อนหินโดนหัวเธอถึงกับร้องโอ๊ย ซิ่งยกมือไหว้ปลกๆขอโทษไม่ทันเห็น ส้มจี๊ดร้องถามแทบจะเป็นเสียงกระซิบว่าทางสะดวกแล้วหรือ เขาพยักหน้ารับคำ เธอรีบวิ่งไปเอาผ้าปูที่นอนที่ต่อกันเป็นเชือกยาวออกมา...
อีกมุมหนึ่งในห้องทำงาน เฮียกวงดื่มเหล้าจนเมาได้ที่ คิดจะรวบหัวรวบหางส้มจี๊ดจะได้ไม่ต้องตกไปเป็นของคนอื่น เดินเซขึ้นไปหาเธอที่ห้องนอน เห็นกำลังเอาเชือกที่ทำจากผ้าห่มกับผ้าปูที่นอนค่อยๆหย่อนลงจากหน้าต่าง เธอเห็นเขาเข้ามาจะปีนหน้าต่างหนี เขาคว้าตัวไว้เสียก่อน เธอตะโกนลั่นให้ปล่อย
“ไม่มีทาง ลื้อเลวมากส้มจี๊ด ลื้อกล้าหนีอั๊วทั้งๆที่อั๊วดีกับลื้อ”
“เฮียไม่ต้องมาดีกับส้มจี๊ดก็ได้ แค่ปล่อยส้มจี๊ดไปก็พอ”
“ไม่ได้ เพราะอั๊วรักลื้อ รักตั้งแต่ตอนที่อาเหิมมันส่งรูปลื้อให้อั๊วดูแล้ว”
ส้มจี๊ดตกใจนี่เฮียรู้จักกับไอ้เหิมชั่วนั่นด้วยหรือ เขายอมรับว่าเหิมทำงานให้เขาและเป็นคนจับเหยื่อมาใส่เรือให้เขารวมทั้งยอดรักด้วย เธอโกรธจัดตบเขาหน้าหันด่าซ้ำว่าเลวมาก เฮียกวงคลำแก้มป้อยๆทั้งรักทั้งแค้น
“ลื้อรู้ไหมว่าเพราะลื้อ อั๊วถึงต้องประกาศศึกกับอาผจญ ก็ดี ไหนๆลื้อก็ว่าอั๊วเลวแล้วอั๊วก็จะเลวให้ถึงที่สุดละกัน” พูดจบเฮียกวงผลักส้มจี๊ดล้มลงบนเตียงหมายจะขืนใจ แต่ซิ่งปีนเชือกขึ้นมาช่วยเธอไว้ทัน เอาแจกันฟาดหัวเฮียจอมหื่นสลบเหมือด จากนั้นทั้งคู่พากันไต่เชือกลงจากหน้าต่าง แล้วใช้รถของเฮียกวงเป็นพาหนะในการหลบหนี โดยไม่รู้เลยว่าโดรนของผจญบินตาม คนควบคุมโดรนรีบโทร.แจ้งผจญว่าเจอส้มจี๊ดแล้ว
“แจ้งคนของเราให้สกัดรถคันนั้นให้ได้ ฉันต้องการได้ตัวผู้หญิงคนนั้นไม่ว่าเป็นหรือตาย”
จังหวะนั้น สมุนเข้ามารายงานผจญว่าเหยื่อสำหรับปลาตัวใหญ่พร้อมแล้ว ผจญยิ้มกริ่ม ในที่สุดก็ถึงเวลาปิดบัญชีหน่วยพิเศษ
ooooooo
ยอดรักบอกกับนาวินที่เดินมาส่งหน้าบ้านพร้อมด้วยภคินีและชลดาว่าไม่ต้องเป็นห่วง เขาจะทำภารกิจสุดท้ายของเขาให้สำเร็จลุล่วง นาวินเชื่อว่าเขาทำได้แล้วบอกลูกจะไม่ไปส่งเขาหน่อยหรือ
ชลดารับคำเดินนำยอดรักไปที่รถตู้ของหน่วย เขาเห็นเธอแปลกๆไปถามว่าเป็นอะไรเงียบจนเขากลัว เธอสวนทันทีคนที่ควรกลัวน่าจะเป็นเธอมากกว่า เขาปลอบว่าไม่ต้องกลัว เขาต้องกลับมาหาเธอแน่นอนรับรองว่าเธอไม่เป็นม่าย ชลดาขอร้องเขาอย่าพูดแบบนี้เขายังตายไม่ได้เด็ดขาดเพราะเธอมีเรื่องอยากจะถาม
“งั้นเตรียมไว้หลายๆคำถามเลยผมจะตอบซะให้เข็ด”
เธอมีแค่คำถามเดียวเท่านั้นที่จะถามเขา แววตาแปลกไปของเธอทำให้ยอดรักหวั่นใจแต่ไม่แสดงออก ทำเจ้าชู้กลบเกลื่อนขอจุ๊บหนึ่งทีเพื่อเป็นกำลังใจให้ผู้ชายคนนี้หน่อยได้ไหม
“มากกว่านั้นชลก็ให้ผู้ชายที่ชื่อนักรบได้คุณก็รู้” พูดจบชลดาจุ๊บแก้มเขาหนึ่งฟอด ยอดรักมองเธอเขม็ง
“ไม่ว่าผู้ชายที่ยืนตรงหน้าคุณตอนนี้จะชื่ออะไร ที่แน่ๆคือผู้ชายคนนี้รักคุณที่สุด” ยอดรักกอดชลดา แล้วผละไปขึ้นรถ จ้อวิ่งมาปิดประตูรถให้ก่อนขึ้นไปสตาร์ตรถ ชลดาเหมือนจะคิดได้วิ่งตามรถตะโกนไล่หลัง
“ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร คุณต้องกลับมานะ”...
ไม่นานนัก รถตู้ของหน่วยมาถึงบ้านฉลาม จ้อวิ่งเข้าไปในบ้านทิ้งยอดรักไว้ลำพัง เขาครุ่นคิดหนักถึงประโยคสุดท้ายที่ชลดาตะโกนบอกเมื่อครู่ ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร เขาต้องกลับมาให้ได้
“ทำไมชลพูดแปลกๆอ่ะ หรือว่าชลรู้แล้ว...” ยอดรักยิ่งเป็นกังวลหนัก เสียงทะเลาะกันของฉลามกับมะลิปลุกเขาให้ตื่นจากภวังค์ หันมองตามเสียงเห็นมะลิไล่ตีฉลามไปพลางด่าเสียงขรมไปด้วย
โดยมีมาลัยกับชะลอคอยห้าม มะลิไม่พอใจที่ผัวไม่ทำตามสัญญาที่เคยบอกว่าจะไม่ต้องบู๊อีกแล้ว
“โธ่มะลิ ผู้กองเขาไม่ได้ขอให้พี่ช่วยแต่พี่ต้องช่วย จะให้พี่ทิ้งผู้กองได้ไง เรื่องด่วนอย่างนี้ผู้กองจะไปหาลูกน้องที่ไหนทัน”
“อ้อ ฉันต้องกราบแกไหมพ่อคนดี ผู้กองทิ้งไม่ได้ แต่ทิ้งเมียได้” มะลิโวยไม่เลิก มาลัยบอกให้ฉลามรีบไปเดี๋ยวทางนี้ตนจะคุยกับมะลิให้เอง ชะลอเร่งให้ฉลามทำตามที่มาลัยว่าแล้วบอกจ้อไปเอาข้าวของของมันขึ้นรถไปก่อนเลย เขาพยักหน้ารีบขนของของฉลามไปใส่รถตู้ เห็นผู้กองสีหน้าไม่สู้ดีนัก
“อย่าเป็นห่วงเลยครับผู้กอง มะลิมันกำลังท้อง กำลังไส้ อารมณ์ขึ้นลงง่าย”
“ที่จริงงานง่ายๆแบบนี้ ฉายเดี่ยวได้สบายมาก ทุกคนไม่น่าต้องมาเดือดร้อนเลย”
“พวกเราไม่มีทางทิ้งคนที่เคยช่วยชีวิตพวกเรามานับครั้งไม่ถ้วนหรอกครับ หนี้ชีวิตน่ะมันทดแทนกันไม่หมดไม่สิ้นหรอก” จ้อสีหน้าจริงจัง ยอดรักมองไปที่ฉลามเห็นพยายามอ้อนเมียจะขอหอมแก้มก่อนไป มะลิสะบัดบ๊อบใส่นอกจากไม่ให้หอมยังไล่ตะเพิดจะไปตายที่ไหนก็ไปอีกด้วย มาลัยรีบลากเธอเข้าบ้าน ขณะที่ชะลอดึงฉลามมาขึ้นรถ จ้อถามยอดรักแล้วหมอชลงอนเขาหรือเปล่า เขาส่ายหน้าไม่รู้เหมือนกัน
ooooooo
